Մոնտինյակ (Դորդոն)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Մոնտինյակ
ՏեսակՖրանսիայի կոմունա
Երկիր Ֆրանսիա
Վարչատարածքcanton of Montignac?, Դորդոն և Սարլա լա Կանեդա
ԲԾՄ77 մետր
Մակերես37,15 կմ²[1]
Ջրլիցի ափինՎեզեր[2]
Քարտեզ
Քարտեզ

Մոնտինյակ (ֆր.՝ Montignac), համայնք Ֆրանսիայի հարավ-արևելքում՝ Աքվիտանյա երկրամասի Դորդոն գավառում։ Այն Վալլե դե-Լոմե շրջանի վարչական կենտրոնն է[3]

Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մոնտինյակ համայնքը գտնվում է Դորդոն գավառի արևելքում և Սև Պերիգոր տուրիստական կազմակերպության հյուսիսում։ Համայնքի միջով անցնում է Վեզեր գետը, որի մեջ է թափվում Լարանս վտակ[4] ը։

Տեղանքի մինիմալ բարձրությունը գտնվում է համայնքի հարավ-արևմուտքում՝ վեզերի ափում, իսկ մաքսիմալ բարձրությունը՝ հյուսիս-արևմուտքում՝ les Quatre Bornes-ի տարածքում։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մոնտինյակ ամրոցի աշտարակը։

Մոնտինյակում հայտնաբերված մարդկային ներկայության հետքերը վերաբերում են պալեոլիթյան դարաշրջանին։ Համայնքի տարածքում է գտնվում Լասկո պալեոլիթյան քարանձավը, ինչպես նաև Ռեգուրդու (նեանդերթալ) քարանձավային կացարանը։ Բնակավայրը հիշատակվել է Գալլիայի հռոմեական գաղութացման ժամանակաշրջանում։ Հայտնի է, որ այս վայրում գոյություն ունի երկու առանձնատուն։ Օլիվիա առանձնատուն (ֆր.՝ villa des Olivoux) (Շամբոն շրջան՝ Մոնտինյակի հյուսիսում) և Բրենակ առանձնատուն (ֆր.՝ villa de Brenac

Միջնադարում այս վայրը եղել է կարևոր ամրոց, որը ձեռքից ձեռք է անցել ամուսնության, վաճառքի, ժառանգության, վերջապես Ալբրե ընտանիքի տիրապետության տակ անցնելու արդյունքում։ 1603 թվականին Ֆրանսիայի թագավոր Հենրի IV-ը ամրոցը վաճառեց Ֆրանսուա դե Օտֆորին՝ Տենոնի տիրակալին։

Համայնքի ամրոցը ավերվել է 1825 թվականին[5]։ Ներկայումս ամրոցից մնացել է միայն մեկ աշտարակ և նրա ամրությունների մի մասը։ Համայնքը ի սկզբանե կառուցվել է մի գետանցում, ինչը հնարավորություն է տվել անցնել Վեզեր գետը, իսկ 1766-1767 թվականներին նրա վրայով կառուցվել է կամուրջ, որը գոյություն ունի մինչ օրս։

Համայնքի հետաքրքիր պատմության վկայությունները մնացել են գետի երկու ափերին։ Աջ ափին կան մի քանի նեղ միջնադարյան փողոցներ, որտեղ կարելի է գտնել XIV-XVI դարերի ճարտարապետական առարկաներ․ տներ գավազանների վրա, կիսափայտե տներ, լվացքատներ, շատրվաններ։ Ձախ ափին կար քաղաքային արվարձան (ֆոբուրգ), որտեղ կար վանք, առաջնահերթություն և թմբուկներ, ինչը վկայում է քաղաքի կրոնական և առևտրային անցյալի (առևտրային նավագնացության) մասին նախահեղափոխական Ֆրանսիայում։

