Հայդելբերգի համալսարանում ուսանելու տարիներին (1866-1967) մտել է I ինտերնացիոնալ։ Եղել է Փարիզի կոմունայի անդամ, մտել դրա 1-ին և 2-րդ գործադիր հանձնաժողովների կազմի մեջ, ղեկավարել Լուսավորության հանձնաժողովը։ Կոմունայի պարտությունից հետո վտարանդվել է Լոնդոն, որտեղ ընտրվել է I Ինտերնացիոնալի գլխավոր խորհրդի անդամ։ Հեռակա դատապարտվել է մահապատժի, 1880 թ. ներումից հետո, վերադառնալով Ֆրանսիա, 1881 թ. ղեկավարել է բլանկիստյների կենտրոնական հեղափոխության կոմիտեն։ Միլերանականների դեմ պայքարում մերձեցել է գեդիստներին և եղել Ֆրանսիայի սոցիալիստական կուսակցության մեջ բլանկիսաների հետ նրանց միավորման (1901) նախաձեռնողներից։ 1905-1915 թթ.՝ ֆրանսիացի սոցիալիստական, կուսակցության (հիմնական 1905 թ.) ղեկավարներից։ Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ՝ սոցիալ-շովինիստ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 257)։