Իոսիֆ Դոուկշա

Իոսիֆ Դոուկշա;
Ծնվել է	դեկտեմբերի 12, 1928
Մահացել է	սեպտեմբերի 29, 2010 (81 տարեկան)
Մահվան վայր	Մոսկվա, Ռուսաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Կրթություն	Moscow Academic Art Liceum? և ՄԳԱԹ-ի դպրոց-ստուդիա
Մասնագիտություն	մուլտիպլիկատոր և մուլտիպլիկացիոն տնօրեն
Աշխատավայր	Սոյուզմուլտֆիլմ և Էկրան

Իոսիֆ Դոուկշա (ռուս.՝ Доукша, Иосиф Осипович, դեկտեմբերի 12, 1928(1928-12-12) - սեպտեմբերի 29, 2010(2010-09-29), Մոսկվա, Ռուսաստան), խորհրդային ռեժիսոր-մուլտիպլիկատոր և մուլտիպլիկատոր-նկարիչ, տիկնիկավար։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իոսիֆ Դոուկշան ծնվել է 1928 թվականի դեկտեմբերի 12-ին։

1943-1949 թվականներին սովորել է Մոսկվայի գեղարվեստի միջնակարգ դպրոցում։

1949-1951 թվականներին սովորել է Մոսկվայի գեղարվեստական ակադեմիական թատրոնի դպրոց-ստուդիայում։ Իոսիֆ Դոուկշան մուլտիպլիկացիայում իր գործունեությունն սկսել է 1955 թվականին, «Սոյուզմուլտֆիլմ» ստուդիայում։ Որպես նկարիչ-մուլտիպլիկատոր նա մասնակցել է նախ նկարված, այնուհետև` տիկնիկային 60 մուլտֆիլմների ստեղծմանը, սկսած 1964 թվականին «Նվագախմբի երկիր» մուլտֆիլմից մինչև 1977 թվականին նկարահանված «Ամենափոքրիկ գնոմը» մուլտֆիլմը։

50 տարեկան հասակում Իոսիֆ Դոուկշան աշխատանքի է անցել հեռուստատեսությունում, «Մուլտտելեֆիլմ» ստուդիայում (Էկրան ստեղծագործական միություն), որտեղ և «Փոստային հեքիաթ» մուլտֆիլմով որպես ռեժիսոր նշել է իր դեբյուտը։

1977 թվականից սկսած մինչև 1992 թվականը որպես ռեժիսոր իր կնոջ` Մայա Բուզինովայի հետ համահեղինակությամբ տիկնիկային ֆիլմեր է նկարահանել։

Իոսիֆ Դոուկշան մահացել է 2010 թվականի սեպտեմբերի 29-ին, Մոսկվայում, 82 տարեկան հասակում, սրտի կաթվածի պատճառով։

Ֆիլմիոգրաֆիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռեժիսոր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1978` Փոստային հեքիաթ
1979` Քեռի Աուն
1980` Խոզարածը
1981` Պալեն մենակ է աշխարհում
1982` Խորամանկ հեքիաթ կամ համառ աղվեսիկը
1982` Փոքրիկ Շեկոն
1984` Ուզում եմ լուսինը
1985` Երկնագույն նետ
1986` Եղբայր Ճագարիկի նորամուտը
1987` Սպիտակ ձկնկուլ
1988` Տնային ոգին և տիրուհին
1990` Թագավորի նոր զգեստը
1991` Սոխակը

Նկարիչ-մուլտիպլիկատոր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1961` Վիշապը
1961` Մուլտիպլիկացիոն կոկորդիլոս № 4: Ջրի երեսին
1961` Ֆունտիկը և վարունգները
1962` Ատամի խոզանակ թագուհին
1962` Միայն ոչ հիմա
1964` Նվագախմբի երկիրը
1965` Օրացույցի էջերը
1966` Գնա՛ այնտեղ, չգիտեմ, թե ուր
1967` Ձեռնոցը
1967` Լեգենդ Գրիգի մասին
1967` Բարոն Մյունխաուզենի արկածները
196` Ֆրանտիշեկ
1968` Կծիկ
1968` Երջանկությունը գլխարկի մեջ չէ
1968` Ոչինչ չի մոռացվում
1969` Նկարչություն ավազի վրա
1970` Վարուգի արկածները
1970` Քաղցր հեքիաթ
1971` Գեներալ Տոպտիգին
1972` Քամին
1972` Վարպետը Կլամսից
1973` Այբոլիտը և Բարմալեյը
1973` Ո՞վ լինել
1973` Նեմուխինյան երաժիշտները
1974` Ամեն ինչ հակառակն է
1974` Չիչիկովի արկածները. Մանիլով
1975` Հարուստ Սադկոն
1975` Ճանապարհն ինձ զիջեք
1976` Մեծամիտ նապաստակը
1976` Ինչպես պապը խաթարեց մեծ հավասարակշռույանը
1976` Պետյան և գայլը
1977` Կար-չկար, մի հավիկ կար
1977` Վառարանի հետևում ապրող ծղրիդի գաղտնիքը
1977` Ամենափոքրիկ գնոմը

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1978 թվական` Մոսկվային երիտասարդ կինեմատոգրաֆիստների առաջին փառատոնի երկրորդ մրցանակի դափնեկիր («Փոստային հեքիաթ»)
1979 թվական` Տամպերում արժանացել է Անիմացիոն ֆիլմերի միջազգային փառատոնի առաջին մրցանակի` «Քեռի Աուն» մուլտֆիլմի համար^[1]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ Сергей Капков Энциклопедия отечественной мультипликации. — М.: Алгоритм, 2006. — С. 243. — 816 с. — 3000 экз. — ISBN 5-9265-0319-4

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

[1] Сергей Капков Энциклопедия отечественной мультипликации. — М.: Алгоритм, 2006. — С. 243. — 816 с. — 3000 экз. — ISBN 5-9265-0319-4

[1]