Խորհրդավոր ընթրիք (Տինտորետտո)
 | |
|---|---|
 | |
| տեսակ | գեղանկար |
| նկարիչ | Տինտորետտո |
| տարի | 1590 |
| բարձրություն | 365 սանտիմետր |
| լայնություն | 568 սանտիմետր |
| ուղղություն | մաներիզմ և Վենետիկի գեղարվեստի դպրոց |
| ժանր | հոգևոր արվեստ |
| նյութ | յուղաներկ |
| գտնվում է | Սան Ջորջո Մաջորե տաճար |
| հավաքածու | Սան Ջորջո Մաջորե տաճար |
| հիմնական թեմա | խորհրդավոր ընթրիք |
պատկերված են
| |
| https://www.wga.hu/html/t/tintoret/5_1580s/3lastsup.html կայք | |
«Խորհրդավոր ընթրիք» (իտալ.՝ Ultima Cena), Տինտորետտոյի նկարը՝ ստեղծված մոտավորապես 1592 թվականին: Այս աշխատանքը հեղինակի վերջին անդրադարձն է իր սիրած թեմաներից մեկին: «Խորհրդավոր ընթրիքը» Տինտորետտոյի կողմից նկարվել է հատուկ վենետիկյան Սան Ջորջո Մաջորե տաճարի համար, որտեղ և մինչ օրս գտնվում է նկարը[1]: Նկարը զարմացնում է գեղանկարչական համարձակությամբ, որի մեջ վարպետորեն միահյուսվել են երկրային և աստվածային տարրերը[2]:
Բովանդակություն
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Նկարիչը պատկերել է այն պահը, երբ Քրիստոսը բաժանում է հացը և արտասանում այս բառերը. «Այս է մարմինը Իմ»: Տեսարանը հագեցած է խոր ներշնչվածությամբ և խորհրդավոր հուզականությամբ, որը պարուրել է զատկական սեղանի շուրջ նստածներին: Գործողությունը տեղի է ունենում աղքատիկ պանդոկում, որի կիսախավարում թաղված տարածությունը անսահման է թվում. այս տպավորությունն ստեղծվում է գլխավորապես նկարի անկյունում պատկերված երկար սեղանի շնորհիվ: Սեղանի շուրջ տիրող խորհրդավոր և տեղի ունեցող հրաշքի լարված հուզական մթնոլորտի տպավորությունը վերարտադրելու համար նկարիչը ցայտերանգության է դիմում. առջևի պլանի աջ կողմում նա պատկերել է սյուժեի հետ բացարձակապես կապ չունեցող մի քանի առարկաներ և կերպարներ. հատակին շարված են սափորներ և պարենով լի զամբյուղ, որին ուղղված է կատվի հայացքը, պանդոկապանը ինչ-որ բանի շուրջ խոսում է սպասուհու հետ, մեկ այլ կին սեղանից վերցնում է մրգերով լի պնակը[3]:
Նկարի մասին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Խորհրդավոր ընթրիք» նկարը ստեղծվել է 1592-1594 թվականների ընթացքում: Առաջին հայացքից թվում է, որ հրաշքի զգացումը սքողվել է խրախճանքի տեսարանով. կենցաղային մանամասները վերարտադրվել են ամենայն մանրամասնությամբ: Սենյակը ողողված է անբնական լույսով, Քրիստոսի և առաքյալների գլուխներն օղակված են շողացող լուսապսակներով: Այս կտավը կարելի է համարել ամփոփիչ գործ՝ Տինտորետտոյի ստեղծագործության մեջ[4]: Այն ստեղծվել է արտասովոր զգացմունքով և այնպիսի վարպետությամբ, որը հասանելի է միայն հասուն նկարչին: Դիտողի վրա հատուկ տպավորություն է թողնում սեղանի անկյունագիծը. այն տեսողականորեն բաժանում է աստվածային աշխարհը մահկանացուների աշխարհից[2]:
Դիցաբանական տարրեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ապագա դավաճանին՝ Հուդա Իսկարիովտացուն, վարպետը նկարել է սեղանի անկյունում նստած՝ այդ կերպ նրան առանձնացնելով Քրիստոսի մյուս աշակերտներից: Այս կոմպոզիցիոն հնարքին դիմել են շատ նկարիչներ[2]:
- Նկարի աջ կողմում պատկերված են Քրիստոսին և Նրա աշակերտներին սպասավորող կերպարներ: Խորհրդավոր ընթրիքի անցկացման վայրի մասին Աստվածաշնչում բավականին անորոշ է հիշատակվում: Ավելի հավանական է, որ Տինտորետտոյի նկարում այն տեղի է ունենում իջևանատանը, ոչ թե սովորական քաղաքային տան մեջ[2]:
- Առջևի պլանում պատկերված է շուն, որը ոսկոր է կրծում, և կատու, որը փորձում է զամբյուղի մեջ մտնել: Նման կենցաղային մանրուքները բնորոշ են Տինտորետտոյին[2]:
- Քրիստոսի գլխավերևում շողարձակող լուսապսակը և հրեշտակների ուրվապատկերները վկայում են Տինտորետտոյի՝ լույսի հետ աշխատելու անկրկնելի ձիրքի մասին[2]:
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Тайная вечеря Тинторетто — сходка в трактире // 1001 чудо света.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Тинторетто // Художественная галерея. — 2005. — № 37. — С. 12—13.
- ↑ Тайная вечеря Тинторетто // Арт-кафе.
- ↑ Биография Джакопо Робусти Тинторетто // greekroman.ru.
