Հոմանիշների բառարան

Հոմանիշների բառարան, բառարանի տեսակ։ Բառացանկն ընդգրկում է հոմանիշությամբ առնչվող բառերը. յուրաքանչյուր գլխաբառի դիմաց բերվում է դրա հոմանիշային շարքը։

Հոմանիշների բառարանագրման փորձեր արվել են նաև անցյալում։ Նոր ժամանակների առաջին ուշագրավ գորշն այս բնագավառում համարվում է Հ. Թ. Գայայանի «Բառարան-գանձարան հայոց լեզուի հոմանիշներու» աշխատությունը (Կահիրե, 1938)։ Սակայն այս բառարանի նշանակությունը սոսկ պատմական է, նրանում կան բազմաթիվ թերություններ։ 1967 թ. լույս տեսավ Ա. Սուքիասյանի «Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարանը», որն արժեքավոր ներդրում է հայ բառարանագրության մեջ։ Նրանում տեղ են գտել գրաբարի, միջին հայերենի, բարբառների, նոր գրական հայերենի (արևմտահայ ու արևելահայ գրական լեզուներ) ավելի քան 83 հազար բառ ու դարձվածքային միավոր։ Բնականաբար հիմնական բառամթերքը արևելահայ գրական լեզվինն է։ Բառահոդվածում տրվում են գրական հայերենի նորմավորումն արտահայտող քերականական, ոճական, բառագործածական նշումներ։ Բառահոդվածը հագեցած է հոմանիշային հարուստ ցուցադրումներով, գրեթե հոմանիշային լիակատար ցանկով, բառարանագրական անհրաժեշտ նկատումներով։

Աղբյուրներ

• Հ. Պետրոսյան, Հայերենագիտական բառարան, Երևան, 1987։

Արտաքին հղումներ

• Հայոց Լեզվի Հոմանիշների Բացատրական Բառարան, Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան։ Երեւանի Պետական Համալսարան, Երեւան, 2009։
• Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան։ Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն, Երեւան, 1967։
• Գրաբարի հոմանիշների բառարան, Ռուբէն Սերոբի Ղազարեան։ Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութիւն, Անթիլիաս, 2006։
• Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի, Յարութիւն Թ. Գայայեան։ Տպագրութիւն Գալֆա, Գահիրէ, 1938։