Մեհրաբ Միրզախանյան
Մեհրաբ Միրզախանյան | |
---|---|
Մասնագիտություն | Քարտաշ |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ac/%D0%9A%D0%B8%D1%80%D0%BE%D0%B2%D0%B0%D0%BA%D0%B0%D0%BD%2C_%D0%B4%D0%BE%D0%BC_%D0%92%D0%B0%D1%80%D0%BF%D0%B5%D1%82%D0%B0_%D0%9C%D0%B5%D0%B3%D1%80%D0%B0%D0%B1%D0%B0_-_panoramio.jpg/220px-%D0%9A%D0%B8%D1%80%D0%BE%D0%B2%D0%B0%D0%BA%D0%B0%D0%BD%2C_%D0%B4%D0%BE%D0%BC_%D0%92%D0%B0%D1%80%D0%BF%D0%B5%D1%82%D0%B0_%D0%9C%D0%B5%D0%B3%D1%80%D0%B0%D0%B1%D0%B0_-_panoramio.jpg)
Մեհրաբ Ստեփանի Միրզախանյան (Վարպետ Մեհրաբ, 1894 թ., Կիրովականի շրջան, Սարմսախլու (Քարաբերդ)), աղբյուրներ կառուցող քարտաշ վարպետ։ Աղբյուրներ է կառուցել Կիրովականի շրջանում, Ստեփանավանում (Երկրորդ աշխարհամարտի զոհվածներին նվիրված հուշաղբյուր), Պուշկինի լեռնանցքում («Պուշկինի աղբյուր» Ալեքսանդր Պուշկինի մահվան 100-ամյակի առթիվ[1]), Թումանյանում, Համզաչիմանում։ Քարտաշ-վարպետի աշխատանքը ուսանել է Բաքվում։ Երևանում Ալեքսանդր Թամանյանի հետ հանդիպումից հետո ստեղծել է կառավարական տան քանդակները, այնուհետև Ալեքսանդր Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի շենքի քանդակները։ Թոշակի անցնելուց հետո կառուցել է աղբյուրներ։
Հիշատակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1972 թվականին «Երևան» հեռուստաֆիլմերի ստուդիան նկարահանել է «Մեհրաբի աղբյուրները» 10 րոպե (277 մ) տևողությամբ գունավոր ֆիլմը, որը պատմում է հուշարձան-աղբյուրներ կառուցող քարտաշ վարպետ Մեհրաբ Միրզախանյանի մասին[2]։ Վարդգես Պետրոսյանը «Վերածնունդ» ժողովածուում «Մեհրաբի աղբյուրը» վերնագրով պատմվածք է գրել[3]։
![]() |
Ժողովուրդը վարպետ է կոչել 77-ամյա քարտաշ Մեհրաբին։ Թվով 40 հուշաղբյուր է կառուցել Մեհրաբը։ Քառասուն աղբյուր լեռներում և կիրճերում, ճանապարհների խաչմերուկներին, գյուղերում և քաղաքներում։ Շուրթից շուրթ ավանդվում է խոսքը` «Մեհրաբի աղբյուր»։ Դա նշանակում է հավերժական աղբյուր[4]։ - «Պրավդա» թերթ, 1971 թ., սեպտեմբերի 20
|
![]() |
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Երկրորդ աշխարհամարտի զոհվածներին նվիրված հուշաղբյուր Թաիրովի ամառանոցի (այժմ՝ Գուգարաց թեմի առաջնորդարան) բակում
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Վարպետ Մեհրաբի արվեստը՝ վտանգված(չաշխատող հղում)
- ↑ Մեհրաբի աղբյուրները
- ↑ Մեհրան ով է
- ↑ «Պրավդա» թերթ, 1971 թ., սեպտեմբերի 20