Մարինա Կուրչևսկայա

Մարինա Կուրչևսկայա
Մարինա Կուրչևսկայա
Ծննդյան թիվ՝	հոկտեմբերի 20, 1956 (67 տարեկան)
Ծննդավայր՝	Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն՝	մուլտիպլիկատոր և բեմանկարիչ
IMDb։	ID 2443007

Մարինա Վադիմովնա Կուրչևսկայա (ռուս.՝ Марина Вадимовна Курчевская, հոկտեմբերի 20, 1956(1956-10-20), Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային և ռուս նկարիչ, բեմադրող նկարիչ։ ՌԴ նկարիչների միության, «Նիկա» կինեմատոգրաֆիական արվեստների ակադեմիայի անդամ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարինա Կուրչևսկայան ծնվել է 1956 թվականի հոկտեմբերի 20-ին Մոսկվայում։ 1976 թվականին ավարտել է 1905 թվականի հիշատակի գեղարվեստի ուսումնարանը։ 1977 թվականից մինչև 1982 թվականը սովորել է ՎԳԻԿ-ում (Իվան Իվանով-Վանոյի արվեստանոց)։

1982 թվականից աշխատել է «Սոյուզմուլտֆիլմ» ստուդիայում, 2000 թվականից՝ «Մարդը և ժամանակը» (ռուս.՝ «Человек и время»), 2002 թվականից՝ «Անիմոս» ստուդիայում։ Սկսել է աշխատել իր հոր՝ Վադիմ Կուրչևսկու ֆիլմերում («Զինվորական կապա», «Նապաստակի պոչ», «Լեգենդ Սալիերիի մասին», «Ազատագրված Դոն Կիխոտը»)։ Աշխատել է տիկնիկային անիմացիայի բնագավառում, ակտիվորեն մասնակցել է ամենատարբեր ցուցահանդեսների ու փառատոնների, համերգների ու պարահանդեսների։ Աշխատել է գրքային գրաֆիկայի ոլորտում, մասնակցել է տիկնիկային ներկայացումների բեմադրությունների։ Եղել է մի շարք անիմացիոն փառատոնների դիզայներ-ձևավորող Նինա Վինոգրադովայի հետ միասին, ինչպիսիք են՝ Անիմացիոն կինոյի ռուսական բաց փառատոն, «Крок» անիմացիոն կինոյի միջազգային փառատոն։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայրը՝ Վադիմ Կուրչևսկի

Ամուսինը՝ Վադիմ Ժուկ

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բեմադրող նկարիչ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1983 – «Զինվորական կապա»
1984 – «Նապաստակի պոչիկը»
1984 – «Մի տիկնիկի պատմություն»
1985 – «Բոցմանը և թութակը (թողարկում 4)»
1986 – «Բոցմանը և թութակը (թողարկում 5)»
1986 – «Լեգենդ Սալիերիի մասին»
1987 – «Ազատագրված Դոն Կիխոտը»
1989 – «Երաժշտական խանութ»
1989 – «Նպատակ»
1990 – «Ոզնին պետք է փշո՞տ լինի»
1991 – «Սև օրվա համար»
1993 – «Մրջնային ոզնի»
1995 – «Ուրախ կարուսել № 29. – «Վերնատնակ»
2000 – «Корона и скипетр»
2000 – «Սնդուկ»
2001 – «Տոն»
2002 – «Ժելտուխին»
2003 – «Սունկ»
2003 – «Աղջիկ Լյուսյան ու պապ Կռիլովը»
2004 – «Մկնիկի մասին»
2005 – «Մենամարտ»
2006 – «Ձյունանուշիկ»
2008 – «Он и она»
2009 – «Ոչ տխուր պատմություն»
2010 – «Բուք»
2011 – «Հեքիաթ եղևնու մասին»

Վավերագրական կինո[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարինա Կուրչևսկայան նկարահանվել է վավերագրական սերիալում՝

2006 – «Հրաշքների ֆաբրիկա» («Բեմադրող նկարիչ» սերիա)^[1]

