Մարկոս Լեպիդոս
Jump to navigation
Jump to search
 |
Այս հոդվածն աղբյուրների կարիք ունի։ Դուք կարող եք բարելավել հոդվածը՝ գտնելով բերված տեղեկությունների հաստատումը վստահելի աղբյուրներում և ավելացնելով դրանց հղումները հոդվածին։ Անհիմն հղումները ենթակա են հեռացման։ |
| Մարկոս Լեպիդոս լատ.՝ M.Aemilius M.f.Q.n. Lepidus | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մոտ. մ. թ. ա. 90[1] |
| Ծննդավայր | Հին Հռոմ |
| Մահացել է | մ. թ. ա. 13[1][2][3] |
| Մահվան վայր | Circeii[3] |
| Քաղաքացիություն | Հին Հռոմ |
| Մասնագիտություն | Ancient Roman politician և Ancient Roman military personnel |
| Ամուսին | Junia Secunda?[1][1] |
| Ծնողներ | հայր՝ Marcus Aemilius Lepidus?[3][1][1], մայր՝ Appuleia?[1][1] |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | Master of the Horse?, հինհռոմեացի սենատոր[4], կոնսուլ[4], կոնսուլ և triumvir rei publicae constituendae? |
| Երեխաներ | Marcus Aemilius Lepidus the Younger?[1][1] և Quintus Aemilius Lepidus?[1][1] |
| Marcus Aemilius Lepidus (triumvir) Վիքիպահեստում | |
Մարկոս Լեպիդոս Էմիլիոս (լատ.՝ Marcus Aemilius Lepidus - M·AEMILIVS·M·F·Q·N·LEPIDVS, մ.թ.ա. մոտ 89-13 կամ 12), հռոմեական քաղաքական գործիչ։ Մ.թ.ա. 49 թվականին, լինելով պրետոր, օժանդակել է Հուլիոս Կեսարի՝ դիկտատոր հռչակելուն։ Մ.թ.ա. 46 թվականին եղել է կոնսուլ, 45-44 թվականներին՝ հեծելազորի հրամանատար, Կեսարի մահից հետո՝ մինչև կյանքի վերջը, մեծ պոնտիֆեքս։ Մ.թ.ա. 43 թվականին Օկտավիանոսի և Մարկոս Անտոնիոսի հետ կազմել է 2-րդ եռապետությունը։ Մ.թ.ա. 36 թվականին, երբ Լեպիդոսը փորձել է իր կողմը գրավել Օկտավիանոսի լեգեոնները, Օկտավիանոսը նրան զրկել է եռապետի լիազորություններից։
| ||||||||||||||||
|
Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 Digital Prosopography of the Roman Republic
- ↑ Н. О. Лепид, Марк Эмилий (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1896. — Т. XVIIа. — С. 572.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Любкер Ф. Aemilii (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 29—31.
- ↑ 4,0 4,1 Broughton T. R. S. The Magistrates of the Roman Republic — Society for Classical Studies, 1951. — ISBN 0-89130-812-1, 0-89130-811-3