Մանու Բհակեր
| Մանու Բհակեր | |
|---|---|
 | |
| Անձնական տեղեկություն | |
| Սեռ՝ | իգական |
| Բնօրինակ անուն | անգլ.՝ मनुभाकर( hindi) |
| Մասնագիտացում | սպորտային հրաձիգ |
| Երկիր |  Հնդկաստան |
| Ծննդյան ամսաթիվ | փետրվարի 18, 2002[1] (23 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Jhajjar district, Rohtak division, Հարյանա, Հնդկաստան |
| Հասակ՝ | 168 սանտիմետր |
Մանու Բհակեր (անգլ.՝ Manu Bhaker, ա.-փենջ.` ਮਨੂ ਭਾਕਰ, փետրվարի 18, 2002[1], Jhajjar district, Rohtak division, Հարյանա, Հնդկաստան), հնդիկ մարզիկ, որը հանդես է գալիս օդամղիչ ատրճանակի հրաձգությամբ: 2024 թվականի ամառային Օլիմպիական խաղերի կրկնակի բրոնզե մեդալակիր 10 մ օդամղիչ ատրճանակից հրաձգությունում (անհատական և թիմային խառը մրցումներում), պատանեկան Օլիմպիական խաղերի չեմպիոն և արծաթե մեդալակիր (2018), Համագործակցության խաղերի չեմպիոն (2018), հրաձգության աշխարհի գավաթի բազմակի չեմպիոն անհատական և խառը թիմային մրցումներում[4]։ Արջունա մրցանակի դափնեկիր (2020)։
Հնդկաստանի պատմության մեջ առաջին մարզուհին, ով օլիմպիական մեդալ է նվաճել հրաձգային սպորտում[5][6] և առաջին հնդիկ մարզուհին, ով օլիմպիական խաղերում նվաճել է 2 մեդալ[7]։ Մանուն նաև Հնդկաստանի ամենաերիտասարդ մարզուհին է, որը նվաճել է հրաձգության աշխարհի գավաթը[4][8] և Համագործակցության խաղերի ռեկորդակիրը[9]։
Վաղ կյանք
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Մանու Բհաքերը ծնվել է 2002 թվականի փետրվարի 18-ին Հնդկաստանի Հարյանա նահանգի Ջաջար շրջանի Գորիա գյուղում[10]։ Մանկության տարիներին Մանուն սիրում էր տան-տային, թենիսը և բռնցքամարտը և մասնակցում էր այդ մարզաձևերի ազգային մրցումներին[11]։
Սպորտային կարիերա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]ԱԱ-2018. Մեկնարկային կազմեր, ուղիղ հեռարձակում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ըստ The Indian Express պարբերականի՝ Մանուն սկսել է սպորտային հրաձգությամբ զբաղվել 14 տարեկանից, այն բանից հետո, երբ հայրը նրան 150 հազար ռուփիով օդամղիչ ատրճանակ է գնել[11]։ Բհակերն իր նորամուտը նշել է 2017 թվականին Ասիայի հրաձգության պատանիների առաջնության միջազգային մրցումներում, որտեղ նվաճել է արծաթե մեդալ։ Նույն թվականին Հնդկաստանի հրաձգության առաջնությունում Բհակերը նվաճեց ինը ոսկե մեդալ[12] և հաղթեց հրաձգության աշխարհի գավաթի և Համագործակցության խաղերի կրկնակի չեմպիոն Հինա Սիդհուին, եզրափակչում վաստակելով 242,3 միավոր և 1,5 միավորով գերազանցելով Սիդհուի ռեկորդը[11]։
2018 թվականին 16 տարեկան Գվադալախարևի հրաձգության աշխարհի գավաթի խաղարկությունում Բհակերը ոսկե մեդալ է նվաճել 10 մետր օդամղիչ ատրճանակով՝ եզրափակչում 237,5 միավորով՝ 0,4 միավորով հաղթելով Մեքսիկայի կրկնակի չեմպիոն Ալեխանդրա Զավալային[13][14]։ Բհակերը դարձել Է հրաձգության աշխարհի գավաթի ամենաերիտասարդ ոսկե մեդալակիր մարզուհին Հնդկաստանից[8][14]։
Բացի այդ, աշխարհի գավաթի խաղարկությունում Բհակերը նվաճեց ևս մեկ ոսկե մեդալ 10 մետր հրաձգության խառը թիմային մրցումներում՝ հանդես գալով Օմ Պրակաշ Միտարվալի հետ[15][16]։ Նրանք հավաքել են 476,1 միավոր՝ 0,9 միավորով գերազանցելով Գերմանիայի ներկայացուցիչներ Սանդրա Ռայթցին և Քրիստիան Ռայթցին:
