Ղուկաս Սիրունյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Սիրունյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Ղուկաս Սիրունյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | դեկտեմբերի 18, 1949 |
| Ծննդավայր | Ուջան, Աշտարակի շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Վախճանվել է | հուլիսի 1, 2017[1] (67 տարեկան) |
| Մասնագիտություն | բանաստեղծ և մանկագիր |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Հայաստան |
| Կրթություն | Երևանի պետական համալսարան (1971) |
| Անդամակցություն | ՀԳՄ |
| Կուսակցություն | ԽՄԿԿ |
| Աշխատավայր | Աշտարակ, Գարուն և Հայաստանի պաշտպանության նախարարություն |
| Պարգևներ | |
Ղուկաս Տիգրանի Սիրունյան (դեկտեմբերի 18, 1949, Ուջան, Աշտարակի շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - հուլիսի 1, 2017[1]), հայ բանաստեղծ, մանկագիր։ Հայաստանի գրողների միության անդամ (1980)։ ԽՄԿԿ անդամ 1979 թվականից։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1971 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը, այնուհետև հայոց լեզու և գրականություն է դասավանդել Սևանի Գեղամավան գյուղի դպրոցում, 1972-1978 թվականներին աշխատել է «Աշտարակ» թերթի խմբագրությունում, 1978-1989 թվականներին՝ «Գարուն» ամսագրի պոեզիայի բաժնի վարիչ։ 1989-1992 թվականներին աշխատել է Հայաստանի մշակույթի ֆոնդում, 1992-1993 թվականներին՝ ռադիոհեռուստապետկոմի մանկապատանեկան հաղորդումների գլխավոր խմբագիր, 1993-1994 թվականներին՝ «Ազատամարտ» թերթում, 1996-1997 թվականներին՝ Արագածոտնի մարզային «Կանթեղ» թերթում, 1997-1998 թվականներին՝ «Պարտեզ» մանկական ամսագրի գլխավոր խմբագիր։ 1998-2010 թվականներին եղել է ՀՀ պաշտպանության նախարարության լրատվության և քարոզչության վարչության գլխավոր խմբագիրը։
Գրել է մեծերի և մանուկների համար։ Թարգմանվել է մի քանի լեզուներով։ Գրել է նաև կինոսցենարներ։ Հեղինակ է ավելի քան 23 գրքերի[2][3]։
Պարգևներ, մրցանակներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Հայը 21-րդ դարասկզբին» գրական մրցանակ «Ուշացած կապիկներ» վեպի համար, 2007
- ՀԳՄ Վախթանգ Անանյանի անվան մանկապատանեկան գրականության մրցանակ «Տառափնջիկ» մանկական ժողովածուի համար, 2011
- ՀԳՄ Ստեփան Զորյանի անվան մանկապատանեկան գրականության մրցանակ, «Աստղածաղիկ» մանկական բանաստեղծությունների ժողովածուի համար, 1988
- ՀՀ Նախագահի մրցանակ (Բաց արեք, ես եմ բանաստեղծությունների համար), 2017[4]
Երկեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Իմ թվերը (բանաստեղծություններ), Երևան, 2013։
- Կակտուսի սերը (մանկական պատմվածքներ), Երևան, 2013։
- Ուշացած կապիկներ (վեպ), Երևան, 2007։
- Վերջին խոսքի պես (բանաստեղծություններ), Երևան, 2007։
- Ականջօղեր հայրենիքիս (բանաստեղծություններ), Երևան, 2003։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Ղուկաս Սիրունյանի էջը AV Production.am կայքում
- ↑ Ղուկաս Սիրունյանի մասին ՀԳՄ կայքում
- ↑ «Ղուկաս Սիրունյանի մասին zarkfoundation.com կայքում».
- ↑ «Ղուկաս Սիրունյան». www.presidentprize.am (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ հուլիսի 16-ին. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 12-ին.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||