1790-1795 թվականներին Մոնտինյակը եղել է գավառային կենտրոն։

Տեսարժան վայրեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Շատո Կուլոնժ (ֆր.՝ Château de Coulonges), XIV-XVI դդ., օբյեկտը 1948 թվականին ներառվել է պատմական հուշարձանների լրացուցիչ ցանկում[6]։
  • Մոնտինյակ ամրոց, Պերիգոր կոմսների հնագույն կալվածք[7]։
  • Լասկո քարանձավ, որը ներառված է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգության ցանկում՝ ի թիվս այլ նախապատմական վայրերի և Վեզեր հովտում գտնվող ժայռային արվեստով քարանձավների՝ գտնվում է Ազգային պատմական հուշարձանների ցանկում[8]։ 20-րդ դարի երկրորդ կեսին քարանձավը փակ էր հանրության համար, սակայն 1983 թվականին նրա ճշգրիտ արհեստական պատճենը, այսպես կոչված, Լասկո 2 քարանձավը բացվեց զբոսաշրջիկների համար։
  • Ռեգուրդու նախապատմական վայր, 1959 թվականին ներառվել է պատմական հուշարձանների ցանկում։
  • Նախապատմական վայր Լա Բալյուտիում։
  • Եկեղեցին Մոնտինյակում, որի զանգակատունը ներառված է պատմական հուշարձանների լրացուցիչ ցանկում։
  • Եկեղեցուց ուղիղ դեպի արևմուտք գտնվում է «porte du Plô»-ն՝ Պլոնի հնագույն եկեղեցու պորտալի մնացորդները
  • Hôtel de Bouilhac, որը կառուցվել է 17-րդ դարում։
  • Սեն-Ժանի հին հիվանդանոցը և նախկին մատուռը (նաև կոչվում է «Սեն Ժորժի եկեղեցի»)
  • Վեզերի աջ ափին, quai Merilhou ամբարտակի վրա, կան հին տներ, որոնցից հինգը ներառված են պատմական հուշարձանների լրացուցիչ ցանկում։
  • Դյուշենի տուն (ֆր.՝ maison Duchêne), կառուցված 19-րդ դարում։
  • Ժոզեֆ Ժուբերի հուշարձան։
Շատո Կուլոնժ Ժայռերի փորագրությունները Լասկո քարանձավում Կամուրջ Վեզեր գետի վրա Նախկին Սեն-Ժան հիվանդանոց

Մշակութային միջոցառումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1980-ականների սկզբին Մոնտինյակի աշխարհիկ ընկերակցությունն առաջին անգամ կազմակերպեց «Աշխարհի պարերի և երաժշտության փառատոնը»; 2012 թվականին այն անցկացվել է 32-րդ անգամ՝ «Հոգու մշակույթ» կարգախոսով։ Հուլիսի վերջին մեկ շաբաթ շարունակ փառատոնը համախմբում է պարողների տարբեր երկրներից և մարզերից[9]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ֆրանսիական կոմունաների վերաբերյալ տվյալների բազաInstitut national de l'information géographique et forestière.
  2. Sandre
  3. «Décret no 2014-218 du 21 février 2014 portant délimitation des cantons dans le département de la Dordogne» [Decree no 2014-218 of February 21, 2014 delimiting the cantons in the Dordogne department]. Légifrance. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.(չաշխատող հղում)
  4. Philips' Modern School Atlas. George Philip and Son, Ltd. 1973. էջեր 42–43. ISBN 0-540-05278-7.
  5. Norton, Janette (2015). Walking in the Dordogne: Over 30 walks in southwest France. Cicerone Press. էջեր 66–. ISBN 978-1-84965-931-4.
  6. Карточка объекта в базе Мериме
  7. Guy Penaud Dictionnaire des châteaux du Périgord. — éditions Sud Ouest, 1996. — P. 188—189. — ISBN 2-87901-221-X
  8. Карточка объекта в базе Мериме
  9. Eurydice Baillet Tous les folklores du monde // Sud Ouest. — 2013. — № 25 июня. — С. 24.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]