Եղևին հունական

Եղևին հունական
Եղևին հունական
Դասակարգում
Թագավորություն	Բույսեր (Plantae)
Տիպ/Բաժին	Մերկասերմեր (Pinophyta)
Դաս	Pinopsida
Կարգ	Ասեղնատերևավորներ (Pinales)
Ընտանիք	Սոճազգիներ (Pinaceae)
Ենթաընտանիք	Եղևինայիններ (Abietoideae)
Ցեղ	Եղևին (Abies)
Տեսակ	Եղևին հունական (A. cephalonica)
Միջազգային անվանում
Abies cephalonica Loudon, 1824
Տարածվածություն և պահպանություն
Հատուկ պահպանության կարգավիճակ՝ Քիչ մտահոգող տեսակ Տաքսոնի տարածվածությունը

Եղևին հունական (լատ.՝ Abies cephalonica), սոճազգիների ընտանիքի, եղևին ցեղի բույս։

Նկարագրություն

Մշտադալար, խոշոր ծառեր են՝ մինչև 38 մ բարձրությամբ և 1,9 մետր բնի տրամագծով, խիտ, բրգաձև սաղարթով, համարյա մինչև գետին հասնող հորիզոնական ճյուղերով։ Երիտասարդ ընձյուղների վրա կեղևը մոխրագույն է, հարթ և դարչնագույն, հին ճյուղերի և բնի վրա երկայնակի ճաքերով։ Ընձյուղները մերկ են, նարնջադեղնավուն։ Փշատերևների երկարությունը հասնում է 17-18 մմ-ի, իսկ լայնությունը 1,8-2,3 մմ-ի, սուր են, ծակող, երբեմն կլորավուն, խիտ դասավորությամբ։ Կոների երկարությունը կազմում է 12-20 սմ, 3-5 սմ լայնությամբ, սկզբում կանաչ, հասունանալիս դարչնագույն, խեժոտ։ Սերմնային թեփուկները սեպաձև են, վերին մասում խիստ լայնացած, կլորավուն, ամբողջաեզր։ Ծածկող թևտուկները դուրս ցցված են, թեքված դեպի ցած։ Կոները բացվում և թափվում են սեպտեմբերին։ Արական հասկիկները բոսորակարմրավուն են։ Սերմերը բաց կանաչավուն են։ Աչքի է ընկնում դեկորատիվ բարձր արժանիքներով, հատկապես արծաթագույն, փայլող երիտասարդ ընձյուղներով։ Երաշտադիմացկուն է, ավելի ցրտադիմացկուն, քան իսպանական և ալժիրյան եղևինները։

Տարածվածություն

Հայաստանում մշակվել է «Սոճուտում», որտեղ ցրտահարվել է առաջին իսկ տարում (Տ. Գ. Չուբարյան, 1957)։ Հեռանկարային է Հայաստանի մերձարևադարձային շրջանների համար։

Կիրառություն

Էկոլոգիական խումբը III, մշակության հավանական շրջանը 9։