Բեռնար Մարիս

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Բեռնար Մարիս
Ծնվել էսեպտեմբերի 23, 1946(1946-09-23)[1][2][3][…]
Թուլուզ[4]
Մահացել էհունվարի 7, 2015(2015-01-07)[2][4] (68 տարեկան)
Փարիզի 11-րդ շրջան, Փարիզ[4]
մարդասպանություն
ԳերեզմանMontgiscard
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա[5]
Մասնագիտությունտնտեսագետ, լրագրող, գրող, համալսարանի դասախոս և դոցենտ
Հաստատություն(ներ)Institut d'études politiques de Toulouse?[6], Փարիզ 8 համալսարան[6], Այովայի համալսարան, Marianne?, Le Nouvel Obs?, Le Figaro Magazine?, Լը Մոնդ, Շառլի Էբդո, France Inter, CNews, Թուլուզի համալսարան[6] և Institut d'études politiques de Toulouse?[6]
Գործունեության ոլորտտնտեսագիտություն[7] և ժուռնալիստիկա[7]
ԱնդամակցությունՄասոնականություն[8]
Ալմա մատերInstitut d'études politiques de Toulouse?, Տուլուզա 1 համալսարան (1975)[9], Թուլուզի համալսարան և lycée Pierre-de-Fermat?
Գիտական աստիճանդոկտոր[9] (1975)
Տիրապետում է լեզուներինֆրանսերեն[2][7]
Գիտական ղեկավարJean Vincens?[9]
Եղել է գիտական ղեկավարGeneviève Azam?
Պարգևներ
Ամուսին(ներ)Sylvie Genevoix? և Hélène Fresnel?
 Bernard Maris Վիքիպահեստում

Բեռնար Մարիս (ֆր.՝ Bernard Maris, սեպտեմբերի 23, 1946(1946-09-23)[1][2][3][…], Թուլուզ[4] - հունվարի 7, 2015(2015-01-07)[2][4], Փարիզի 11-րդ շրջան, Փարիզ[4]), ֆրանսիացի տնտեսագետ, լրագրող և գրող։ Հայտնի է նաև Օնքլ Բերնար՝ Քեռի Բերնար (Oncle Bernard) կեղծանունով։ Charlie Hebdo շաբաթաթերթում լույս են տեսել բազմաթիվ տեքստեր Օնկլ Բերնար կեղծանունով։ Զոհվել է 2015 թվականի հունվարի 7-ին Charlie Hebdo շաբաթաթերթի խմբագրությունում տեռորիստական ակտի ժամանակ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ուսում և ուսուցչական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1968 թվականին ավարտել է Թուլուզի քաղաքական հետազոտությունների ինստիտուտը[11]։ 1975 թվականին Թուլուզ I համալսարանում պաշտպանել է դոկտորական ատենախոսություն «Անձնական եկամուտների բաշխում. կայուն զարգացման տեսանկյունից տեսական մոտեցում» թեմայով, որից հետո մրցույթի արդյունքում համալսարանում ստանում է պրոֆեսորի պաշտոն[12]։ Եղել է Փարիզի VIII համալսարանի դասախոս, Այովայի համալսարանում և Պերուի Կենտրոնական բանկում կարդացել է միկրոէկոնոմիկա թեմայով դասախոսություն[12]։

Լրագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բերնար Մարիսը գրել է հոդվածներ, որոնք հրապարակվել են տարբեր ֆրանսիական լրատվամիջոցների՝ Marianne, Le Nouvel Observateur, Le Figaro Magazine, Le Monde կողմից։ «Քեռի Բերնար» կեղծանունով նա Charlie Hebdo շաբաթաթերթում հանդես է եկել որպես տնտեսական գծով խրոնիկյոր, որտեղ նա ունեցել է 13 % սեփականություն[13]։ France Inter ռադիոկայանում վարել է շաբաթական հաղորդում, որը կոչվում էր «Ես տնտեսությունից ամեն ինչ հասկացա»։ Բազմիցս մասնակցել է տարբեր ծրագրերի և ֆրանսիական հեռուստատեսությունում տնտեսական թեմաներով բանավեճերի։

