Թոնդրակ, Թանդուրուկ, Թանդուրեկ, Թանդուրեք, Թանդուրիկ, Թանդուրլու, Թենդուրեկ, Թոնդրիկ, Թոնդուրակ, Թոնդուրեկ, Թոնիր, Թոնրակ, Սունդերլիկ, Տանդուրեկ, Տենդյուրյուկ, լեռնագագաթ Պատմական Հայաստանում, Ծաղկանց դաշտերում։ Անջրպետում է Արածանի, Եփրատ ու Արաքս գետերը և կազմում՝ Ծաղկոտն ու Կոգովիտ գավառների սահմանագիծը։
Բարձրություն 3542 մ։ Գործող հրաբուխ է, գագաթային մասը կոնաձև է և գոգավոր, բաժականման ներս ընկած խառնարանով, որին այլազգիները տվել են Ջհանամ Դարասի անունը։
Խառնարանի շրջագիծը 2000, խորությունը 320 մ է, որտեղից մեծ ուժգնությամբ դուրս են ժայթքում բարձր ջերմություն ունեցող ծծմբային գազեր և գոլորշիներ։ Կազմված է բազալտային, անդեզիտային և տրախիանդեզիտային լավաներից։ Լանջերը տեղ֊տեղ զառիթափ, տեղ֊տեղ մեղմաթեք են, որոնց մի զգալի մասը ծածկված է հողմնահարված հրաբխային ապարներով։ Ունի հրաբխային շինանյութեր ու ջերմուկներ։ Ձմեռը խիստ է, հզոր ձնածածկույթով, տարեկան տեղումները՝ 500-700 մմ։ Գերակշռում է լեռնատափաստանային և լեռնամարգագետնային բուսականությունը։
Գրականության մեջ և քարտեզներում Թոնդրակը և նրանից արևելք գտնվող Խոռի գագաթը նույնացվում են։ Թոնդրակի հրաբուխն անցյալ ղարերում ուսումնասիրել է գերմանացի երկրաբան Հ. Աբիխը[2]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 198)։