Հինգ օր, հինգ գիշեր

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Հինգ օր, հինգ գիշեր
ռուս.՝ Пять дней, пять ночей և գերմ.՝ Fünf Tage – Fünf Nächte
Երկիր ԽՍՀՄ[1]
Արևելյան Գերմանիա[1]
 Գերմանիա
Ժանրռազմական ֆիլմ
ԹեմաԵրկրորդ համաշխարհային պատերազմ
Թվական1961
Լեզուգերմաներեն և ռուսերեն
ՌեժիսորՀայնց Տիլ[2] և Լեո Արնշտամ
Սցենարի հեղինակԼեո Արնշտամ
ԴերակատարներԱննեկատրին Բյուրգեր, Մարգա Լեգալ, Վիլհելմ Կոխ-Հոգե, Էրիխ Ֆրանց, Hans Flössel?, Jochen Bley?, Raimund Schelcher?, Հայնց Տիլ, Ruth Kommerell?, Մոնիկա Լենարց, Գենադի Յուխտին, Վսևոլոդ Սաֆոնով, Վսևոլոդ Սանաև, Նիկոլայ Սերգեև, Գիզելա Մայ, Նիկոլայ Պոգոդին և Եվգենյա Կոսիրևա
ԵրաժշտությունԴմիտրի Շոստակովիչ
ԿինոընկերությունՄոսֆիլմ[1] և DEFA գեղարվեստական ֆիլմերի ստուդիա[1]
Տևողություն107 րոպե

«Հինգ օր, հինգ գիշեր» (ռուս.՝ «Пять дней — пять ночей»), 1960 թվականի խորհրդա-գերմանական գեղարվեստական ֆիլմ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի մասին։ Մոսֆիլմ (ԽՍՀՄ) և ԴԵՖ (ԳԴՀ) կինոստուդիաների համատեղ արտադրություն։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆիլմը պատմում է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Կարմիր բանակի զինվորների կողմից Դրեզդենի պատկերասրահի գանձերի փրկության մասին։ Սյուժեի հիմքում ընկած է «Հին վարպետների արվեստը» պատկերասրահի վերականգնումը խորհրդային զորքերի ձեռքով 1945 թվականին։ Այնուհետև արվեստի գործերի հավաքածուն տեղափոխվել է ԽՍՀՄ, որտեղ պահվում էր մինչև Դրեզդենի պատկերասրահ վերադառնալը 1960 թվականին[3][4]։ Ֆիլմը կինոյի ոլորտում Խորհրդային Միության և Արևելյան Գերմանիայի առաջին համատեղ աշխատանքն է[5]։

Ֆիլմի երաժշտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆիլմում հնչում է Դմիտրի Շոստակովիչի երաժշտությունը։ Երաժշտություն գրելու համար կոմպոզիտորը գործուղվել է Դրեզդեն, սակայն հանձնարարություն կատարելու փոխարեն երեք օրում գրել Է ութերորդ լարային կվարտետը։ Այս ստեղծագործությունը կոմպոզիտորը ոչ թե ֆիլմի համար է ստեղծել, այլ նվիրել է պատերազմի զոհերի հիշատակին։ Ռազմական թեմայով կոմպոզիտորը կվարտետի բոլոր հինգ մասերի միջով անցկացրել է իր սեփական ճակատագրի իրողությունները, ինչ-որ իմաստով դա կոմպոզիտորի սեփական ռեքվիեմն է, յուրատեսակ «ինքնադամբանական»[6]։

Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Վսևոլոդ Սաֆոնով – կապիտան Լեոնով
  • Հայնց-Դիտեր Կնաուպ – Պաուլ Նաուման
  • Վսևոլոդ Սանաև – ավագ Կոզլով
  • Անեկատրին Բյուրգեր – Կատրին Բեյեր
  • Եվգենյա Կոզիրևա – Նիկիտինա
  • Մարգա Լեգալ – Լուիզա Ռանկ
  • Միխայիլ Մայորով – գեներալ
  • Վիլհելմ Կոխ-Հոգե – Էրիխ Բրաուն
  • Նիկոլայ Սերգեև – Շագին
  • Գենադի Յուխտին – զինվոր Ստրոկով
  • Նիկոլայ Սմորչկով – զինվոր Տկաչենկո
  • Վլադիմիր Պիցեկ – զինվոր Գալկին
  • Նիկոլայ Պոգոդին – զինվոր Ռուդակով
  • Պյոտր Լյուբեշկին – զինվոր Տերենտև
  • Օլեգ Գոլուբիցկի – ադյուտանտ
  • Էրիխ Ֆրանց – Բաում
  • Յոհեն Բլեյ – տղա
  • Անդրեյ Դեմյանով – Ալյոշա
  • Հայնց Ֆլոսել – բժիշկ Կրաուզե
  • Ռայմոնդ Շելխեր – Բաուեր
  • Հայնց Տիլ – ՍՍ մայոր
  • Ռութ Կոմերել – Գերտրուդա Ֆիշեր
  • Մոնիկա Լենարց – Սոնյա Ֆիշեր
  • Գիզելա Մայ – բանտարկյալ համակենտրոնացման ճամբարում (լուսագրերում՝ Մեյ)

Նկարահանող խումբ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ռեժիսոր՝ Լեո Առնշտամ
  • Սցենարի հեղինակներ՝ Լեո Առնշտամ, Վոլֆգանգ Էբելինգ
  • Օպերատորներ՝ Ալեքսանդր Շելենկով, Իոլանդա Չեն-Յու-Լան
  • Կոմպոզիտոր՝ Դմիտրի Շոստակովիչ
  • Բեմադրող նկարիչ՝ Ալեքսեյ Պարխոմենկո, Գ․ Նիտցշկե
  • Հնչյունային ռեժիսոր՝ Բորիս Վոլսկի

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 DEFA film database
  2. http://www.imdb.com/title/tt0170478/
  3. Frank Beyer. Wenn der Wind sich dreht. Econ (2001). 978-3-548-60218-9. p. 122.
  4. Ilse Heller, Hans-Thomas Krause. Kulturelle Zusammenarbeit, DDR-UdSSR. Universität Halle-Wittenberg (1967). ASIN B0000BRJTW. p. 111.
  5. Heiko R. Blum. Film in der DDR. C. Hanser (1977). 978-3-446-12453-0. p. 255.
  6. «А. Петров. Камерная и патетическая // Культура, № 16 (7475) 28 апреля — 4 мая 2005». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 3-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]