Խոսե Մարիա Լուսոն Նոգե

Խոսե Մարիա Լուսոն Նոգե
Ծնվել է	1941; Խաեն, Անդալուզիա, Իսպանիա
Քաղաքացիություն	Իսպանիա
Մասնագիտություն	հնագետ և պատմաբան
Հաստատություն(ներ)	Մադրիդի Կոմպլուտենսե համալսարան
Պաշտոն(ներ)	Մադրիդի Պրադո թանգարանի տնօրեն, director of the National Archaeological Museum of Spain? և պրոֆեսոր
Անդամակցություն	Սան Ֆեռնանդոյի գեղարվեստի թագավորական ակադեմիա և Գերմանիայի հնագիտական ինստիտուտ
Ալմա մատեր	Սևիլյայի համալսարան
Տիրապետում է լեզուներին	իսպաներեն
Ամուսին(ներ)	Alicia Canto?
	José María Luzón Nogué Վիքիպահեստում

Խոսե Մարիա Լուսոն Նոգե (իսպ.՝ José María Luzón Nogué, 1941^[1], Խաեն, Անդալուզիա, Իսպանիա), Մադրիդի Կոմպլուտենսե համալսարանի հնագիտության ամբիոնի պրոֆեսոր, 2000 թվականից Սան Ֆեռնանդոյի գեղարվեստի թագավորական ակադեմիայի ակադեմիկոս^[2]։ Աստիճանն ստացել է «El Westmorland: obras de arte de una presa inglesa» զեկույցով։ 1990-ական թվականների սկզբից դարձել է Մադրիդի Ազգային հնագիտական թանգարանի, այնուհետև՝ 1994-1996 թվականներին Պրադոյի թանգարանի տնօրենը^[3]։ 1992 թվականին եղել է նաև Գեղարվեստի ակադեմիայի գերագույն փոխքարտուղարը և Աթենքում հիմնել է Պատմության և հնագիտության իսպանական դպրոցը, թեև տվյալ հաստատությունը դեռ չի բացվել և ներկայումս ամեն ինչ պատրաստ է այն պաշտոնապես բացելու համար։

Սևիլյայի համալսարանում ստացել է դոկտորի աստիճան «Ուելվա պրովինցիայի հնագիտական ուսումնասիրությունները» ատենախոսության համար։ Թեզի ղեկավարը պրոֆեսոր Անտոնիո Բլանկո Ֆրեիխեիրոն էր։ Խոսե Մարիա Լուսոն Նոգեն Եգեյան և Միջերկրական ծովերով նավագնացության, իսպանառոմանական քաղաքների, հավաքածուներ կազմելու, հնավաճառության, դասական քանդակագործության, իսպանական հնագիտության մասնագետ էր։ 20-րդ դարի սկզբներին հայտնի նկարիչ Խոսե Նոգե Մասոյի թոռն է։

1970-1976 թվականներին ղեկավարել է Իտալիկայի պեղումները^[4] և 2007 թվականից աշխատում է «Casa della diana arcaizzante» նախագծի վրա^[5]։

Աշխատություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրքեր և մենագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Sevilla la Vieja : un paseo histórico por las ruinas de Itálica
Sobre le origen oriental de las llamadas cajitas celtibéricas
El Patrimonio Cultural Europeo
El Museo Nacional del Prado : Un proyecto en continua evolución
Espectáculos públicos en las ciudades hispanorromanas
Las ruinas de Itálica y el convento de San Isidoro del Campo
Sobre la copia de antigüedades romanas y el caso del Westmorland
Recuerdos de la antigüedad en el Westmorland

Հոդվածներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Esculturas romanas de Andalucía I-IV (cuatro artículos diferentes)
Mosaico de Tellus en Itálica
Un retrato de Balbino en Itálica
La navegación pre-astronómica en la antigüedad : Utilización de pájaros en la orientación náutica
La roseta de triángulos curvilíneos en el mosaico romano
La documentación en los museos
El Westmorland y la Sociedad de Lonjistas de Madrid
Cristina de Suecia, reina y rebelde
El nacimiento de la Arqueología
Las Siete Maravillas de la Antigüedad
Trajano en la Academia de San Fernando

Ղեկավարած թեզեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Los Santuarios de la Bética en la Antigüedad: Los Santuarios de la Costa - Inmaculada Pérez (1989)
La exposición, un medio de comunicación - Ángela García Blanco (1999)
Arte y artistas del Westmorland : un caso singular del "Grand Tour" - Ana María Suárez Huerta (2005)
El valor de la Antigüedad en la formación de los arquitectos españoles pensionados en Roma, (siglos XVIII y XIX)- Jorge García Sánchez (2005)
Propaganda política y culto imperial en Hispania (de Augusto a Antonino Pío)- Elena Castillo Ramírez (2008) Resumen Արխիվացված 2015-12-22 Wayback Machine
Pavimentos Decorativos de Itálica (Santiponce, Sevilla) - Irene Mañas Romero (2008)
La colección de vaciados de escultura que Antonio Rafael Mengs donó a Carlos III para la Real Academia de Bellas Artes de San Fernando - Almudena Negrete Plano (2009)
Arqueología de los espacios domésticos: la Meseta nordeste entre el final de la Edad del Hierro y el Bajo Imperio - Jesús Bermejo Tirado (2010)