Լեոնարդո Պիերաչչոնի
Լեոնարդո Պիերաչչոնի | |
---|---|
Ծնվել է | փետրվարի 17, 1965 (59 տարեկան) |
Ծննդավայր | Ֆլորենցիա, Իտալիա |
Քաղաքացիություն | Իտալիա |
Մասնագիտություն | կինոռեժիսոր, սցենարիստ, գրող, կինոդերասան, հեռուստահաղորդավար և հեղինակ-կատարող |
Լեոնարդո Պիերաչչոնի (իտալ.՝ Leonardo Pieraccioni, փետրվարի 17, 1965, Ֆլորենցիա, Իտալիա), իտալացի դերասան, ռեժիսոր, սցենարիստ։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Լեոնարդո Պիերաչչոնին ծնվել է 1965 թվականի փետրվարի 17֊ին Ֆլորենցիայում։ Իր կարիերան սկսել է «Իտալիայի Եղբայրներ»֊ը կատակերգական տրիոյից, որտեղ ելույթ ունեցավ իր ընկերներ Կառլո Պոնտի և Ջորջիո Պանարիելլոյի հետ միասին։ Դրա հետ մեկտեղ հաջողությամբ իտալական հեռուստատեսության մեջ իրականացրել է Vernice fresca ծրագիրը։ Արդեն 90֊ականներին թատրոնում ստեղծում է Լեոնարդո Պիերաչչոնիի շոուն և, հայտնի ռեժիսոր Ալեսսանդրո Բենվենտուի հետ միասին, նկարահանվում է իր առաջին «Zitti e mosca» ֆիլմում։ Շուտով նրան հրավիրում են Ֆանտաստիկական 12 հեռուստանախագծում նկարահանվելու համար, որը վարում էր Ռաֆաելլա Կառան։
«Իտալիայի Եղբայրներ»֊ը կատակերգական տրիոյում ունեցած հաջողությունը Լեոնարդոյին ոգեշնչում է ստեղծել «Դափնեկիրները» ֆիլմը, որը դարձավ 1995 թվականի վարձույթային չեմպիոնը։ Այդ ֆիլմը ստեղծելու համար ծախսվել է ավելի քան 2 միլիոն դոլար, իսկ շահույթը կազմել է 15 միլիոն։ 1995 թվականին դուրս է գաիս «Ցիկլոն» (Մարիո Մոնիչելլիի հետ) ֆիլմը, որը բերում է 75 միլիոն լիր։ Դրան հաջորդում է ոչ պակաս բյուջետային «Հրավառություն» ֆիլմը։
1999 թվականին դուրս է գալիս «Սիրահարված ձուկ» ֆիլմը, 2001 թվականին «Արքայազն ու ծովահենը» ֆիլմը, 2003 թվականին՝ «Անսպասելի դրախտ» ֆիլմը։ Լեոնարդո Պիերաչչիոնին շատ արդյունավետ է աշխատում, անընդհատ ֆիլմեր ստեղծելով, նա ցուցադրում է իր վարպետությունը ռեժիսորական գործում։
2005 թվականին դուրս է գալիս «Սիրում եմ քեզ աշխարհի բոլոր լեզուներով» ֆիլմը, խաղալով Ջորջիո Պանարիելլոյի և Կառլո Պոնտի հետ միասին, որտեղից էլ Լեոնարդոն սկսեց իր հիասքանչ կարիերան։ Ֆիլմում նկարահանվել է դերասան Մասսիմո Չեկկերինին, ով երկու տարի անց կրկին մասնակցում է «Հիասքանչ կին»֊ը ֆիմի նկարահանումներին։ Այդ նույն ֆիմում նկարահանվել է նաև դերասան Լաուրա Տորիզին, ումից էլ Լեոնարդո Պիերաչչիոնին ունեցել է Մարտինա անունով աղջկան, ով ծնվել է 2010 թվականի դեկտեմբերի 13֊ին։
2009 թվականին Սուրբ Ծննդյան օրը թողարկվել է «Ես և Մառլին» ֆիլմը, որը նույնպես ունեցել է դրամարկղային հաջողություն։ Իսկ 2011 թվականը նշանավորվեց կինոթատրոնների էկրաններին դուրս եկած «Վերջապես երջանկություն» ֆիլմով։ Ֆիլմի պրեմիերան կայացել է դեկտեմբերի 16֊ին Իտալիայի կինոթատրոններում և այդ օրվանից այդ հաջողությամբ ցուցադրվում է վարձույթով։ Ֆիլմի գաղափարը Լեոնարդոն սահմանեց սովորականի պես, ասելով․ «Կատարի՛ր բարի գործեր և նրանք պարտադիր կվերադառնան քեզ մոտ»[1]։
Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Շրջանավարտները (1995)
- Ցիկլոն (1996)
- Հրավառություն (1997)
- Սիրահարված ձուկ (1999)
- Արքայազն ու ծովահենը (2001)
- Անսպասելի դրախտ (2003)
- Սիրում եմ քեզ աշխարհի բոլոր լեզուներով (2005)
- Հիասքանչ կինը (2007)
- Ես և Մառլին (2009)
- Վերջապես երջանկություն (2011)
Երգեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
80֊ականերին Պիերաչչիոնին սկսում է երգեր գրել։ 1989 թվականին թողարկվում է «Քաղաքային կենդանիներ» սկավառակը, որտեղ Կառլո Պոնտիի հետ միասին իրականացնում են իր երգերը։ 1992 թվականին «Ձկների ժամանակը, որոնք թռչում են» անվանմամբ նա թողարկում է իր երկրորդ սկավառակը։
Գրքեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սկսած 1998 թվականից Լեոնարդո Պիերաչչիոնին գրում և հրատարակում է իր պատմությունները, որտեղ հումորը միաձուլված է տխուրի և հոռետեսության հետ։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Լեոնարդո Պիերաչչոնիի էջը Արխիվացված 2015-08-06 Wayback Machine
- Լեոնարդո Պիերաչչոնի (անգլ.) Internet Movie Database կայքում