Պարբերաբար տպագրվել է 1917 թվականից։ Սեյֆուլինայի վիպակներն ու պատմվածքները, որոնք համարվում են սովետական ռեալիստական արձակի անդրանիկ ստեղծագործություններից («Իրավազանցները», 1922, «Բուսահող», 1922, «Վիրինեա», 1924, «Գինետուն-Կայեն», 1925 և այլն), փորձել են պատկերել պատկերել կյանքի ճշմարտությունը, ժողովրդական զանգվածների պայքարը Ռուսաստանի քաղաքացիական պատերազմի (1918—20) տարիներին, հին կենցաղի վերափոխումը։ «Վիրինեա»-ի մոտիվներով ստեղծվել է համանուն պիես (1925, Վ․ Պրավդուխինի հեղինակակցությամբ), որը բեմականացվել է խորհրդային ու այլ թատրոններում։ Հետագա ստեղծագործություններից առանձնանում են «Սեփականություն» (1933), «Տանյա» (1934) պատմվածքները, «Նատաշա» (1937) պիեսը, «Հարազատ երկրում» (1946) վիպակը։
Պարգևատրվել է աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշանով։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 287)։
Ռուսական կայսրություն և .svg){kind=small}
ԽՍՀՄ
Lidija Seifullina Վիքիպահեստում