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2005 - Անիմացիոն կինոյի X բաց ռուսական փառատոն Սուզդալայում. փառատոնի մրցանակ «Մանկական լավագույն ֆիլմի համար» - «Մկան մասին», ռեժիսոր Մարիա Մուատ և նկարիչ Մարինա Կուրչևսկայա^[2]։
2007 - «Պատուհան դեպի Եվրոպա» ռուսական կինոյի XV փառատոնի «Անիմացիա» բաժնում՝ «Տոնի նախազգացման համար» դիպլոմով պարգևատրվել է «Ձյունանուշիկ» ֆիլմի բեմադրող նկարիչ Մարինա Կուրչևսկայան (ռեժ.՝ Մարիա Մուատ)^[3]։
2008 - Անիմացիոն կինոյի XIII ռուսական բաց փառատոն Սուզդալայում, մրցանակ «Լավագույն պատկերային լուծման» համար - «Он и она», բեմադրող նկարիչ՝ Մարինա Կուրչևսկայան, ռեժիսոր Մարիա Մուատ^[4]։
2012 - ռուսական անիմացիոն կինոյի բաց փառատոն Սուզդալայում - Կազմկոմիտեի՝ Սլավա Մայասովի անվան մրցանակ փառատոնի անփոփոխ բեմադրող նկարիչներ Մարինա Կուրչևսկայային և Նինա Վինոգրադովային^[5]։
2012 - Ռուսաստանի Դաշնության մշակույթի նախարարության շնորհակալագիր ռուսական անիմացիայի բնագավառում ունեցած մեծ ավանդի, երկարամյա արդյունավետ աշխատանքի և մուլտիպլիկացիոն կինոյի 100-ամյակի կապակցությամբ^[6]։
2014 - Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի պատվոգիր՝ աշխատանքային հաջողությունների, Ռուսաստանի Դաշնության սոցիալ-տնտեսական զարգացման գործում ներդրած նշանակալի ավանդի, հումանիտար ոլորտում ունեցած վաստակի, երկարամյա բարեխիղճ աշխատանքի և ակտիվ հասարակական գործունեության համար^[7]։

Ցուցահանդեսներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2001 – Կինոյի թանգարանում բացվել է «Взрослые игры в куклы» ցուցահանդեսը։ Նրա հեղինակներն են անիմացիոն կինոյի ռուս հայտնի նկարիչներ Նինա Վինոգրադովան և Մարինա Կուրչևսկայան^[8]։
2005 – «Русская классика — детям» ցուցահանդեսը բացվել է «Իզոպարկ» մանկական պետական պատկերասրահում։ Ցուցահանդեսը նվիրված է «Անիմոս» ստուդիայի համանուն նախագծին։ Նինա Վինոգրադովան, Մարինա Կուրչևսկայան, Վերա Պիունովան և Եկատերինա Բոգաչևան ներկայացրել են իրենց տիկնիկները, նկարները և գեղանկարչական աշխատանքները^[9]։
2007 – «Անիմոս» ստուդիան կազմակերպել է «Անեմոմանիա» ցուցահանդեսը «Իզոպարկ» պատկերասրահում։ Մասնակցել են Նինա Վինոգրադովան, Մարինա Կուրչևսկայան և ստուդիայի այլ վարպետներ^[10]։
2017 – Մոսկվայում՝ Կինոարվեստի Ս. Մ. Էյզենշտեյնի անվան գրադարանում բացվել է Նինա Վինոգրադովայի և Մարինա Կուրչևսկայայի ցուցահանդեսը, որտեղ ներկայացվել են անիմացիոն ֆիլմերի էսքիզներ և կերպարներ, գծանկարներ, գրաֆիկա և փայտե տիկնիկներ^[11]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Сергей Капков Энциклопедия отечественной мультипликации. — М.: Алгоритм, 2006. — С. 377—378. — 816 с. — 3 000 экз. — ISBN 5-9265-0319-4

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մարինա Կուրչևսկայա» հոդվածին։

[1] Премьера фильма о художниках-постановщиках — в Клубе аниматоров 23 мая. 21.05.2006

[2] Итоги ОРФАК Суздаль-2005

[3] Призы фестиваля «Окно в Европу».21.08.2007

[4] Итоги ОРФАК Суздаль-2008

[5] На открытии фестиваля в Суздале озвучена «Золотая сотня российской анимации». 1.03.2012

[6] Приказ Министерства культуры Российской Федерации от 16 января 2012 года

[7] Распоряжение Президента Российской Федерации от 30 апреля 2014 года № 136-рп «О поощрении»

[8] В Музее кино открылась выставка «Взрослые игры в куклы». 1.11.2001

[9] Выставка четырёх художниц в галерее «Изопарк». Свои работы представляют Нина Виноградова, Марина Курчевская, Вера Пиунова и Катя Богачева.27.03.2005

[10] Творчество мастеров студии «Анимос» — на выставке «Анемомания». 7.02.2007

[11] Выставка Нины Виноградовой и Марины Курчевской открылась в Москве. 8.02.2017

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]