Jump to content

Անուղղելի Գուֆին

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անուղղելի Գուֆին
անգլ.՝ An Extremely Goofy Movie
Изображение логотипа
Տեսակկինոնկար
Ժանրբադի մուվի, պատմություն հասունացման մասին և մուլտֆիլմ
Գործողության վայրԱՄՆ
ՌեժիսորDouglas McCarthy?[1]
ՍցենարիստScott Spencer Gorden?
ՀնչյունավորումԲիլ Ֆարմեր, Ջեյսոն Մերսդեն, Ռոբ Փոլսեն, Պոլի Շոր, Բիբի Նոյվիրթ, Ջոզեֆ Բենետ, Բրեդ Գարեթ և Ջիմ Քամինգս
ՊրոդյուսերLynne Southerland?
ԵրաժշտությունSteve Bartek?
Երկիր ԱՄՆ և  Ավստրալիա
Լեզուանգլերեն
ԸնկերությունDisneyToon Studios և Walt Disney Pictures
ԴիստրիբյուտորBuena Vista Home Entertainment և Դիսնեյ+
Տևողություն76 րոպե
ՊրիկվելԳուֆիի արձակուրդները
Թվականփետրվարի 29, 2000[2], փետրվարի 29, 2000[2], մայիսի 8, 2000[2] և ապրիլի 20, 2002[2]
movies.disney.com/an-extremely-goofy-movie​(անգլ.)

«Անուղղելի Գուֆին» 2000 թվականի մուլտիպլիկացիոն կինոկատակերգություն է, որը տարածվել է Walt Disney Home Video-ի կողմից, արտադրված է Walt Disney Television Animation-ի կողմից և ռեժիսոր՝ Դուգլաս Մաքքարթի:

Այն 1995 թվականին նկարահանված «Գուֆիի արձակուրդները» ֆիլմի շարունակությունն է և «Գուֆին և նրա ջոկատը» հեռուստասերիալի եզրափակիչը, որտեղ Մաքս Գուֆը գնում է քոլեջ և կարծում է, որ ստիպված չի լինի գործ ունենալ իր հոր՝ Գուֆիի հետ, մինչև նա չկորցնի աշխատանքը և չգրանցվի այնտեղ՝ ստանալու այն աստիճանը, որը երբեք չի ստացել տարիներ առաջ, որպեսզի նորից գնա: Միևնույն ժամանակ, Մաքսը և նրա ընկերները մրցում են Համաշխարհային էքստրեմալ խաղերում՝ անտեղյակ լինելով այն պատճառից, որ լավագույն դպրոցական եղբայրությունն ունի դինաստիա, որը մրցում է: Այս շարունակությունն աննկատելիորեն կրճատում է այն թեմաները, որոնք ակտիվորեն օգտագործվել են նախորդ տարբերակում:

Ֆիլմը թողարկվել է 2019 թվականի ապրիլի 23-ին, Blu-ray-ով, որպես Disney Movie Club-ի բացառիկ ֆիլմ «Գուֆիի արձակուրդները» ֆիլմի հետ միասին[3]:

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գուֆիի որդին՝ Մաքսը, ով ավարտել է ավագ դպրոցը, իր ընկերների՝ Փի Ջեյի և Բոբի Զիմուրուսկի հետ մեկնում է քոլեջ։ Արդյունքում, դատարկ բնիկի համախտանիշ զգալով, Գուֆին կորցնում է աշխատանքը տեղի խաղալիքների գործարանում՝ շեղվելուց և վթարի ենթարկվելուց հետո: Աշխատանքային գրասեմյակում նրան ասում են, որ նրան նոր աշխատանք գտնելու համար անհրաժեշտ է դիպլոմ, քանի որ 1970-ականներին չի ավարտել քոլեջ: Նա որոշում է վերադառնալ քոլեջ՝ բացակայող միավորները վաստակելու համար:

Մինչդեռ Մաքսն և իր ընկերները հանդիպում են Բրեդլի Սփփրքրաստ III-ին, Գամմա Մու-Մու եղբայրության ինքնագոհ առաջնորդին և փորձառու սքեյթբորդինգի փարձառու մարզիկին։ Բրեդլին տպավորվում է Մաքսի սքեյթբորդինգի տաղանդով և հրավիրում է նրան միանալ Գամմաներին և մասնակցել համալսարանի Համաշխարհային էքստրեմալ խաղերին: Մաքսը մերժում է առաջարկը, քանի որ չի կարող իր հետ տանել իր ընկերներին։ Հետագա վեճի ընթացքում, երկու կողմերը պայման են կապում, որտեղ պարտվողը դառնում է մյուս խմբի սրբիչակիր տղան: Ի զարմանս մաքսի, Գուֆին սկսում է հաճախել նույն քոլեջը և խմբին շեղում է տնային գործերից: Մաքսը որոշում է շեղել իր հորը՝ նրան ծանոթացնելով քոլեջի գրադարանավար Սիլվիա Մարփոլի հետ, որի հետ շատ ընդհանրություններ ունեն. հետագայում նրանք հաստատում են իրենց հարաբերությունները դիսկո պարերի ժամանակ։ Գուֆին պատահաբար տպավում է Բրեդլիին սքեյթբորդինգի փորձով և հրավիրում է միանալ Գամմաներին, ինչը նա համաձայնեց Մաքսի խրախուսմամբ։

X խաղերի առաջին որակավորման մրցումների ժամանակ Բրեդլին գաղտնի հայելիով կուրացնում է Մաքսին նրա ելույթի ժամանակ և Գուֆիի սքեյթբորդին հրթիռային ուժեղացուցիչ է տեղադրում։ Գուֆին հաղթում է Մաքսին, և նրա թիմը հազիվ անցնում է կիսաեզրափակիչ։ Վերջապես, Մաքսը բարկանում է Գուֆիի վրա, ասում նրան, որ հեռու մնա իր կյանքից, և զայրացած հեռանում է։ Հուսահատված Գուֆին ձախողում է իր առաջին միջնաժամկետ քննությունը և բաց է թողնում Սիլվիայի հետ ժամադրությունը։ Վերադառնալով տուն՝ Գուֆին պատահաբար ոգեշնչվում է իր հարևան Փիթից՝ վերականգնելու իր ուշադրությունը։ Գուֆին վերադառնում է համալսարան և հաշտվում Սիլվիայի հետ, որը օգնում է նրան փայլել մնացած քննություններում։ Երբ Գուֆին որոշում է լքել Գամմաներին, լսում է, թե ինչպես է խումբը ծրագրում խաբել կիսաեզրափակչի համար։ Նա փորձում է զգուշացնել Մաքսին, որը դեռ բարկացած է նրա վրա և հրաժարվում է լսել։

Կիսաեզրափակչում բոլոր թիմերը, բացի Մաքսի և Գամմաների թիմերից, դուրս են մնում։ Եռամարտի եզրափակչից անմիջապես առաջ Բրեդլին խաղերից հեռացնում է Փ.Ջ.-ին, թողնելով Մաքսի թիմը մեկ խաղացողի պակասով և վտանգի տակ դնելով նրանց որակազրկումը։ Սա ստիպում է Մաքսին հավաքագրել Գուֆիին և ներողություն խնդրել նրանից՝ օգտագործելով հսկայական էկրան՝ ջումբոտրոն։ Գուֆին հազիվ է միանում Մաքսի թիմին՝ ժամանակի վերջին վայրկյաններին, որպեսզի նրանք չհեռացվեն։

Մրցավազքի ընթացքում Բրեդլին և իր թիմը փորձում են խոչընդոտել Մաքսի թիմին, բայց անհաջող։ Թեև Գուֆին կարողանում է ժամանակավորապես դուրս հանել Բրեդլիին նալով մրցավազքի վերջին հատվածում, նրա վերջին հնարքը հանգեցնում է նրան, որ իր երկրորդ հրամանատար Տանկը և Մաքսը ընկնում են այրվող բեկորների տակ։ Երբ Բրեդլին անցնում է նրանց կողքով, Մաքսը և Գուֆին փրկում են Տանկին, որը օգնում է Մաքսին հաղթել մրցավազքում։ Բրեդլին ընդունում է իր պարտությունը և ասում Մաքսին, որ կկատարի իրենց պայմանը։ Սակայն, Մաքսը չեղարկում է պայմանը՝ թույլ տալով վրեժխնդիր Տանկին հարձակվել Բրեդլիի վրա և նետել նրան X խաղերի օդապարիկի մեջ։