2018-ի Համագործակցության խաղերում Գոլտ Քոստում Մանուն դուրս եկավ եզրափակիչ 10 մետր օդամղիչ ատրճանակի հրաձգության մրցումներում՝ վաստակելով 388-ից 400 միավոր և նվաճեց ոսկե մեդալ՝ սահմանելով Համագործակցության խաղերի նոր ռեկորդ (240,9 միավոր) 16 տարեկանում[17][9]։
2018 թվականին մարզական կարիերայում իր չորրորդ ոսկե մեդալը 16-ամյա Բհակերը նվաճել Է Բուենոս Այրեսի ամառային պատանեկան Օլիմպիական խաղերում, որտեղ 10 մետր հրաձգության մրցումների եզրափակիչ փուլում հավաքել է 236,5 միավոր: Մանուն դարձել է առաջին կին մարզիկը և առաջին մարզիկը Հրաձգության մրցաձևում Հնդկաստանից, որը ոսկե մեդալ է նվաճել պատանեկան Օլիմպիական խաղերում[7]։ Նույն թվականին Բհակարը հանդես է եկել ասիական ամառային խաղերում, որտեղ եզրափակչում գրավել է վեցերորդ տեղը։
2019 — 2024․ Աշխարհի առաջնություններ և մասնակցություն օլիմպիադաներին
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2019 թվականի հրաձգության աշխարհի գավաթներում Բհակերը վեց ոսկե մեդալ է նվաճել 10 մետր օդամղիչ ատրճանակի հրաձգությունում, որոնցից հինգը՝ խառը թիմային մրցումներում[18][19]։ Այդ տարվա մայիսին Մանուն որակավորվեց Տոկիոյի 2020 թվականի ամառային Օլիմպիական խաղերի համար, որը պետք է դառնար նրա համար դեուբտ՝ աշխարհի գավաթի խաղարկությունում իր լավ արդյունքից հետո: Օլիմպիական խաղերում մարզուհին պետք է ներկայացներ Հնդկաստանը հրաձգության երեք մրցումներում (հրաձգություն 10 մետրից, հրաձգություն 25 մետրից և հրաձգություն 10 մետրից խառը թիմերում), սակայն ատրճանակի անսարքության պատճառով Մանուն չի կարողացել եզրափակիչ անցնել իրենց երեք առարկաներից ոչ մեկում[7][20]։
2020 թվականին Մանու Բհակերին շնորհվեց Արջունա մրցանակ՝ հնդկական քաղաքացիական մրցանակ, որը շնորհվում է սպորտի ոլորտում ակնառու նվաճումների համար[6]։
2021 թվականին Մանուն երեք մեդալ նվաճեց Նյու Դելիում և Օսյեկում կայացած 2021 թվականի Աշխարհի գավաթներում և իր նորամուտը նշեց Լիմայում անցկացվող հրաձգության պատանիների աշխարհի առաջնությունում՝ այնտեղ նվաճելով 5 ոսկե և մեկ բրոնզե մեդալ տարբեր հրաձգության առարկաներում: Պատանիների աշխարհի առաջնությունում հաջողությունից հետո՝ 2022 և 2023 թվականներին, Մանու Բհակուրը մասնակցել է հրաձգության աշխարհի առաջնություններին, որտեղ երկու անգամ էլ 25 մետրից ատրճանակի հրաձգության թիմային մրցումներում զբաղեցրել է համապատասխանաբար արծաթ և ոսկի[21]։
Բացի այդ, 2022 թվականի ասիական ամառային խաղերում Մանուն իր թիմակիցների հետ 25 մ ատրճանակով հրաձգության թիմային մրցումներում նվաճեց ոսկե մեդալ[22], իսկ 2023 թվականի հուլիսին Չենդուում կայացած ամառային Ունիվերսիադա-2021-ում նվաճեց ևս երկու ոսկե մեդալ (մեկը անհատական մրցումներում, երկրորդը՝ թիմային մրցումներում)։
2024 թվականին՝ Փարիզի ամառային Օլիմպիական խաղերում, Մանուն օդամղիչ ատրճանակից (10 մ) հրաձգությունում նվաճել է միանգամից երկու բրոնզե մեդալ։ Առաջին մեդալը Բհակերը վերցրել է հուլիսի 28-ին անհատական մրցումներում՝ հավաքելով 221,7 միավոր և զիջելով Կորեայի Հանրապետության ներկայացուցիչ Կիմ Յե Ջիին և Օ Յե Ջինին[6][23]։ Նա դարձավ Հնդկաստանի առաջին մարզուհին, ով մեդալ նվաճեց 2024 թվականի Օլիմպիական խաղերում և երկրի պատմության մեջ առաջին մարզուհին, ով մեդալ նվաճեց հրաձգային սպորտում[24]։ Հուլիսի 30-ին, խառը թիմային մրցումներում, Մանուն իր գործընկեր Սարաբջոտ Սինգհի հետ նվաճեց երկրորդ բրոնզե մեդալը՝ դառնալով անկախ Հնդկաստանի պատմության մեջ առաջին օլիմպիական մուլտիմեդիա մասնակիցը[25]։