Քաղաքական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2002 թվականին որպես թեկնածու կանաչների կուսակցության ցուցակում մասնակցել է խորհրդարանական ընտրությունների[12]։

Բերնար Մարիսը եղել է ֆրանկմասոն, ով 2008 թվականին սկսել է «Ռոժե Լերե» աշխատությունը, որը կազմում է Ֆրանսիայի Մեծ արևելքի մի մասը։ «Ռոժե Լերե»-ն համարվում է շատ քաղաքականացված և անունը ստացել է ի պատիվ Ֆրանսիայի Մեծ արևելքի հայտնի մագիստրոսի անունը։ Նա 1981 թվականի Ֆրանսուա Միտտերանի նախագահական ընտրությունների ժամանակ աջակցում էր նրան։ Արդյունքում նա հաղթեց այդ ընտրությունները[14]։

Գրող[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բեռնար Մարիսը հրապարակել է մի քանի վեպեր, որոնց թվում է «Երեխան, ով ուզում է լինել համր» (ֆր.՝ L'enfant qui voulait être muet) վեպը։ Այն 2003 թվականին արժանացել է Լեկրերկ մրցանակի (ֆր.՝ Prix Leclerc) 2003:

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2007 թվականի սեպտեմբերի 7-ին Բեռնար Մարիսը կրկին ամուսնացել է Սիլվի Ժենևուայի հետ (մահացել է 2012 թվականի սեպտեմբերի 20-ին)[15]։ Այնուհետև ամուսնացել է լրագրող Էլեն Ֆրեսնելի հետ[16]։ Նրանք ունեցել են երկու տղա՝ Գաբրիելը և Ռաֆայելը, որոնց ծննդյան օրերը համապատասխանել են։ Զոհվել է 2015 թվականի հունվարի 7-ին Charlie Hebdo շաբաթաթերթի խմբագրությունում տեռորիստական ակտի ժամանակ։ Հունվարի 15-ին նրա աճյունափորը մասունքների հետ միասին թաղվել է Մոնժիսկարի Նոտր Դամ դե Ռոկվիլ կաթոլիկական մատուռում[17]։

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մատենագիտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տնտեսագիտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Éléments de politique économique : l’expérience française de 1945 à 1984, 1985
  • Des économistes au-dessus de tout soupçon ou la grande mascarade des prédictions, 1990
  • Les Sept Péchés capitaux des universitaires, 1991
  • Jacques Delors, artiste et martyr, 1993 (ISBN 978-2226254559)
  • Parlant pognon mon petit, 1994 (ISBN 978-2841460755)
  • Ah Dieu ! que la guerre économique est jolie !, Albin Michel, 1998 (ISBN 2-226-09574-8, coécrit avec Philippe Labarde (ISBN 978-2702818008)
  • Keynes ou l'économiste citoyen, 1999 (ISBN 978-2724610376)
  • Lettre ouverte aux gourous de l'économie qui nous prennent pour des imbéciles, 1999 (ISBN 978-2020591065)
  • La Bourse ou la vie — La grande manipulation des petits actionnaires, 2000, coécrit avec Philippe Labarde (ISBN 978-2253150930)
  • Malheur aux vaincus : Ah, si le s riches pouvaient rester entre riches, 2002 (ISBN 2-226-13146-9, coécrit avec Philippe Labarde
  • Antimanuel d'économie : Tome 1, les fourmis, Bréal, 2003 (ISBN 2-7495-0078-8)
  • Antimanuel d'économie : Tome 2, les cigales, Bréal, 2006 (ISBN 2-7495-0629-8)
  • Gouverner par la peur, 2007 (ISBN 978-2-213-63287-2), avec Leyla Dakhli, Roger Sue, Georges Vigarello
  • Petits principes de langue de bois économique, Bréal et Charlie Hebdo, 2008 (ISBN 9782749501499)
  • Capitalisme et pulsion de mort, Albin Michel 2009 ISBN 2-226-18699-9, coécrit avec Gilles Dostaler
  • Marx, ô Marx, pourquoi m’as-tu abandonné ? Éditions Les Échappés, 2010 (ISBN 978-2-35766-022-9)
  • Plaidoyer (impossible) pour les socialistes, Albin Michel, 2012 ISBN 978-2226240200)

Էսսե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Bernard Maris L’Homme dans la guerre. Maurice Genevoix face à Ernst Jünger. — Éditions Grasset & Fasquelle, 2013. — ISBN 978-2-246-80338-6
  • Bernard Maris Houellebecq économiste. — Flammarion, 2014. — ISBN 9782081296077
  • Bernard Maris Et si on aimait la France. — Éditions Grasset & Fasquelle, 2015.

Վեպեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Pertinentes Questions morales et sexuelles dans le Dakota du Nord, Albin Michel, 1995
  • L’Enfant qui voulait être muet, 2003
  • Le Journal, 2005 (ISBN 2-226-15393-4)

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2008 : L’Encerclement de Richard Brouillette
  • 2010 : Film Socialisme de Jean-Luc Godard
  • 2015 : Oncle Bernard — L’anti-leçon d'économie de Richard Brouillette
  • 2015 : À la recherche de Bernard Maris, l’anti-économiste[20] (Ռեժիսոր Էլեն Ֆրեսնել / Hélène Fresnel, Элен Риссер / Hélène Risser)

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Michel Bernard, Alain Leygonie, Jacques Sapir, Sébastin Lapague, Arnaud Teyssier, Julien Larère-Genevoix, Michel Naudy, Christian Authier, Pour saluer Bernard Maris, Flammarion, 2015, 120 pages.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 Internet Movie Database — 1990.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  3. ↑ 3,0 3,1 Roglo — 1997. — ed. size: 9000000
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Fichier des personnes décédées
  5. ↑ Bibliothèque nationale de France Record #11914617d, Record #12567878c // BnF catalogue général (ֆր.) — Paris: BnF.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 https://sms.hypotheses.org/3383
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
  8. ↑ http://blogs.lexpress.fr/lumiere-franc-macon/2015/01/08/charlie-le-godf-en-deuil-de-bernard-maris/
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Agence bibliographique de l'enseignement supérieur (France) Système universitaire de documentation (ֆր.) — Montpellier: ABES, 2001.
  10. ↑ http://www.clubdelhorloge.fr/index.php?option=com_content&view=article&id=33&Itemid=129
  11. ↑ Annuaire des diplômés. Édition du cinquantenaire 2007-2009. — Association des diplômés de l'Institut d'études politiques de Toulouse, 3e trimestre 2009. — 198 p.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 «Bernard Maris. Un humaniste, un penseur critique de l'économie dominante» (ֆրանսերեն). Mondes Sociaux. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 4-ին.
  13. ↑ Yves-Marie Labé et Dorian Saigre (2008 թ․ հուլիսի 29). «De la bande de copains à l'entreprise prospère». Le Monde. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 28-ին.
  14. ↑ Jean-Laurent Turbet, «Des francs-maçons parmi les victimes de la tuerie de Charlie Hebdo».
  15. ↑ «Décès de Sylvie Genevoix, journaliste, écrivain et ancien membre du CSA» (ֆրանսերեն). L'Express/L'Expansion. 2012 թ․ սեպտեմբերի 20. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 28-ին.
  16. ↑ Hommage à " Charlie Hebdo " : focus sur les douze victimes de la tuerie
  17. ↑ B. C. (Attaques à «Charlie Hebdo»: Les obsèques de Bernard Maris ont eu lieu ce jeudi à Montgiscard). «Obsèques de Bernard Maris» (ֆրանսերեն). 20 minutes. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 4-ին.
  18. ↑ «Bernard Maris était un homme libre» (ֆրանսերեն). France Inter. 2015.01.08. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 18-ին.
  19. ↑ «Prix Lyssenko» (ֆրանսերեն). Club de l’Horloge. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 3-ին. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 4-ին.
  20. ↑ Hélène Risser, Hélène Fresnel (2016 թ․ փետրվարի 7). «A la recherche de Bernard Maris, l'anti-économiste» (ֆրանսերեն). Télérama. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 4-ին.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բեռնար Մարիս» հոդվածին։
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Բեռնար_Մարիս&oldid=9488650» էջից