Բաշկիրական էպոս

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Բաշկիրական էպոս
Տեսակգրական ստեղծագործություն
Ժանրէպոս
Երկիր Բաշկորտոստան
Բնագիր լեզուբաշկիրերեն

Բաշկիրական էպոս, բաշկիր ժողովրդի բանահյուսություն, էպիկական հեքիաթների շարք, որոնք բանավոր հարուստ ավանդույթներով արտացոլում են տարբեր էթնիկ շերտեր և մշակութային ավանդույթներ[1]։ Ծնվելով նախնադարյան հասարակական համակարգի խորքերում, էպոսը ուղեկցել է բաշկիր ժողովրդին ողջ պատմության ընթացքում[2]։

Էպիկական ստեղծագործությունների տեսակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բաշկիրական էպոսում կարելի է առանձնացնել սյուժեներ, որոնք.

Բաշկիրական էպոսի հիմնական ժանրերն են.

  • կուբայր - «Ուրալ-Բատիր», «Ակբուզատ» և այլն
  • հիկայաթ - «Կուզիկուրպյաս և Մայանխյուլու», «Ալդար և Զուհրա» և այլն
  • իրտյակ - «Զայաթուլյակ և Խյուխիլու», «Ալպամիշա և Բարսինխիլու» և այլն
  • կիսսա - «Թախիր և Զուխրա», «Յուսուֆ և Զուլեյխա» և այլն։

Ավանդույթները բաշկիրական էպիկական ստեղծագործություններում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հին բաշկիրների համար Հայրենիք և Ուրալ հասկացությունները անբաժանելի էին, դրանք ընկալվում էին որպես միասնական մի բան, առանց որի անհնար է պատկերացնել նրանց գոյությունը երկրի վրա։ Բաշկիրների ամենաինտիմ մտքերը, երգերը, մեղեդիները, լեգենդները և էպիկական հեքիաթները-կուբայրները նվիրված են Ուրալին կամ կապված են դրա հետ[1]։ Օրինակ, բանաստեղծական լեզվով «Ուրալ-բատիր» կուբայրը ամեն ինչ պատմում է բաշկիրցիների նույն անբաժան միասնության մասին Ուրալի, ուրալյան երկրի հետ[3]։

Եռագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բաշկիր ժողովրդի ժողովրդական էպիկական ավանդույթն արտացոլված է «Ուրալ-Բատիր», «Ակբուզատ», «Բաբսակ և Կուսեկ» ստեղծագործություններում, որտեղ բաշկիրների պատմական անցյալը բաժանված է երեք հսկայական ժամանակաշրջանի.

  1. Հարավային Ուրալում կյանքի ծագում, կեցության իմաստ և առաջին բաշկիրական ցեղերի հայտնվել
  2. մետաղական գործիքների հայտնվել, ձիու ընտելացում
  3. Հարավային Ուրալում բնակվող տարբեր ցեղերից բաշկիր ժողովրդի ձևավորում։

Կատարողներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դյուցազներգական հեքիաթներ ստեղծողներն ու պահողները ժողովրդական պատմող-սեսեներն են։ Նրանց միջոցով է փոխանցվել և մեր օրերը հասել հոգևոր մշակույթի անմեռ հուշարձանները։ Սեսեները ժողովրդի մտքերի ու ձգտումների իսկական արտահայտողներն էին։ Սեսեների առաքելությունը՝ գեղարվեստորեն արտացոլել մարդկանց կյանքն ու իդեալները, բերել է նրանց ժողովրդականություն և հարգանք[4]։

էպիկական ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ուրալ-Բատիր, Ակբուզատ, Բաբսակ և Կուսեկ, Իդել և Յայիկ, Կոնգուր-Բուգա, Զայատուլյակ և Խիուխիլու, Իդուկայ և Մուրադիմ, Ակխակ-կուլա, Կարա Յուրգա, Ալպամիշա և Բարսինխիլու, Տարգին և Կուջակ, Էք-Մերգեն, Մերգեն և Մայան, Ակխա-կոլա, Կուզիկուրպես և Մայանխիլիու, Ալդար և Զուխրա, Յուսուֆ և Զուլեյխա և այլն։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 «Отражение традиций создания семьи в древних башкирских эпосах». archive.wikiwix.com. Ватандаш. 2018. Վերցված է 2023 թ․ մայիսի 15-ին.
  2. «Башкирский народный героический эпос». vk.com. Վերցված է 2023 թ․ մայիսի 13-ին.
  3. Галин С. А. Эпические традиции в башкирском фольклоре. М., 1994.
  4. «Поэзия народного духа. Об эпосе "Урал-батыр"». Suraman.narod.ru. 12 авг, 2014. Վերցված է 2023 թ․ մայիսի 13-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]