Գեորգի Գուլիա

Գեորգի Գուլիա
Ծնվել է	մարտի 1 (14), 1913
Ծննդավայր	Սուխում, Սուխումի օկրուգ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել է	հոկտեմբերի 18, 1989(1989-10-18) (76 տարեկան)
Վախճանի վայր	Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Սուխում
Մասնագիտություն	գրող և լրագրող
Լեզու	ռուսերեն
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Ժանրեր	վիպակ
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ	և

Գուլիա Գեորգի Դմիտրիի (ռուս.՝ Георгий Дмитриевич Гу́лиа, մարտի 1 (14), 1913, Սուխում, Սուխումի օկրուգ, Ռուսական կայսրություն - հոկտեմբերի 18, 1989(1989-10-18), Մոսկվա, ԽՍՀՄ), ծագումով աբխազ ռուս գրող։ Բոլոր ստեղծագործությունները գրել է ռուսերեն։ ՎԽՍՀ և Աբխազական ԻԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ (1943, 1971)։

1948 թվականին հրատարակել է «Գարունը Սակենում» (ԽՍՀՄ պետական մրցանակ, 1949, հայերեն հրատարակություն 1950) վիպակը, որը «Բարի քաղաք» (1949) և «Կամա» (1951) վիպակների հետ կազմում է «Բարեկամները Սակենից» (1954) եռապատումը։ Աբխազ ժողովրդի անցյալին են նվիրված «Պատմվածքներ խարույկի մոտ» (1937), «Սև հյուրեր» (1950) և «Հորձանուտ» (1959) գործերը։ Հեղինակն է «Դմիտրի Գուլիա․ պատմվածք իմ հոր մասին» (1963) գրքի, «Սուլլա» (1971) պատմավեպի։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 246)։