Զոսիմուս Պանոպոլիսցի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Զոսիմա Պանոպոլիտանսկի (3-րդ դար[1], Ախմիմ, Sohag Governorate, Եգիպտոս և Ալեքսանդրիա, Հռոմեական կայսրություն - 4-րդ դար[1]), Հռոմեական դարաշրջանի հունա-եգիպտական Ալքիմիկոս և Գնոստիկ, ով ապրել է մոտավորապես 350-420 թվականներին և աշխատել Ալեքսանդրիայում։ Զոսիմի կյանքի մասին տեղեկությունները ուրվագծային են։ Նա ծնվել է Վերին Եգիպտոսի Ռավնոպոլ քաղաքում (Այժմ ՝ Ահմիմ)։ Ծագումով Զոսիման, ամենայն հավանականությամբ, եգիպտացի էր կամ[2][3][4][5], կամ հույն[6][7]։ Ռաֆայել Պատայը ենթադրեց, որ Զոսիմը սերում է Ալեքսանդրիայի Քաղդեացիներից։

Ըստ երևույթին, Զոսիմը մոտ էր գնոստիկ քրիստոնեությանը։

Զոսիմուս Պանոպոլիսցի
Դիմանկար
Ծնվել է3-րդ դար[1]
ԾննդավայրԱխմիմ, Sohag Governorate, Եգիպտոս կամ Ալեքսանդրիա, Հռոմեական կայսրություն
Մահացել է4-րդ դար[1]
Քաղաքացիություն Եգիպտոս
Մասնագիտությունփիլիսոփա, ոչ գեղարվեստական գրող, ալքիմիկոս և բառարանագիր
 Zosimos of Panopolis Վիքիպահեստում

Գրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պահպանվել են Զոսիմի 28 թերի և աղավաղված գրքեր։ Նրա հիմնական նվաճումներից մեկը տարբեր մակարդակներում առաջին մայրիկի երկու սկզբունքների գաղափարի արտահայտումն է, նույն բանը տարբեր «Լոգոսներով» արտասանելը։

Զոսիմը համարվում է ալքիմիայի հիմնադիրներից մեկը։ «Ամրացում», կամ կարծրացում, Hg-հավանաբար սնդիկի ամալգամների արտադրություն,«Տետրասոմատ», ուրվագծվում են Au և Ag իմիտացիաների տեխնիկան։ Այսպիսով, նրա աշխատություններում նկարագրված են մի քանի գործնական մեթոդներ։ Զոսիմը գաղափար է արտահայտել փիլիսոփայական քարի մասին՝ հիպոթետիկ նյութ, որը կարող է հիմնական մետաղները վերածել կատարյալի ՝ ոսկու և արծաթի։ Զոսիմը նկարագրեց մի շարք ալքիմիական գործիքներ, կապարի ացետատի ձևավորման գործընթացը և մատնանշեց դրա քաղցր համը։

Զոսիմը, ըստ երևույթին, առաջիններից մեկն է, ով նշում է «Քիմիա» անունը «Սուրբ գաղտնի արվեստի» հասկացության մեջ (Որոշ հեղինակներ կարծում են, որ Զոսիմի ստեղծագործության ձեռագրում Այս անունը վերջին ներդիրն է)։ Զոսիմը պատմում է լեգենդը, որ այս արվեստը մարդկանց է փոխանցվել ընկած հրեշտակների կողմից, որոնք Ադամին և Եվային դրախտից վտարելուց հետո միավորվել են մարդկանց դուստրերի հետ և, որպես վարձատրություն նրանց սիրո համար, հաղորդել նրանց «Գաղտնի արվեստի»տեխնիկան[8]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Archivio di Autorità del Museo Galileo (իտալ.)
  2. Emsley, John The Elements of Murder. — Oxford University Press, 2005. — С. 2. — ISBN 0192805991
  3. «Zosimos of Panopolis (Egyptian alchemist)». Encyclopædia Britannica. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 15-ին. Վերցված է 2010 թ․ մարտի 6-ին.
  4. S. La Porta, D. Shulman, David Dean Shulman The poetics of grammar and the metaphysics of sound and sign. — Brill, 2007. — С. 189. — ISBN 9004158103
  5. Norris, John A. The Mineral Exhalation Theory of Metallogenesis in Pre-Modern Mineral Science(անգլ.) // Ambix : journal. — Maney Publishing[en], 2006. — Т. 53. — № 1. — С. 43—65. — doi:10.1179/174582306X93183
  6. E. Gildemeister and Fr. Hoffman, translated by Edward Kremers The Volatile Oils. — New York: Wiley, 1913. — Т. 1. — С. 203.
  7. Bryan H. Bunch and Alexander Hellemans The History of Science and Technology. — Houghton Mifflin Harcourt[en], 2004. — С. 88. — ISBN 0618221239
  8. «ЗОСИМ ПАНОПОЛИТ». Արխիվացված օրիգինալից 2010 թ․ հունվարի 30-ին. Վերցված է 2011 թ․ հուլիսի 25-ին.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Зотов С. О. К истории изучения алхимической философии Зосимы Панополита // Становление классического западного зарубежного теоретического религиоведения: Сб. материалов науч. конф. с междунар. участием. — М.: Эдитус, 2015. — С. 151—154.
  • Зотов С. О. Неоплатонические и герметические истоки духовной алхимии Зосимы Панополита // Универсум платоновской мысли: Платон и современность: Материалы XXIV науч. конф., С.-Петербург, 22—23 июня 2016 г. — СПб.: Центр содействия образованию, 2016. — С. 502—512.
  • Зотов С. О. Принцип списка в трактате «О божественной [серной] воде» Зосимы Панополита // 3-я Международная Московская платоновская конференция. Москва, 16—17 сент. 2015 г. [Тез. докл.] — М.; СПб.: ПФО; РГГУ, 2015. — С. 31—32.
  • Зосима Панополитанский // Волков В. А., Вонский Е. В., Кузнецова Г. И. Выдающиеся химики мира: Биогр. справочник. — М. Высш. шк., 1991. — С. 177.
  • Фигуровский Н. А. Очерк общей истории химии: От древнейш. времен до нач. XIX в. — М.: Наука, 1969. — 455 с. — 3осима из Панополиса: С. 60.
  • Штубе В. Пути развития химии. — М.: Мир, 1984. — Т. 1. — С. 87.