Գառնառվույտ Կարյագինի
| Գառնառվույտ Կարյագինի | |
| Դասակարգում | |
| Թագավորություն | Բույսեր (Plantae) |
| Ենթատիպ | Սերմնավոր բույսեր (Spermatophytes) |
| Կարգ | Բակլածաղկավորներ (Fabales) |
| Ընտանիք | Բակլազգիներ (Fabaceae) |
| Ենթաընտանիք | Բակլայիններ (Faboideae) |
| Տրիբա | Galegeae |
| Ցեղ | Գառնառվույտ (Oxytropis) |
| Տեսակ | Գառնառվույտ Կարյագինի (O. karjaginii) |
| Միջազգային անվանում | |
| Oxytropis karjaginii | |
Գառնառվույտ Կարյագինի (լատին․՝ Oxytropis karjaginii), լոբազգիների ընտանիքին պատկանող ծածկասերմ բույս։ Գրանցված է Հայաստանի Հանրապետության Կարմիր գրքում
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բազմամյա, երկարամազ, մոխրագույն, անցողուն բույս է։ Տերևների երկարությունը 4-16 սմ է։ Տերևիկները 6-10 զույգ են, էլիպսաձև։ Ծաղկակիրների երկարությունը 5-25 սմ է և համարյա տերևներին հավասար են։ Ծաղկաբույլը գլխիկանման են, 4-8 ծաղիկներով։ Պսակը վառ ծիրանամանուշակագույն է, 11-14 մմ երկարությամբ։ Ունդերը երկարավուն են, թույլ կորացած[1]։
Տարածում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հանդիպում է միայն Դարեղեգիսի ֆլորիստիկական շրջանում (Խաչիկ գյուղի շրջակայք, Այարի կիրճ, Սելիմի լեռնանցք)։ Հանդիպում է նաև Նախիջևանում, Հյուսիսարևելյան Անատոլիայում և Հյուսիսարևմտյան Իրանում[1]։
Էկոլոգիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Աճում է միջին և վերին լեռնային գոտիներում՝ ծովի մակարդակից 1200-2500 մ բարձրությունների վրա։ Ծաղկում է մայիս-հունիս ամիսներին, պտղաբերում՝ հունիս-հուլիսին[1]։
Պահպանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վտանգված տեսակ է։ Հայտնի է մեկ մասնատված պոպուլյացիա՝ 500 կմ²-ից պակաս տարածման և բնակության շրջանների մակերեսով։ Հայաստանի Կարմիր գրքի առաջին հրատարակության մեջ ընդգրկված էր որպես ոչնչացման սպառնալիքի ենթակա տեսակ։ CITES–ի և Բեռնի կոնվենցիաների հավելվածներում ընդգրկված չէ[1]։
Պահպանության գործողություններ չեն իրականացվում[1]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Հայաստանի Կարմիր գիրք. Երևան: Հայաստանի բնապահպանության նախարարություն. 2010. ISBN 978-99941-2-420-6.
|
|