Աշոտ Գասպարյան (բժիշկ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Գասպարյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Աշոտ Գասպարյան
Ծնվել էհունիսի 4, 1902(1902-06-04)[1]
ԾննդավայրԲաքու, Ռուսական կայսրություն[1]
Մահացել էհոկտեմբերի 29, 1970(1970-10-29)[1] (68 տարեկան)
Մահվան վայրԼենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1]
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
Ազգությունհայ
ԿրթությունՄոսկվայի երկրորդ պետական համալսարան (1926)[1] և Ռուսաստանի ազգային հետազոտական բժշկական համալսարան (1926)
Մասնագիտությունուրոլոգ և համալսարանի դասախոս
Կոչումպրոֆեսոր
Գիտական աստիճանբժշկական գիտությունների դոկտոր[1] (1939)
ԱշխատավայրՄոսկվայի Ի. Սեչենովի անվան առաջին պետական բժշկական համալսարան[1], Խարկովի ազգային բժշկական համալսարան, Օդեսայի ազգային շժշկական համալսարան, Ի․ Պավլովի անվան առաջին պետական բժշկական համալսարան և Մոսկվայի Ի. Սեչենովի անվան առաջին պետական բժշկական համալսարան
ԿուսակցությունԽՄԿԿ[1]
ԶավակներՍուրեն Գասպարյան
Պարգևներ
Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան Կարմիր Աստղի շքանշան Կարմիր Աստղի շքանշան «Պատվո նշան» շքանշան
Հայկական ԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ[1] և ՌԽՖՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ[1]

Աշոտ Միքայելի Գասպարյան (հունիսի 4, 1902(1902-06-04)[1], Բաքու, Ռուսական կայսրություն[1] - հոկտեմբերի 29, 1970(1970-10-29)[1], Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), հայ ուրոլոգ։ Բժշկական գիտությունների դոկտոր (1939), պրոֆեսոր (1940)։ ՌԽՖՍՀ և ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ։

ՌԴ գիտության վաստակավոր գործիչ Սուրեն Գասպարյանի հայրը։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սուրեն Գասպարյանը ծնվել է 1902 թվականին Բաքվում։ 1926 թվականին ավարտել է Մոսկվայի 2-րդ համալսարանի բժշկական ֆակուլտետը և մինչև 1935 թվականն աշխատել է Ի. Մ. Սեչենովի անվան Մոսկվայի 1-ին բժշկական ինստիտուտի ուրոլոգիայի հիվանդանոցում։ 1935-1952 թվականներին եղել է Խարկովի, Օդեսայի բժշկական ինստիտուտների և Մոսկվայի մաշկավեներական դիսպանսերի տնօրեն, 1952 թվականից՝ Լենինգրադի 1-ին բժշկական ինստիտուտի ուրոլոգիայի ամբիոնի վարիչ, նույն թվականից՝ Լենինգրադի գլխավոր ուրոլոգ։ Եղել է ուրոլոգների համառուսաստանյան գիտական ընկերության նախագահ։ Գասպարյանի ղեկավարությամբ ուրոլոգիական ամբիոններ են ստեղծվել Օրենբուրգի, Խարկովի և Օդեսայի բժշկական ինստիտուտներում։ 90 գիտական աշխատությունների, այդ թվում 7 մենագրության հեղինակ է։ Աշխատանքները վերաբերում են միզասեռական օրգանների հիվանդությունների վիրահատական բուժման եղանակների մշակմանը[2]։

Մահացել է 1970 թվականին։ Թաղված է Մոսկվայի Վվեդենսկոե գերեզմանատան 18-րդ հատվածում[3]։

Անդամակցություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ուրոլոգների համամիութենական ընկերության պատվավոր անդամ
  • Ուրոլոգների հայկական ընկերության պատվավոր անդամ
  • Ուրոլոգների հունգարական ընկերության պատվավոր անդամ

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Пластика мочевого пузыря отрезками тонкой кишки, Ярославль, 1959 (համահեղինակ).
  • Очерки по истории отечественной урологии, Л., 1971 (համահեղինակ).

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. ԽուդավերդյանՀայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
  2. Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.
  3. «Могилы врачей _ Гаспарян Ашот Михайлович (1902-1970) известный уролог, профессор». mednecropol.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ սեպտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 12-ին.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 2, էջ 693