Դատական հայցեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Այն բանից հետո, երբ Մանուն երկու մեդալ նվաճեց 2024 թվականի ամառային Օլիմպիական խաղերում, IOS Sports & Entertainment կազմակերպության կառավարման ներկայացուցիչներ Մանու Բհակերը դատական հայցեր ներկայացրեց մի քանի կազմակերպությունների դեմ՝ «անձի իրավունքների խախտման» և «չարտոնված գովազդի» համար[26]։ Ըստ The Economic Times-ի, IOS Sports & Entertainment-ը դատական հայցեր է ներկայացրել՝ կապված որոշ ապրանքանիշերի կողմից մարզուհու լուսանկարների և պատկերների օգտագործման հետ՝ առանց Մանուի հստակ համաձայնության, ինչը հակասում է ASCI-ի՝ հնդկական կազմակերպության կանոններին, որը կարգավորում է ցուցադրման դաշտում գովազդի օգտագործման ստանդարտները[27]։ Հարվածի տակ են հայտնվել մասնավորապես այն ընկերությունները, որոնք իրենց ինտերնետային էջերում շնորհավորում էին Մանու Բհակերին օլիմպիադայում նրա հաջողության կապակցությամբ, ընդ որում՝ չլինելով նրա պաշտոնական հովանավորները[28][27]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 https://www.olympedia.org/athletes/2505264
- ↑ 2,0 2,1 https://www.dnaindia.com/cricket/report-ishant-sharma-dutee-chand-among-27-recipients-of-arjuna-award-2020-2838720
- ↑ 3,0 3,1 Ministry of Youth Affairs & Sports Announces National Sports Awards 2024 — PIB.
- ↑ 4,0 4,1 Dutt, Tushar (2018 թ․ մարտի 6). «Haryana shooter creates history, is youngest Indian to win World Cup gold». The Times of India. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 10-ին.
- ↑ «Manu Bhaker wins India's 1st medal of Paris Olympics 2024, a bronze in 10m air pistol». The Indian Express. 2024 թ․ հուլիսի 28. Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ հուլիսի 28-ին. Վերցված է 2024 թ․ հուլիսի 28-ին.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Shashwat Nishant (2024 թ․ հուլիսի 29). «Olympics 2024: Manu Bhaker becomes first woman shooter to win medal». Business Standard (անգլերեն).
- ↑ 7,0 7,1 7,2 «Paris Olympics: Manu Bhaker becomes first Indian to win two medals in a single edition. Here's all about the Jhajjar shooter». The Economic Times. 2024 թ․ հուլիսի 30. 0013-0389. Վերցված է 2024 թ․ հուլիսի 31-ին.
- ↑ 8,0 8,1 «Who is Manu Bhaker? Meet 16-year-old Indian shooter who created history by winning second gold in World Cup». The Financial Express (ամերիկյան անգլերեն). 2018 թ․ մարտի 6. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 17-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 16-ին.
- ↑ 9,0 9,1 Rao, Santosh (2018 թ․ ապրիլի 8). «Commonwealth Games 2018: Manu Bhaker, 16, Shatters Games Record To Clinch Gold, Heena Sidhu Bags Silver | Commonwealth Games News». NDTV (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ ապրիլի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 9-ին.
