Եկատերինա Էլբակյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Էլբակյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Եկատերինա Էլբակյան
Ծնվել էփետրվարի 21, 1962(1962-02-21) (62 տարեկան)
Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Մասնագիտությունկրոնագետ, գիտաշխատող և համալսարանի դասախոս
Հաստատություն(ներ)Academy of Labour and Social Relations?
Գործունեության ոլորտկրոնագիտություն և կրոնի փիլիսոփայություն
Ալմա մատերՄոսկվայի համալսարանի փիլիսոփայության ֆակուլտետ (1985)
Կոչումպրոֆեսոր
Գիտական աստիճանփիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր (1996)
Տիրապետում է լեզուներինռուսերեն և անգլերեն
Գիտական ղեկավարYury Borunkov?

Եկատերինա Էլբակյան (փետրվարի 21, 1962(1962-02-21), Մոսկվա, ԽՍՀՄ), ռուս կրոնագետ, կրոնագիտության փիլիսոփայական-մեթոդաբանական հիմունքների, կրոնական վարդապետությունների և գաղափարախոսության մասնագետ[1]։

Փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր[2], ավագ գիտաշխատող[3]։ Աշխատանքի և սոցիալական հարաբերությունների ակադեմիայի սոցիոլոգիայի և սոցիալական գործընթացների կառավարման ամբիոնի պրոֆեսոր (2012-2017)։ Կրոնի ուսումնասիրության եվրոպական ասոցիացիայի անդամ։ Ռուսական կրոնագիտական կենտրոնների ասոցիացիայի խորհրդի անդամ[4]։ «Կրոնագիտություն» գիտա-տեսական ամսագրի խմբագրական խորհրդի պատասխանատու քարտուղար, աստվածաբանական հարցերի վերաբերյալ մի շարք գիտական հրապարակումների խմբագրական կոլեգիաների անդամ[5]։

Կրթություն և մասնագիտական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1985 թվականին գերազանցությամբ ավարտել է Մ․ Լոմոնոսովի անվան Մոսկվայի պետական համալսարանի փիլիսոփայության ֆակուլտետը «փիլիսոփայություն» մասնագիտությամբ (դիպլոմ КВ 534349)[6]։ 1989 թվականին այնտեղ էլ ավարտել է ասպիրանտուրան[7]։ 1990 թվականի հունվարի 8-ին Մ. Լոմոնոսովի անվան ՄՊՀ-ում Յուրի Բորունկովի գիտական ղեկավարությամբ պաշտպանել է «Սոցիալական արդարության քրիստոնեական մեկնաբանության քննադատական վերլուծություն» թեմայով փիլիսոփայական գիտությունների թեկնածուի գիտական թեզը (մասնագիտություն՝ «Գիտական աթեիզմ, Կրոն (Պատմություն և արդիականություն)»)։ Պաշտոնական ընդդիմախոսներն էին փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Ալեքսեյ Ռադուգինը և դոցենտ Նիկոլայ Սեմենկինը։ Առաջատար կազմակերպություն է հանդես եկել Մոսկվայի ավիացիոն ինստիտուտի մարքսիստալենինյան փիլիսոփայության ամբիոնը[8]։

1992-2002 թվականներին աշխատել է Ռուսաստանի սոցիալական և ազգային խնդիրների անկախ ինստիտուտի «Կրոնը ժամանակակից հասարակությունում» հետազոտական կենտրոնում, 1993-1997 թվականներին եղել է ավագ գիտաշխատող, 1997-2002 թվականներին՝ առաջատար գիտաշխատող[7]։ 1999 թվականի հունիսի 10-ին «Սոցիալական և ազգային խնդիրների ռուսական անկախ ինստիտուտ» ՊՈԱԿ-ի խորհրդի կողմից շնորհվել է ավագ գիտաշխատող գիտական կոչումը[6]։

1996 թվականին սոցիալական և ազգային խնդիրների ռուսական անկախ ինստիտուտում (Ռնիսինպ) պաշտպանել է փիլիսոփայական գիտությունների դոկտորի գիտական աստիճան ստանալու թեզը «Կրոնական ֆենոմենը 19-րդ դարի սկզբին ռուս մտավորականության գիտակցության մեջ (փիլիսոփայական-պատմական վերլուծություն)» թեմայով[7][9]։ 2010 թվականի դեկտեմբերի տվյալներով զբաղեցրել Է Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիայի ընդհանուր պատմության ինստիտուտի ավագ գիտաշխատողի պաշտոնը[10]։ 2012-2017 թվականներին աշխատել է որպես աշխատանքի և սոցիալական հարաբերությունների ակադեմիայի սոցիալական գործընթացների կառավարման սոցիոլոգիայի ամբիոնի պրոֆեսոր[11]։ Կրոնների ուսումնասիրության եվրոպական ասոցիացիայի անդամ[11] և խորհրդատվական և փորձագիտական ծառայությունների ինքնավար ոչ առևտրային կազմակերպության տնօրեն Կրոնիոպոլիս կրոնագիտական հետազոտությունների կենտրոն (Religiopolis.org-ինտերնետային խմբագրության հրատարակության հիմնադիր և գլխավոր խմբագիր, այս կենտրոնի տեղեկատվական ռեսուրսի միջոցով, որը ստեղծվել է Портал-Credo.ru-ի ակտիվ մասնակցությամբ, Մ. Սիտնիկով)[12][13]։

