Կոլեկտիվ անգիտակցական

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դանթե Ալիգիերիի Աստվածային կատակերգության Դժոխքի իլյուստրացիա: Հեղինակ՝ Սանդրո Բոտիչելլի (1480-1490): Ըստ Կարլ Գուստավ Յունգի դժոխքն իրենից ներկայացնում է յուրաքանչյուր մշակույթի մեջ կոլեկտիվ անգիտակցականի անհանգստացնող կողմը

Կոլեկտիվ անգիտակցական (գերմ.՝ kollektives Unbewusstes), հոգեբան Կարլ Յունգի կարծիքով անգիտակցականի ձևերից է։ Ըստ Յունգի, կոլլեկտիվ անգիտակցականը մարդու հոգեկանի այն մասն է, որը պայմանավորված չէ տվյալ մարդու սեփական փորձով, այլ «ժառանգվում» է նախնիներից։ Այն մարդկության ընդհանուր փորձն է։ Կոլեկտիվ անգիտակցականը անգիտակցականի առավել խորքում գտնվող շերտն է, այն ավելի խորն է քան անձնական անգիտակցականը։ Կոլեկտիվ անգիտակցականում են գտվնում բոլոր արքետիպերը[1]։

Ի տարբերություն հոգեվերլուծական տեսության, որը խոսում էր միայն անհատական անգիտակցականի մասին, անալիտիկ հոգեբանությունը գտնում էր, որ անհատական անգիտակցականը առանձին գոյություն չունի, այլ կապված է կոլեկտիվ անգիտակցականի հետ։ Յունգը համարում էր, որ աշխարհում ոչինչ առանձին չի լինում, ամեն ինչ փոխկապակցված է[2]։

Կոլեկտիվ անգիտակցական տերմինն առաջին անգամ կիրառել է Յունգը 1916 թվականին «Անգիտակցականի կառուցվածք» («Über das Unbewußte und seine Inhalte», CW 7) հոդվածում[3][4] և համարվում է վերլուծական հոգեբանության կենտրոնական հասկացություններից։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Կարլ Գուստավ Յունգ։ Արքետիպեր
  2. Անալիտիկ հոգեբանություն
  3. В русском переводе опубликована в книге «Очерки по психологии бессознательного» изд-ва «Когито» http://cogito-centre.com/page.php?al=14013 Արխիվացված 2019-01-15 Wayback Machine
  4. Полная хронология жизни Юнга http://www.jungland.ru/node/1008 Արխիվացված 2010-11-26 Wayback Machine