- ↑ «She aims to win | Manu Bhaker». India Today (անգլերեն). 2021 թ․ հուլիսի 10. Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ հուլիսի 26-ին. Վերցված է 2024 թ․ հուլիսի 25-ին.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 «Manu Bhaker, jack of all trades but master of one, wins 10m pistol gold medal at World Cup». The Indian Express (ամերիկյան անգլերեն). 2018 թ․ մարտի 6. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 10-ին.
- ↑ PTI (2017 թ․ դեկտեմբերի 24). «Manu Bhaker picks up ninth gold at National Shooting Championship». The Times of India. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ ապրիլի 22-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 30-ին.
- ↑ «Manu Bhaker, 16-year-old from Haryana, wins 2nd gold at ISSF shooting World Cup». Hindustan Times (անգլերեն). 2018 թ․ մարտի 6. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 10-ին.
- ↑ 14,0 14,1 Selvaraj, Jonathan (2018 թ․ ապրիլի 8). «Bindra: Manu's talented but it will get tougher for her». ESPN (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ ապրիլի 8-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 9-ին.
- ↑ «India's gold rush continues as Manu Bhaker, Om Prakash Mitharval finish first in 10m Air Pistol mixed team final». The Indian Express (ամերիկյան անգլերեն). 2018 թ․ մարտի 6. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 10-ին.
- ↑ «Manu Bhaker wins second gold at Shooting World Cup». The Times of India. 2018 թ․ մարտի 7. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 6-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 6-ին.
- ↑ «CWG 2018: On debut, teenaged Manu Bhaker shoots gold, Heena Sindhu silver». The Times of India. 2018 թ․ ապրիլի 17. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ ապրիլի 8-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 9-ին.
- ↑ NDTVSports.com. «ISSF World Cup 2019: Manu Bhaker, Saurabh Chaudhary Win Gold in 10m Air Pistol Mixed Team Event | Shooting News». NDTVSports.com (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ փետրվարի 27-ին. Վերցված է 2019 թ․ փետրվարի 27-ին.
- ↑ «Shooting World Cup: Manu Bhaker, Saurabh Chaudhary win gold for India in 10m Air Pistol mixed team event». India Today (անգլերեն). 2021 թ․ մարտի 22. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 19-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 19-ին.
- ↑ Aalokitaa Basu (2024 թ․ հուլիսի 28). «Manu Bhaker wins bronze at Paris Olympics 2024, undoes Tokyo 2020 mishap: Who is she?». Hindustan Times (անգլերեն).
- ↑ Nandini Singh (2024 թ․ հուլիսի 30). «From Tokyo heartbreak to Paris bull's eye: Olympic journey of Manu Bhaker». Business Standard (անգլերեն).
{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link) - ↑ Singh, Philem Dipak (2023 թ․ սեպտեմբերի 27). «Asian Games: Indian trio bags gold in women's 25m pistol event». ThePrint (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ սեպտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2023 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
- ↑ «Oh Ye Jin of South Korea smashes an Olympic shooting record to win gold in Paris». The Toronto Star. 2024 թ․ հուլիսի 28. Վերցված է 2024 թ․ հուլիսի 28-ին.
- ↑ Selvaraj, Jonathan (2024 թ․ հուլիսի 28). «Paris Olympics: Manu Bhaker's historic bronze opens India's medal hunt». The Hindu (Indian English). 0971-751X. Վերցված է 2024 թ․ օգոստոսի 1-ին.
- ↑ «Manu Bhaker makes history for India; Nadalcaraz enter quarters at Olympics». Al Jazeera (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ օգոստոսի 1-ին.
- ↑ «Manu Bhaker's Team Sends Legal Notice To Brands For Unauthorised Olympic Celebratory Ads: Report». News18 (անգլերեն). 2024 թ․ հուլիսի 30. Վերցված է 2024 թ․ հուլիսի 30-ին.
- ↑ 27,0 27,1 Bhushan, Ratna (2024 թ․ հուլիսի 30). «Warning shots fired at non-sponsor brands seeking to cash in on Manu Bhaker's Olympic success». The Economic Times. 0013-0389. Վերցված է 2024 թ․ օգոստոսի 1-ին.
- ↑ «Paris 2024 Olympics: Why are brands getting legal notices for congratulating Manu Bhaker?». MensXP (Indian English). 2024 թ․ հուլիսի 30. Վերցված է 2024 թ․ հուլիսի 30-ին.