Դափնեկեռաս
| Դափնեկեռաս | |
 Դափնեկեռաս | |
| Դասակարգում | |
| Թագավորություն | Բույսեր (Plantae) |
| Տիպ/Բաժին | Անոթավոր բույսեր (Tracheophyta) |
| Ենթատիպ | Սերմնավոր բույսեր (Spermatophytina) |
| Կարգ | Վարդածաղկավորներ (Rosales) |
| Ընտանիք | Վարդազգիներ (Rosaceae) |
| Տրիբա | Amygdaleae |
| Ցեղ | Սալորենի (Prunus) |
| Տեսակ | Դափնեկեռաս (P. laurocerasus) |
| Միջազգային անվանում | |
| Prunus laurocerasus | |
| Կարգավիճակ | |
Հատուկ պահպանության կարգավիճակ՝  Քիչ մտահոգող տեսակ | |
Դափնեկեռաս, ( ձվաղենի), վարդազգիների ընտանիքի մշտադալար ծառերի կամ թփերի ցեղ։ Տերևները կոթունավոր են, մեծ մասամբ՝ կաշեկերպ, սղոցաեզր, ատամնավոր կամ ամբողջական։ Ծաղիկները մանր են, սպիտակ, հավաքված նեղ ողկույզներում։ Պտուղը հյութալի կորիզապտուղ է։ Մի ջուկը քաղցր է կամ դառը, որոշ տեսակներինը՝ ուտելի։ Տայտնի է մոտ 25 տեսակ, որոնք աճում են տաք և չափավոր տաք շրջանևերում, մեծ մասամբ Ամերիկայում և Եվրասիայում։ Կիրառակաև նշանակություն ունի դեղատու դափնեկեռասը (Լ․ officinalis), որի ծառի բարձրությունը 6—10 մ է։ Պտուղները խոշոր են, ուտելի։ Սերմերը թունավոր են, պարունակում են կապտաթթու։ ՈւԽՍՀ հարվում, Կովկասում Անդրկովկասում աճեցվում է որպես դեղորայքային, դեկորատիվ և պտղատու ծառատեսակ։ Պտուղներն օգտագործվում են սննդի մեջ՝ թարմ և չորացրած վիճակում։ Թարմ տերևներից ստաևում են դափնեկեռասի ջուր ցավերը հանգստցնուլ միջոց)՜դափնեկեռասը բացվում է սերմերով, կտրոններով և ճյուղերով։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 320)։ 
|
|
Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։ |
