Զոֆիա Կուրատովսկա
| Զոֆիա Կուրատովսկա լեհ.՝ Zofia Kuratowska | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հուլիսի 20, 1931 |
| Ծննդավայր | Skolimów-Konstancin, Konstancin-Jeziorna, Powiat piaseczyński, Մազովեցի վոյեվոդություն, Լեհաստան |
| Մահացել է | հունիսի 8, 1999 (67 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Պրետորիա, ՀԱՀ |
| Գերեզման | Պովոնզկի ռազմական գերեզմանատուն |
| Քաղաքացիություն |  Լեհաստան |
| Մայրենի լեզու | լեհերեն |
| Կրթություն | Medical University of Warsaw? |
| Գիտական աստիճան | scientific professorship degree?[1] (1989) |
| Մասնագիտություն | քաղաքական գործիչ |
| Աշխատավայր | Medical University of Warsaw?[1] |
| Ծնողներ | հայր՝ Կազիմիր Կուրատովսկի |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | ambassador of Poland? |
| Կուսակցություն | Ազատության միություն |
| Պարգևներ և մրցանակներ |   և  |
 Zofia Kuratowska Վիքիպահեստում | |
Զոֆիա Կուրատովսկա (հուլիսի 20, 1931, Skolimów-Konstancin, Konstancin-Jeziorna, Powiat piaseczyński, Մազովեցի վոյեվոդություն, Լեհաստան - հունիսի 8, 1999, Պրետորիա, ՀԱՀ), լեհ բժիշկ, քաղաքական գործիչ և դիվանագետ, ծագումով հրեա։
Նրա հայրը՝ Կազիմերժ Կուրատովսկին մաթեմատիկոս էր, որն աշխատում էր Վարշավայի մաթեմատիկայի դպրոցում։ Կուրատովսկան Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ մասնակցել է Վարշավայի ապստամբությանը։ Պատերազմի ավարտից հետո ավարտել է Վարշավայի բժշկական համալսարանը՝ արյունաբանություն մասնագիտությամբ և դարձել բժիշկ։ 1980-ականներին նա միացել է «Համերաշխություն» շարժմանը և դարձել նրանց առողջապահական աշխատողներից մեկը[2]։
«Համերաշխություն»-ում աշխատելու ընթացքում խնամում էր ավելի քան 1000 քաղբանտարկյալների և հրապարակում ընդհատակյա ամսագրեր՝ ընդգծելով նրանց խնամքի բացակայությունը և անբավարար կենսապայմանները։ 1980-ականների ընթացքում ՄԻԱՎ/ՁԻԱՀ-ի համաճարակի ժամանակ կառավարությունը դիմել է Կուրատովսկային՝ աշխատելով նրա հետ՝ կանխելու վիրուսի տարածումը, չնայած տասնամյակի սկզբին նրա «համերաշխության» ակտիվության պատճառով նրան սև ցուցակում էր ներառել[3]։ 1989 թվականին մասնակցել է Լեհաստանի Կլոր սեղանի համաձայնագրին, իսկ հետո՝ Սենատի առաջին դեմոկրատական ընտրություններին։ Նա հաղթել է ձայների 82,5 տոկոսով, որը մասնակից թեկնածուների շրջանում ամենաբարձր շրջանն էր, մինչդեռ ասում էր, որ «ոչինչ չի կարող խոստանալ[4]։
Իր առաջին ժամկետում ընտրվել է Սենատի փոխմարշալի պաշտոնում։ Այս ընթացքում նաև ղեկավարում էր Վարշավայի բժշկական դպրոցի Արյունաբանական կլինիկան[5]։
Կուրատովսկան վերընտրվել է Սենատի անդամ 1991 և 1993 թվականներին՝ երրորդ ժամկետում կրկին ծառայելով որպես փոխմարշալ[6]։ Նա աշխատել է Սոցիալական հարցերի, առողջապահության և արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովում։ Նրա պաշտոնավարման ավարտից հետո՝ 1997 թվականին Հարավային Աֆրիկայում առաջադրվել է որպես դեսպան, որտեղ անցկացրել է իր կյանքի մնացած մասը։ Մահանացել է 1999 թվականին[7]։
Կոչումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Լեհաստանի վերածննդի շքանշանի խաչի ասպետ (1987)[8]
- Բոլոնիայի վերածննդի շքանշանի հրամանատարական խաչ (1990)[9]
- Բոլոնիայի վերածննդի շքանշանի հրամանատարական խաչ աստղով (1997)[10]
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Polish Science
- ↑ «Zofia Kuratowska 1931 - 1999 the doctor of Solidarity movement». Gariwo. 2017. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 27-ին.
- ↑ Schwartz, Herman (1988). Prison Conditions in Poland. Human Rights Watch. էջ 17. ISBN 9780938579625.
- ↑ «Poles told to bring their own syringes». New Scientist. 1988 թ․ հուլիսի 7. էջ 32. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 27-ին.(չաշխատող հղում)
- ↑ Tagliabue, John (1989 թ․ հունիսի 23). «Warsaw Journal; How to Be Big Winner: Just Make No Promises». The New York Times. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 27-ին.
- ↑ «Zofia Kuratowska» (լեհերեն). Senate of Poland. 1999. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 27-ին.
- ↑ Cichocka, Elżbieta (2015 թ․ հունիսի 6). «Zofia Kuratowska: Polityczka i lekarka, jakich już nie ma» (լեհերեն). wysokieobcasy.pl. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 27-ին.
- ↑ «Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski» (PDF) (լեհերեն). 1987 թ․ հուլիսի 15. էջ 16. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2021 թ․ հոկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 18-ին.
- ↑ «Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski z dnia 11 listopada 1990 roku» (PDF) (լեհերեն). 1990 թ․ դեկտեմբերի 20. էջ 54. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014 թ․ հունվարի 6-ին. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 18-ին.
- ↑ «Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 listopada 1997 r. o nadaniu orderów». prawo.sejm.gov.pl. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ մայիսի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 18-ին.