Արտաշես Հովհաննիսյան (քաղաքական գործիչ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Արտաշես Հովհաննիսյան
Դիմանկար
Ծնվել է1905
ԾննդավայրՌաշթ, Իրան
Մահացել է1990
Մահվան վայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն Իրան
ԿրթությունԻ․Վ․ Ստալինի անվան Արևելքի աշխատավորների կոմունիստական համալսարան
Մասնագիտությունքաղաքական գործիչ և արհմիութենական գործիչ
ԿուսակցությունCommunist Party of Persia?
 Ardeshir Ovanessian Վիքիպահեստում

Արտաշես կամ Արտաշիր Հովհաննիսյան (պարսկերեն. آرداشس آوانسیان, 1905, Ռաշթ, Իրան - 1990, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ)[1], հայկական ծագումով իրանցի կոմունիստ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1905 թվականին Իրանի Ռաշթ քաղաքում։ Նրա ընտանիքը Սալմաստից եկող հայկական ընտանիք է եղել[2]։ Ստանալով դեղագործի կրթություն, որը նաև իր հոր մասնագիտությունն է եղել, Հովհաննիսյանը ներգրավվեց արմատական քաղաքականության մեջ։ Նա դարձավ Ռաշթի արմատական Մշակութային միության անդամ։ 1923 թվականին Հովհաննիսյանը դարձել է Իրանի կոմունիստական կուսակցության անդամ։ 1925 թվականին նրան ուղարկել են Արևելքի աշխատավորների կոմունիստական համալսարանում սովորելու։ 1926 թվականին վերադառնալուց հետո Հովհաննիսյանը հիմնադրել է տեղի դեգագործների արհմիությունը։ Հովհաննիսյանը կարևոր դեր է խաղացել Ադրբեջանում կումունիստական կուսակցության ստեղծման գործում՝ այցելելով շրջանի տարբեր քաղաքներ[3]։

Հովհաննիսյանին իր գործունեության 11 տարի անցկացրել է Կասր բանտում, որտեղ նա և մյուս բանտարկված կոմունիստները ծավալել են կրթական և մշակութային գործունեություն մյուս բանտարկյալների համար[3]։ Բանտում Հովհաննիսյանը ֆրանսերեն է սովորել[4]։ 1941 թվականին բանտից ազատ արձակվելուց հետո դարձել է Իրանի Թուդե կուսակցության անդամ և կուսակցության Կենտրոնական կոմիտերի ժամանակավոր անդամ[5][6]։ Ազատազրկվելուց հետո Հովհաննիսյանը գրել է ինքնակենսագրական գիրք իր բանտարկման տարիների և այնտեղ անցած փորձությունների մասին[7]։

1944 թվականին Հովհաննիսյանը ընտրվել է Մեջլիսի հայկական փոքրամասնությունների ներկայացուցիչ[5]։ Նույն թվականին եղել է Թուդե կուսակցության համագումարի կենտրոնական կոմիտեի նախագահ և կենտկոմի անդամ։ Ամիր Կիզիի հետ եղել է հին Իրանի կոմունիստական կուսակցության անդամներից մեկը, որը ընդգրկված է եղել կենտկոմում[8]։ Հովհաննիսյանը եղել է Թուդեի գլխավորած արհմիութենական շարժման գլխավոր դեմքը[9]։

1945 թվականին Հովհաննիսյանը Ադրբեջանում կազմակերպել է գյուղացիական ապստամբություն։ Ավելի ուշ ոստիկանությունը Թեհրանում մի շարք փաստաթղթեր է գտել, որոնք հաստատում էին այն փաստը, որ Հովհաննիսյանը հակակառավարական դավադրության էր պատրաստվում։ Նա փախել է Ռաշթ, որտեղ դարձել է Ադրբեջանի ժողովրդական կառավարության գլխավոր տնօրեն։ Վերջինիս անկումից հետո նրան աքսորել են Խորհրդային Միություն։

1949 թվականի մայիսի 18-ին Իրանի դատարանի կողմից հեռակա ձևաչափով մահապատժի է ենթարկվել[5]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Երվանդ Աբրահամյան, Tortured Confessions: Prisons and Public Recantations in Modern Iran. Berkeley, Calif: University of California Press, 1999. p. 34
  2. Ladjevardi, Habib (1985). Labor Unions and Autocracy in Iran. Syracuse University Press. էջ 260. ISBN 978-0815623434. «Ardeshir Ovanessian born rasht.»
  3. 3,0 3,1 Երվանդ Աբրահամյան, Tortured Confessions: Prisons and Public Recantations in Modern Iran. Berkeley, Calif: University of California Press, 1999. pp. 36-37
  4. Երվանդ Աբրահամյան, Tortured Confessions: Prisons and Public Recantations in Modern Iran. Berkeley, Calif: University of California Press, 1999. pp. 31, 42
  5. 5,0 5,1 5,2 Ladjevardi, Habib. Labor Unions and Autocracy in Iran. Contemporary issues in the Middle East. Syracuse, N.Y.: Syracuse University Press, 1985. pp. 260-261
  6. Երվանդ Աբրահամյան, Iran between Two Revolutions. [S.l.]: Princeton Univ Press, 1982. p. 295
  7. Երվանդ Աբրահամյան,Tortured Confessions: Prisons and Public Recantations in Modern Iran. Berkeley, Calif: University of California Press, 1999. p. 15
  8. Երվանդ Աբրահամյան,Tortured Confessions: Prisons and Public Recantations in Modern Iran. Berkeley, Calif: University of California Press, 1999. p. 78
  9. Երվանդ Աբրահամյան, Iran between Two Revolutions. [S.l.]: Princeton Univ Press, 1982. p. 348