Դեմնա Շենգելայա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դեմնա Շենգելայա
վրաց.՝ დემნა შენგელაია
Ծնվել էմայիսի 9 (21), 1896
ԾննդավայրՊիրվելի Մաիսի (Աբաշայի շրջան), Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել էդեկտեմբերի 7, 1980(1980-12-07) (84 տարեկան)
Վախճանի վայրԹբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
ԳերեզմանԴիդուբեի պանթեոն
Մասնագիտությունգրող
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն,  Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետություն և  ԽՍՀՄ
ԿրթությունԹբիլիսիի պետական համալսարան
Պարգևներ
Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան և Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան
ԱմուսինQ28059875?

Դեմնա Կոնստանտինի Շենգելայա (վրաց.՝ დემნა კონსტანტინეს ძე შენგელაია, 9 (21) մայիսի, 1896, Սաչիլաո, Քութայիսի նահանգ - 7 դեկտեմբերի, 1980, Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), վրացի խորհրդային գրող, Վրացական ԽՍՀ Գիտությունների ակադեմիայի ակադեմիկոս (1969)[1]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դեմնա Շենգելայան ծնվել է 1896 թվականի մայիսի 9-ին (21-ին) Քութայիսի նահանգի Սաչիլաո գյուղում, բանվոր-երկաթուղագործի ընտանիքում[1]։

Սովորել է Թբիլիսիի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետում, ապա Թբիլիսիի ճարտարագիտական ինստիտուտի երկրաբանական ֆակուլտետում[1]։

Իր առաջին ստեղծագործությունները Դեմնա Շենգելայան հրատարակել է 1915—1916 թվականներին[1]։

Հեղինակել է մի շարք վեպեր՝ «Սանովարդո» (1926), «Բատա Կեկիա» (1933, 1978 թվականին վեպի հիման վրա նկարահանվել է «Ողջ կյանքը» ֆիլմը, ռեժիսոր՝ Լեյլա Գորդելաձե), «Արշալույս» (հրատարակվել է 1940 թվականին), «Ալվան ծաղիկ», ինչպես նաև «Գանձ» (1958)[1], «Եղնիկի արահետ» վիպակները։

Դեմնա Շենգելայան պարգևատրվել է Ժողովուրդների բարեկամության շքանշանով[1]։

Դեմնա Շենգելայան մահացել է 1980 թվականի դեկտեմբերի 7-ին Թբիլիսիում։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Большая советская энциклопедия. Гл. ред. А. М. Прохоров, 3-е изд. Т. 29. Чаган— Экс-ле-Бен. 1978. 640 стр., илл.; 28 л. илл. и карт.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე, „მამულიშვილთა სავანე“, თბ., 1994.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]