Խոսե Մարիա Բակերո
իսպ.՝ José Mari Bakero |
|---|
 |
| Անձնական տվյալներ |
|---|
| Քաղաքացիությունը |
 Իսպանիա |
|---|
| Ծննդյան ամսաթիվ |
փետրվարի 11, 1963(1963-02-11)[1][2] (61 տարեկան) |
|---|
| Ծննդավայր |
Goizueta |
|---|
| Հասակ |
175 սմ |
|---|
| Դիրք |
հարձակվողական ոճի կիսապաշտպան |
|---|
| Պատանեկան կարիերա |
|---|
|
|
| Մասնագիտական կարիերա* |
|---|
| Տարի |
Ակումբ |
Խաղ |
(Գոլ) |
|---|
|
|
| Ազգային հավաքական |
|---|
|
|
| Մարզչական կարիերա |
|---|
|
|
|
* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը: |
Խոսե Մարիա Բակերո Էսկուդերո (իսպ.՝ José María Bakero Escudero, փետրվարի 11, 1963(1963-02-11)[1][2], Goizueta), իսպանացի նախկին ֆուտբոլիստ (կիսապաշտպան), մարզիչ։ Իր կարիերան սկսել է որպես հարձակվող, բայց հետագայում սկսել է հանդես գալ որպես հարձակվողական ոճի կիսապաշտպան։ Լավ է խաղացել երկու ոտքով։ Իր տասնյոթամյա կարիերայի մեծ մասն անցկացնելով «Ռեալ Սոսիեդադ» և «Բարսելոնա» ակումբներում՝ նա Լա Լիգայում անցկացրել է 483 խաղ՝ խփելով 139 գոլ։ 1990-ական թվականների վերջին սկսել է մարզչական կարիերան։
Մինչև 1980 թվականը խաղացել է «Ռեալ Սոսիեդադի» երիտասարդական թիմում։ Հիմնական կազմում իր նորամուտը կատարել է սեպտեմբերի 16-ին «Վալենսիայի» դեմ խաղում։ Ակումբում անցկացրել է 8 մրցաշրջան։ Ակումբի հետ միասին Բակերոն դարձել է Իսպանիայի կրկնակի չեմպիոն, Իսպանիայի գավաթի և Սուպերգավաթի դափնեկիր։ 1988 թվականին հրավիրվել է «Բարսելոնա»։ Բակերոն այդ թիմում խաղացել է այնպիսի ֆուտբոլիստների հետ, ինչպիսիք են Չիկի Բեգիրիստայնը, Լուիս Լոպես Ռեկարտեն, Ալբերտո Լոպես Ուֆարտեն։ «Բարսելոնայի» կազմում նա դարձել է Չեմպիոնների Լիգայի հաղթող, ինչպես նաև հերթական անգամ նվաճել է Իսպանիայի սուպերգավաթը և շատ այլ տիտղոսներ։ Կարիերան ավարտել է մեքսիկական «Վերակրուս» ակումբում՝ 34 տարեկան հասակում։
Բակերոն Իսպանիայի հավաքականում իր նորամուտը կատարել է 1987 թվականի հոկտեմբերի 14-ին Ավստրիայի հավաքականի դեմ խաղում։ Նույն թվականի նոյեմբերի 18-ին նա խփել է 3 գոլ Ալբանիայի հավաքականի դարպասին։ Մասնակցել է Եվրոպայի 1988 թվականի առաջնությանը և 1990 ու 1994 թվականների աշխարհի առաջնություններին։
| # |
Ամսաթիվ |
Հակառակորդ |
Արդյունք |
Մրցաշար
|
| 1 |
1987 թվականի նոյեմբերի 18 |
Ալբանիա |
5:0 |
ԵԱ 1988 նախընրական փուլ
|
| 2 |
1987 թվականի նոյեմբերի 18 |
Ալբանիա |
5:0 |
ԵԱ 1988 նախընրական փուլ
|
| 3 |
1987 թվականի նւյեմբերի 18 |
Ալբանիա |
5:0 |
ԵԱ 1988 նախընրական փուլ
|
| 4 |
1990 թվականի դեկտեմբերի 19 |
Ալբանիա |
9:0 |
ԵԱ 1992 նախընտրական փուլ
|
| 5 |
1991 թվականի փետրվարի 20 |
Ֆրանսիա |
3:1 |
ԵԱ 1992 նախընտրական փուլ
|
| 6 |
1992 թվականի դեկտեմբերի 16 |
Լատվիա |
5:0 |
ԵԱ 1994 նախընտրական փուլ
|
| 7 |
1993 թվականի փետրվարի 24 |
Լիտվա |
5:0 |
ԵԱ 1994 նախընտրական փուլ
|
Դառնալով մարզիչ՝ Բակերոն գլխավորել է մեքսիկական «Պուեբլա» ակումբը։ Այդտեղ որպես մարզիչ աշխատել է ոչ երկար։ 6 տարի անց նշանակվել է «Մալագա Բ» ակումբի գլխավոր մարզիչ։ Ավելի ուշ նա հեռացել է ակումբից։ 2005 թվականին դարձել է «Ռեալ Սոսիեդադ» ակումբի տնօրեն, իսկ մեկ տարի անց՝ գլխավոր մարզիչ։ Գլխավոր մարզչի պաշտոնում նա անցկացրել է 7 խաղ և հեռացվել պաշտոնից։ Ոչ մեծ ընդմիջումից հետո Բակերոն գլխավորել է «Բոլոնյան»[3]։ 2010 թվականի սեպտեմբերի 13-ին բազմաթիվ պարտությունների պատճառով նա հեռացվել է պաշտոնից։
2010 թվականի նոյեմբերի 3-ին դարձել է «Լեխի» գլխավոր մարզիչ։ Որպես ակումբի գլխավոր մարզիչ՝ Բակերոն իր նորամուտը կատարել է անգլիական «Մանչեսթեր Սիթիի» դեմ խաղում, որն անցկացվել է ՈՒԵՖԱ Եվրոպա Լիգայի շրջանակներում[4]։ Այդ խաղը Բակերոյի համար եղել է հաջող. նրա ակումբը հաղթել է 3:1 հաշվով[4]։
Սակայն ընդհանուր առմամբ նրա գլխավորությամբ թիմը ոչ մի հաջողության չի հասել, իսկ 20012 թվականի փետրվարի 25-ին կայացած «Ռուխի» դեմ խաղում կրած հերթական խոշոր պարտությունից հետո նա հեռացվել է գլխավոր մարզչի պաշտոնից[5]։
- «Ռեալ Սոսիեդադ»
- «Բարսելոնա»
Բակերոն եղել է իր ընտանիքի երկրորդ երեխան։ Նրա ավագ եղբայրը՝ Սանտյագոն, նույնպես ֆուտբոլիստ է (հարձակվող)[6]։ Նա խաղացել է «Ռեալ Սոսիեդադում», «Էրկուլեսում», ինչպես նաև «Պալենսիայի» կազմում[6]։ Կրտսեր եղբայրը՝ Խուանը, նույնպես նախկին ֆուտբոլիստ (հարձակվող) է և «Բարսելոնայի» սան[7]։ 2009 թվականին Խուանը տեղափոխվել է «Պոլոնիայի» մարզչական շտաբ, որի մարզիչը եղել է Խոսե Մարիա Բակերոն[8]։
Իսպանիա.svg){kind=small}
