Խորհրդավոր ընթրիք (Տինտորետտո)
 | |
|---|---|
 | |
| տեսակ | գեղանկար |
| նկարիչ | Տինտորետտո[1] |
| տարի | 1590[1] |
| բարձրություն | 365 սանտիմետր[1] |
| լայնություն | 568 սանտիմետր[1] |
| ուղղություն | մաներիզմ[2] և Վենետիկի գեղարվեստի դպրոց |
| ժանր | հոգևոր արվեստ և Proto-Baroque?[2] |
| նյութ | յուղաներկ[1] և կտավ[1] |
| գտնվում է | Սան Ջորջո Մաջորե տաճար |
| հավաքածու | Սան Ջորջո Մաջորե տաճար |
| քաղաք | Municipalità di Venezia-Murano-Burano |
| սեփականատեր | Abbey of San Giorgio Maggiore? |
| հիմնական թեմա | խորհրդավոր ընթրիք[1] |
պատկերված են
| |
| https://www.wga.hu/html/t/tintoret/5_1580s/3lastsup.html կայք | |
Ծանոթագրություններ | |
 San Giorgio Maggiore Last Supper by Jacopo Tintoretto Վիքիպահեստում | |
«Խորհրդավոր ընթրիք» (իտալերեն՝ Ultima Cena), Տինտորետտոյի նկարը՝ ստեղծված մոտավորապես 1592 թվականին։ Այս աշխատանքը հեղինակի վերջին անդրադարձն է իր սիրած թեմաներից մեկին։ «Խորհրդավոր ընթրիքը» Տինտորետտոյի կողմից նկարվել է հատուկ վենետիկյան Սան Ջորջո Մաջորե տաճարի համար, որտեղ և մինչ օրս գտնվում է նկարը[3]։ Նկարը զարմացնում է գեղանկարչական համարձակությամբ, որի մեջ վարպետորեն միահյուսվել են երկրային և աստվածային տարրերը[4]։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Նկարիչը պատկերել է այն պահը, երբ Քրիստոսը բաժանում է հացը և արտասանում այս բառերը. «Այս է մարմինը Իմ»։ Տեսարանը հագեցած է խոր ներշնչվածությամբ և խորհրդավոր հուզականությամբ, որը պարուրել է զատկական սեղանի շուրջ նստածներին։ Գործողությունը տեղի է ունենում աղքատիկ պանդոկում, որի կիսախավարում թաղված տարածությունը անսահման է թվում. այս տպավորությունն ստեղծվում է գլխավորապես նկարի անկյունում պատկերված երկար սեղանի շնորհիվ։ Սեղանի շուրջ տիրող խորհրդավոր և տեղի ունեցող հրաշքի լարված հուզական մթնոլորտի տպավորությունը վերարտադրելու համար նկարիչը ցայտերանգության է դիմում. առջևի պլանի աջ կողմում նա պատկերել է սյուժեի հետ բացարձակապես կապ չունեցող մի քանի առարկաներ և կերպարներ. հատակին շարված են սափորներ և պարենով լի զամբյուղ, որին ուղղված է կատվի հայացքը, պանդոկապանը ինչ-որ բանի շուրջ խոսում է սպասուհու հետ, մեկ այլ կին սեղանից վերցնում է մրգերով լի պնակը[5]։
Նկարի մասին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Խորհրդավոր ընթրիք» նկարը ստեղծվել է 1592-1594 թվականների ընթացքում։ Առաջին հայացքից թվում է, որ հրաշքի զգացումը սքողվել է խրախճանքի տեսարանով. կենցաղային մանամասները վերարտադրվել են ամենայն մանրամասնությամբ։ Սենյակը ողողված է անբնական լույսով, Քրիստոսի և առաքյալների գլուխներն օղակված են շողացող լուսապսակներով։ Այս կտավը կարելի է համարել ամփոփիչ գործ՝ Տինտորետտոյի ստեղծագործության մեջ[6]։ Այն ստեղծվել է արտասովոր զգացմունքով և այնպիսի վարպետությամբ, որը հասանելի է միայն հասուն նկարչին։ Դիտողի վրա հատուկ տպավորություն է թողնում սեղանի անկյունագիծը. այն տեսողականորեն բաժանում է աստվածային աշխարհը մահկանացուների աշխարհից[4]։
Դիցաբանական տարրեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ապագա դավաճանին՝ Հուդա Իսկարիովտացուն, վարպետը նկարել է սեղանի անկյունում նստած՝ այդ կերպ նրան առանձնացնելով Քրիստոսի մյուս աշակերտներից։ Այս կոմպոզիցիոն հնարքին դիմել են շատ նկարիչներ[4]։
- Նկարի աջ կողմում պատկերված են Քրիստոսին և Նրա աշակերտներին սպասավորող կերպարներ։ Խորհրդավոր ընթրիքի անցկացման վայրի մասին Աստվածաշնչում բավականին անորոշ է հիշատակվում։ Ավելի հավանական է, որ Տինտորետտոյի նկարում այն տեղի է ունենում իջևանատանը, ոչ թե սովորական քաղաքային տան մեջ[4]։
- Առջևի պլանում պատկերված է շուն, որը ոսկոր է կրծում, և կատու, որը փորձում է զամբյուղի մեջ մտնել։ Նման կենցաղային մանրուքները բնորոշ են Տինտորետտոյին[4]։
- Քրիստոսի գլխավերևում շողարձակող լուսապսակը և հրեշտակների ուրվապատկերները վկայում են Տինտորետտոյի՝ լույսի հետ աշխատելու անկրկնելի ձիրքի մասին[4]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Abbazia di San Giorgio Maggiore. Guida alla Basilica (իտալ.) / M. Grosso — Italia: abbazia di Praglia, 2019. — P. 88. — 151 p.
- ↑ 2,0 2,1 Make Lists, Not War — 2013.
- ↑ Тайная вечеря Тинторетто — сходка в трактире // 1001 чудо света.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Тинторетто // Художественная галерея. — 2005. — № 37. — С. 12—13.
- ↑ Тайная вечеря Тинторетто // Арт-кафе.
- ↑ Биография Джакопо Робусти Тинторетто // greekroman.ru.
Հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Искусство живописи Тинторетто Archived 2012-03-08 at the Wayback Machine.