391 գիտական աշխատանքների, այդ թվում՝ երեք մենագրությունների հեղինակ[11]։ Գիտական խմբագիր և 11 գիտական հրատարակությունների խմբագրական կոլեգիաների անդամ, անգլերենից գիտական թարգմանությունների, այդ թվում՝ Ֆրիդրիխ Մաքս Մյուլլերի «Կրոնի մասին գիտության ներածություն» (2002), «Աստվածաբանական տերմինների Վեսթմինսթերյան բառարանի» (2004), «Կրոնների քրեստոմատիա» և «Համաշխարհային կրոնագիտության դասականներ» հրատարակություններում մի շարք հոդվածների հեղինակ է[7]։ Համակարգող, «Կրոնագիտություն։ Հանրագիտարանային բառարան», «Կրոնագիտություն. Ուսումնական բառարան» և «Կրոնների հանրագիտարան» նախագծերի հեղինակ և գլխավոր խմբագիր[7]։ Գիտափորձագիտական խորհրդի անդամ և Նոր ռուսական հանրագիտարանի Կրոն և դիցաբանություն թեմատիկայի գիտական խմբագիր[7]։ «Կրոնագիտություն» գիտա-տեսական ամսագրի խմբագրական խորհրդի պատասխանատու քարտուղար։ Հանդես է եկել որպես Ռուսաստանի տարածքում գործող կրոնական միավորումների դավանանքի և գործունեության վերաբերյալ մի շարք գիտա-կրոնագիտական փորձաքննությունների հեղինակ[7]։

2014 թվականի մարտին մեղադրյալների պաշտպաններից մեկի՝ Վիկտոր Ժենկովի փաստաբանական հարցման հիման վրա որպես փորձագետ մասնակցել է Տագանրոգում Եհովայի վկաների դատավարությանը[14]։

2017 թվականից՝ Ռուսաստանի Դաշնության նախագահին առընթեր Ժողովրդական տնտեսության և պետական ծառայության Ռուսաստանի ակադեմիայի պետական-կրոնական հարաբերությունների ամբիոնին կից կրոնի հետազոտողների փորձագիտական խորհրդի Կենտրոնական դաշնային շրջանի անդամ[1]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1
  2. ↑ Тимощук, Филькин, 2013, էջ 179
  3. ↑ Элбакян Е., Бойцов А., Волохова Л., Крюк Е., Секераж Т. Психолого-лингвистическое и религиоведческое заключение экспертов РФЦСЭ. Богослужебные материалы Արխիվացված 2018-09-10 Wayback Machine — С. 1, 68
  4. ↑ «Первый конгресс российских исследователей религии «Религия в век науки». 15-17 ноября 2012 года». «Институт философии СПбГУ». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 1-ին.
  5. ↑ «Ekaterina Elbakyan» (PDF). «The International Center for Law and Religion Studies[en]» at Brigham Young University. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014 թ․ նոյեմբերի 30-ին. Վերցված է 2014 թ․ նոյեմբերի 30-ին.
  6. ↑ 6,0 6,1 Элбакян Е., Бойцов А., Волохова Л., Крюк Е., Секераж Т. Психолого-лингвистическое и религиоведческое заключение экспертов РФЦСЭ. Богослужебные материалы Արխիվացված 2018-09-10 Wayback Machine — С. 68
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 «Элбакян Екатерина Сергеевна». Религиоведение. 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 8-ին. Վերցված է 2012 թ․ մարտի 16-ին.
  8. ↑ Элбакян Е. С. Критический анализ христианской трактовки социальной справедливости / автореферат дис. ... кандидата философских наук : 09.00.06. — М.: МГУ имени М. В. Ломоносова, 1989. — 25 с.
  9. ↑ Элбакян Е. С. Религиозный феномен в сознании российской интеллигенции XIX - начала XX вв. : Философско-исторический анализ / автореферат дис. ... доктора философских наук : 09.00.06. — М.: Рос. независимый ин-т социальных и национальных проблем, 1996. — 41 с.
  10. ↑ «Элбакян Екатерина Сергеевна». Федеральный образовательный портал «Экономика. Социология. Менеджмент». 9 декабря 2010. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 8-ին. Վերցված է 2012 թ․ մարտի 16-ին.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 «Кафедра социологии и управлении социальными процессами». Академия труда и социальных отношений. 2012. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 8-ին. Վերցված է 2012 թ․ մարտի 16-ին.
  12. ↑ В тестовом режиме начал работу сайт «Религиополис», созданный Центром религиоведческих исследований под руководством Екатерины Элбакян // Портал-Credo.ru. — 25.02.2010. Архивировано из первоисточника 11 Դեկտեմբերի 2018.
  13. ↑ Автономная некоммерческая организация консультационных и экспертных услуг "Центр религиоведческих исследований "РелигиоПолис" // Сведения о государственной регистрации юридических лиц, индивидуальных предпринимателей, крестьянских (фермерских) хозяйств. — М.: ФНС России. Архивировано из первоисточника 6 Դեկտեմբերի 2014.
  14. ↑ Олег Краснов В Ростовской области на суде по делу свидетелей Иеговы религиовед Элбакян отвергла доводы обвинения // Кавказский узел. — 23.03.2014. Архивировано из первоисточника 4 Մարտի 2016.
Չափորոշչային վերահսկողություն
NUKAT: n2008103153 · VIAF: 163123109 · WorldCat VIAF: 163123109
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Եկատերինա_Էլբակյան&oldid=9589648» էջից