Նադեժդա Պետրենկո
| Նադեժդա Պետրենկո | |
|---|---|
| Ծնվել է | մայիսի 30, 1930 |
| Ծննդավայր | Պուշկարևկա (Դնեպրոպետրովսկի մարզ), Վերխնեդնեպրովսկի շրջան, Դնեպրոպետրովսկի շրջան, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Մահացել է | սեպտեմբերի 27, 2005 (75 տարեկան) |
| Վախճանի վայրը | Սիմֆերոպոլ, Ուկրաինա |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Ուկրաինա |
| Կրթություն | Դնեպրոպետրովսկի գեղարվեստի ուսումնարան (1953) և Խարկովի դիզայնի և արվեստի պետական ակադեմիա (1960) |
| Ուսուցիչ | Nikolay Leonidovitsj Rjabinin? |
| Ոճ | ռեալիզմ |
| Մասնագիտություն | քանդակագործ և դասախոս |
| Աշխատավայր | Ղրիմի Ն. Ս. Սամոկիշի անվան գեղարվեստի ուսումնարան |
| Ամուսին | Վլադիմիր Պետրենկո |
| Անդամություն | Ուկրաինայի նկարիչների ազգային միություն |
Նադեժդա Իվանովնա Պետրենկո (մայիսի 30, 1930, Պուշկարևկա (Դնեպրոպետրովսկի մարզ), Վերխնեդնեպրովսկի շրջան, Դնեպրոպետրովսկի շրջան, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - սեպտեմբերի 27, 2005, Սիմֆերոպոլ, Ուկրաինա), խորհրդային ուկրաինացի քանդակագործ[1] և մանկավարժ։ Աշխատել է ամուսնու՝ Վլադիմիր Պետրենկոյի հետ համահեղինակությամբ։ Նրանց ստեղծագործություններից շատերը Ռուսաստանի մշակութային ժառանգության օբյեկտներ են։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է 1930 թվականի մայիսի 30-ին Դնեպրոպետրովսկի մարզի Պուշկարևկա գյուղում։ 1953 թվականին ավարտել է Դնեպրոպետրովսկի գեղարվեստի ուսումնարանը, 1960 թվականին՝ Խարկովի գեղարվեստի ինստիտուտը։ Մասնագիտությամբ եղել է մանկավարժ։ Աշխատել է հաստոցային և մոնումենտալ քանդակագործության ժանրում։ 1961 թվականից մասնակցել է հանրապետական, 1960 թվականից՝ համամիութենական ցուցահանդեսների։ Քանդակագործություն է դասավանդել Ղրիմի Ն. Ս. Սամոկիշի անվան գեղարվեստի ուսումնարանում[2]։ Բնակվել է Սիմֆերոպոլում՝ Գորկու փողոցում։ Մահացել է 2005 թվականի սեպտեմբերի 27-ին[3]։
Ամուսինը՝ Պետրենկո Վլադիմիր Վասիլևիչը (1926-2008), եղել է նկարիչ և քանդակագործ, մի շարք աշխատանքներ ստեղծել են համահեղինակությամբ[4]։
Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Երախտապարտ հետնորդներ» (1961),
- «Հեռակայող ուսանողուհին»,
- «Մայրություն»,
- «Այծյամներ» (1967),
- Խորհրդային Միության ութ հերոսների հուշահամալիրը։ Քանդակագործներ՝ Վլադիմիր Պետրենկո, Նադեժդա Պետրենկո, ճարտարապետ՝ Ա. Մ. Կրամարենկո, Գերոյսկոե, Ռուսաստանի Դաշնության ժողովուրդների տարածաշրջանային նշանակության մշակութային ժառանգության օբյեկտ, գրանցման № 911710884000005[5],
- Դմիտրի Ուլյանովի հուշարձանը (քանդակագործներ՝ Վլադիմիր Պետրենկո և Նադեժդա Պետրենկո, ճարտարապետ՝ Է. Վ. Պոպով, բացվել է 1971 թվականի ապրիլի 30-ին) Սիմֆերոպոլ, Ժելյաբովի փողոց, պուրակ, Ռուսաստանի Դաշնության ժողովուրդների տարածաշրջանային նշանակության մշակութային ժառանգության օբյեկտ, գրանցման № 911710884000005[6]։
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
-
Խորհրդային Միության ութ հերոսների եղբայրական գերեզման -
Դմիտրի Ուլյանովի հուշարձանը
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «ЕДИНЫЙ РЕЕСТР ПРОФЕССИОНАЛЬНЫХ ХУДОЖНИКОВ Российской империи, СССР, «русского зарубежья», Российской Федерации и республик бывшего Советского Союза (XVIII–XXI вв.) Пе – Пн». ЕДИНЫЙ РЕЕСТР ПРОФЕССИОНАЛЬНЫХ ХУДОЖНИКОВ. Профессиональный союз художников России. 1 июня 2021. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հոկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 4-ին.
- ↑ Людмила БОРОДИНА, искусствовед О нём грустят бронзовые Суворов, Пушкин, Хмельницкий… // Газета Крымские Известия. — 2018. Архивировано из первоисточника 4 Նոյեմբերի 2021.
- ↑ «Петренко Надежда Ивановна». socrealizm.com.ua. Киевский Клуб Коллекционеров. 2021. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 4-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 4-ին.
- ↑ «Симферопольский художник Петренко Владимир Васильевич Источник: http://socrealizm.com.ua». Сайт Соцреализм. Киевский Клуб Коллекционеров. 2021. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 3-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 4-ին.
{{cite web}}: External link in|title= - ↑ Братская могила Героев Советского Союза М-З. Абдулманапова, П.А.Иванова, А.Ф.Симоненко, П.В.Велигина, М.А.Задорожного, Г.Н.Захарченко, Н.И.Поддубного, И.Т.Тимошенко (скульпторы В.В.Петренко, Н.И.Петренко, архитектор А.М.Крамаренко)
- ↑ Памятник Д.И.Ульянову (скульпторы В.В.Петренко и Н.И. Петренко)