Գեղազարդային մինչև 3 մ երկարություն ունեցող, բազմաթիվ, տարածված ցողուններով, հզոր արմատային համակարգով բազմամյա կիսաթուփ է։ Էլիպսաձև-ձվաձև, ամբողջաեզր, հերթադիր տերևները կարճ կոթուններով և փշերի վերածված երկու տերևակիցներով են։ Բազմաթիվ ընձյուղները ամեն տարի չորանում են։ Խոշոր, սպիտակ կամ վարդագույն, երկար ծաղկակոթերով, բազմաթիվ առէջներով ու վարսանդովծաղիկները երկսեռ քառանդամ են և աճում են տերևանութներում մեկական։ Պտուղը երկարավուն-ձվաձև, կանաչ, բազմասերմ հատապտուղ է, որը ներսից կարմիր է և հյութալի։ Բազմանում է կենդանիների օգնությամբ տարածվող սերմերով[1]։
Աճում է նախալեռնային, ստորին և միջին լեռնային գոտիների չոր քարքարոտ վայրերում, կիսաանապատներում, աղակալած և կավային հողերում, աղբավայրերում։ Տարածված է Երևանում, Արցախի հարավային շրջաններում, որոշ երկրներում նաև աճեցվում է[1]։
Բուժական նպատակներով օգտագործում են արմատներն ու վերգետնյա մասը։ Չոր արմատների եփուկը, ինչպես և թուրմը օգտագործում են լյարդի հիվանդությունների և շաքարախտի բուժման համար, իսկ թթու դրած պտուղները, կոկոններն ու ծաղիկներով երիտասարդ ընձյուղները՝ սննդի մեջ[1]։
