Նատաշա Ռենիե
 | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | ապրիլի 11, 1974 (50 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Իքսել, Բրյուսել-մայրաքաղաք |
| Կրթություն | INSAS? |
| Քաղաքացիություն |  Բելգիա |
| Մասնագիտություն | դերասանուհի և կինոդերասանուհի |
| Ամուսին(ներ) | Յան Թյերսեն |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
| Անդամություն | Collectif 50/50?[2] |
| natacha-regnier.com | |
Նատալի " Նատաշա" Ռենիե (ֆրանսերեն՝ Nathalie " Natacha " Régnier. ապրիլի 11, 1974, Իքսել, Բրյուսել-մայրաքաղաք), բելգիացի դերասանուհի, ով Կաննի կինոփառատոնի և Եվրոպական կինոյի մրցանակների, ինչպես նաև Սեզարի է արժանացել 1998 թվականին նկարահանված « Հրեշտակների երազային կյանքը » ֆիլմում իր տպավորիչ դերակատարման համար։ Ռենիեն Սեզար մրցանակ նվաճած առաջին բելգիացի դերասանուհին է։
Կյանք և կարիերա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծնվել է Բրյուսելի համայնքի կազմի մեջ մտնող Իքսել քաղաքում։ Թատրոնով հրապուրվել է վաղ պատանեկությունից։ Նրա առաջին էկրանային դերը եղել է Ստեֆան Կարպիոյի «Մոտոցիկլետ վարող աղջիկը» (1993) կարճամետրաժ ֆիլմում։ Դրանից հետո Նատալին մի շարք դերեր է խաղացել ֆրանսիական հեռուստատեսությունում։
Ռենիեն և Էլոդի Բուշեն 1998 թվականին Կաննի կինոփառատոնում ստացան կանացի մեկնաբանության մրցանակ /Prix d'interprétation féminine (Լավագույն դերասանուհի)՝ Էրիկ Զոնկայի « La vie rêvée des anges» ֆիլմում դերակատարման համար[3]։
Բացի այդ, Ռենիեն առաջադրվել է Magritte մրցանակի՝ երկրորդ պլանի դերի լավագույն կատարում անվանակարգում։ Վերջերս էլ ավարտել է աշխատանքը Une journée ֆիլմում, որն այժմ հետարտադրական փուլում է։
Նատալին հայտարարել է, որ իր կուռքը կինոդերասանուհի Սանդրին Բոներն է։:
Ռենիեն որոշ ժամանակ հանդիպում էր Ժերեմի Ռենիերի հետ, հետո ամուսնացավ ֆրանսիացի երաժիշտ Յան Թիրսենի հետ, սակայն հետագայում ամուսնալուծվեցին։ Նրանք մեկ դուստր ունեն։
Ընտրված ֆիլմագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Encore (1996), ռեժիսոր՝ Պասկալ Բոնիցեր
- La vie rêvée des anges ( Հրեշտակների երազային կյանքը ) (1998), ռեժիսոր՝ Էրիկ Զոնկա – Մարի Թոմաս
- Les amants Criminels (1999), ռեժիսոր՝ Ֆրանսուա Օզոն – Ալիս
- Il tempo dell'amore (1999 թ.), ռեժիսոր՝ Ջակոմո Կամպիոտի – Քլեր
- Tout va bien, on s'en va (2000), ռեժիսոր՝ Կլոդ Մուրիերաս – Քլեր
- Ինչպես սպանեցի իմ հորը (2001), ռեժիսոր՝ Էնն Ֆոնթեյն – Իսա
- Vert paradis (2003), ռեժիսոր՝ Էմանուել Բուրդիե – Իզաբել
- «Le Pont des Arts» (2004) Էժեն Գրին
- Վաղը մենք շարժվում ենք (2004), ռեժիսոր՝ Շանտալ Աքերման – La femme enceinte
- Ամենաթույլերի իրավունքը (2006)
- Poison Friends (2006)
- Boxes (2007), ռեժիսոր՝ Ջեյն Բիրկին – Ֆաննի
- La Proie (2011) – Քրիստին Մաուրել
- One Night (2012) Լուկաս Բելվո – Անն
- Կապիտալ (2013), ռեժիսոր՝ Կոստա Գավրաս – Դայան Տուրնոյ
- Mood Indigo (2013)
- Ջոզեֆի որդին (2016) Էժեն Գրին - Մարի
- Օրենքից բարձր (2017 թ.)
- Կասկածի օգուտը (2017)
- Marseille (2018) – հեռուստասերիալ
- The Promise (2020) – հեռուստասերիալ
Թատրոն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 2009 թ C'était Marie-Antoinette by Évelyne Lever, Opéra National de Montpellier, Festival de Radio France et Montpellier[4][5] – Մարի-Անտուանետա
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ https://web.archive.org/web/20191009193802/https://www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-1998.75.0.html
- ↑ http://collectif5050.com/les-signataires
- ↑ «Festival de Cannes: The Dreamlife of Angels». festival-cannes.com. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.
- ↑ «France.tv - Replay TV et tous les sites des chaînes France Télévisions».
- ↑ «C'était Marie-Antoinette : France 2 diffuse le spectacle avec Natacha Régnier - News TV». tele.premiere.fr. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 9-ին.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Նատաշա Ռենիե Internet Movie Database կայքում
- Natacha Régnier at AllMovie
- Natacha Régnier at AlloCiné (in French)
- Natacha Régnier online (in French)
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նատաշա Ռենիե» հոդվածին։ |
| ||||||||||||||||
