Սողացող կոճղարմատով, ստորգետնյա ընձյուղներով և ակոսավոր ուղղաձիգ ցողուններով բազմայա խոտաբույս է, որի բարձրությունը 20 սմ է։ Կրկնակի կամ եռակի մասնատված տերևները հերթադիր են։ Ստորին տերևները կոթունավոր են, միջինները՝ մանր և նստադիր։ Ցողունների վերին մասում՝ բարդ վահանիկներում, հավաքված են բազմաթիվ փոքր զամբյուղները։ Զամբյուղների եզրային լեզվակավոր ծաղիկները վարսանդավոր են, սպիտակ, երբեմն վարդագույն։ Միջին խողովակաձև ծաղիկները դեղին են, երկսեռ։ Փաթաթոցը կազմված է կղմինդրաձև դասավորված, երկարավուն կանաչ տերևիկներից։ Պտուղները մանր տափակ արծաթագույն-գորշագույն սերմիկներ են[1]։
Աճում է ստորին և միջին լեռնային գոտիների թփուտներում, անտառներում, մարգագետիններում, դաշտերում և ճանապարհների եզրերին։ Հանդիպում է ամենուրեք, բոլոր մարզերում։ Ծաղկահյութաբեր և գեղազարդային բույս է[1]։
Բուժական նպատակներում օգտագործում են ծաղկող բույսի վերին մասը։ Ամբողջ բույսն ունի յուրահատուկ բուրմունք և դառը համ։ Հազարատերևուկն որոշ ճարպոտ կերակրատեսակներում և լիկյորներ պատրաստելիս օգտագործում են որպես համեմունք[1]։