Հազկերտ[2] Բ (ծ. թ. անհայտ մոտ 407-457), Պարսից արքա 439-ից։ Սասանյանների արքայատոհմից։ Քրիստոնեությունը դիտելով Մեծ Հայքի ու Բյուզանդիայի մերձեցման պատճառ և ձգտելով վերջ տալ հայերի ներքին անկախությանը՝ վարել է Մեծ Հայքի տնտեսական կեղեքման, նախարարների ուժերը ջլատելու և բռնի կրոնափոխության քաղաքականություն, որն առիթ է դարձել հայերի 450-451-ի ապստամբության (Վարդանանց պատերազմ)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 45)։
Այս հոդվածի նախնական տարբերակը կամ նրա մասը վերցված է Հայկական համառոտ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։
Սասանյան Պարսկաստան
Yazdegerd II Վիքիպահեստում