Համալսարանի ավարտական օրը Մաքսը իր մեծ մրցանակը՝ գավաթը, նվիրում է Գուֆիին, որի վրա փորագրված է իրենց կապի հաստատումը՝ նրանց հարաբերությունները վերականգնելու համար։ Գուֆին Սիլվիայի հետ մեքենայով գնում է դեպի լողափ՝ պլանավորելով պիկնիկ[4]։

Ձայնի դերասանական կազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ջեյսոն Մարսդենը՝ Մաքս Գուֆի դերում: Քոլեջ գնալիս նա փորձում է հեռու մնալ Գուֆիից, բայց դա միայն վատթարացնում է նրա վիճակը: Վերջապես, Գուֆիին ընդունելով որպես իր կյանքի կարևոր մաս, նա կարողացավ ձեռք բերել այն անկախությունը, որին այդքան երկար ձգտում էր: Բոբ Բաքսթերը և Սթիվեն Թրենբիրտը մաքսի անիմատոր-վերահսկողներն էին:
  • Բիլ Ֆարմերը՝ Գուֆի-Գուֆի դերում: Գուֆին պատահաբար անհարմարություններ է ստեղծում ուրիշների կյանքում, բայց հոգու խորքում նա միշտ առաջնորդվում է լավագույն մտադրություններով: Ֆիլմի մեծ մասը նա փորձում է հաշտվել այն փաստի հետ, որ Մաքսն այլևս կարիք չունի որպես խնամակալ: Էնդրյու Քոլինզը Գուֆիի գլխավոր անիմատորն էր։
  • Ջեֆ Բենեթը՝ Բրեդլի Upercrast III-ի դերում, Գամմա Մու-Մու եղբայրության առաջնորդ և ֆիլմի գլխավոր հակառակորդը: Նա չափազանց ամբարտավան է և հպարտ եղբայրության ղեկավարի իր դիրքով և ամեն ինչ կանի, որպեսզի նրան այդպես պահի: Քևին Փիթին Բրեդլիի գլխավոր անիմատորն էր։
    • Բենեթը նաև ձայն է տալիս գործազուրկ տիկնոջը, սպորտային մեկնաբան Չակին, Քեն Քլարկին, Գամմաների մանրանկարիչ անդամին և X խաղերի դատավորին:
  • Ջիմ Քամինգսը Փիթի դերում՝ Փի Ջեյի հայրը։ Ի տարբերություն Գոիֆիի, Փիթը երազում է ազատվել Փի Ջեյից, Փի Ջեյի խոսքով՝ Փիթը մտադիր է քոլեջ ընդունվելուն պես վերջինիս սենյակը վերածել կեգելբանի։
    • Քամինգսը նաև ձայն է տալիս Ֆլի Բիկինսին՝ Գուֆիի ղեկավարին տեղական խաղալիքների գործարանում իր նախկին աշխատանքում, «Գամմասի» անդամ, ով կրում է արևային ակնոցներ, ինչպես նաև քոլեջի պրոֆեսոր և ուղեցույց:
  • Վիկի Լյուիսը լավագույն աղջիկն է, խարիզմատիկ բիթնուհին և «BeanScene» կոչվող ուսանողական սրճարանում փրկարարի դերակատար: Նա դառնում է Պի Ջեյի սիրո առարկան, երբ նա ցուցաբերում է պոեզիայի բնածին տաղանդ և աջակցում է Մաքսի խմբին որպես ամբողջություն, երբ նրանք պայքարում են կշեռքների դեմ: Քևին Փիթին «Աղջիկները բերետում» ֆիլմի գլխավոր անիմատորն էր։
  • Բիբի Նոյվիրթը՝ Սիլվիա Մարփոլի դերում, քոլեջի գրադարանավար, ով անմիջապես գրավում է Գուֆիի ուշադրությունը, երբ պարզվում է, որ նա կիսում է նրա սերը 1970-ականների ամերիկյան մշակույթի նկատմամբ: Էնդրյու Քոլինզը Սիլվիայի անիմատոր-վերահսկիչն էր։
  • Ռոբ Փոլսենը պի Ջեյի դերում՝ մաքսի մանկության լավագույն ընկերը։ Ի տարբերություն մաքսի, Պի Ջեյը մի փոքր տխուր է, քանի որ երբեք չի վաստակել իր հոր անկեղծ հարգանքը, բայց ինքնավստահություն է ձեռք բերում բերետավոր աղջկա հետ հանդիպելուց հետո: Բոբ Բաքսթերը և Սթիվեն Թրենբերտը Պի Ջեյի գլխավոր անիմատորներն էին։
    • Պաուլսենը նաև ձայն է տալիս Գամմաներիի անդամին՝ սև մազերով և մե քթով և X խաղերի կիսաեզրափակչում ուղեկցող:
  • Փոլի շորը՝ Ռոբերտ «Բոբի» Զիմորսկու դերում, մաքսի մյուս լավագույն ընկերը: Բոբին սիրահարվեց բերետավոր աղջկան, երբ առաջին անգամ տեսավ նրան, բայց նա մերժեց նրան այն բանի համար, որ նա չափազանց շատ էր փորձում տպավորել նրան: Բոբ Բաքսթերը և Սթիվեն Թրենբիրտը աշխատել են որպես անիմատոր-վերահսկողներ Բոբիի վրա։ Ի տարբերություն առաջին ֆիլմի՝ Շորը հարգանքի տուրք է մատուցում իր աշխատանքի համար։
  • Բրեդ Գարեթը՝ որպես Տանկ, Ջիմի հրամանատարի տեղակալ (հետագայում ներկայիս առաջնորդ): Տանկը բարձր հասակ ունի, բարձրանում է այլ կերպարներից և մկանուտ տղամարդ է, որը բնորոշ է Կշեռքներին:

Լրացուցիչ ձայների թվում են Փեդի Էդվարդսը՝ քարտուղարուհու դերում (ֆիլմում նրա վերջին դերում) և Քեթ Սոուսին, Ջեննա ֆոն օյին (ով հնչյունավորել է Սթեյսիին առաջին ֆիլմում) և Քրի Սամմերը՝ որպես քոլեջի ուսանողներ։

Ձայնագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ի տարբերություն նախորդի, ֆիլմում չկան երաժշտական հատվածներ, որտեղ կերպարները երգում են էկրանին։ Այնուամենայնիվ, սաունդթրեքում օգտագործվել են մի շարք երգեր, որոնք ներառվել են պաշտոնական ալբոմում՝ Disney's An Extremely Goofy Movie Dance Party!, որը թողարկվել է 2000 թվականի փետրվարին՝ ֆիլմի հետ միասին։

  1. «Future's So Bright I Gotta Wear Shades» – Պատ Բենատար և Նիլ Գիրալդո[5][6]
  2. «Don't Give Up» – Ջոն Ավիլա, Թերենս Ա. Քարսոն, Կարմեն Քարթեր և Կառլ Գրեյվս
  3. «Nowhere to Run» – Ջոն Ավիլա
  4. «Pressure Drop» – The Specials
  5. «Shake Your Groove Thing» – Peaches & Herb
  6. «You Make Me Feel Like Dancing» – Կարմեն Քարթեր և Դոննի ՄաքՔլերկին
  7. ESPN X Games թեմա 1 և թեմա 2
  8. «C'mon Get Happy!» – The Partridge Family
  9. «Knock on Wood» – Կարմեն Քարթեր
  10. ESPN X Games թեմա 3
  11. «Right Back Where We Started From» – Կլեոպատրա

Թողարկում և ընդունում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆիլմը թողարկվել է 2000 թվականի փետրվարի 29-ին և ստացել է դրական արձագանքներ քննադատներից[7], որոնք այն անվանել են «հաճելի», «զվարճալի», «ծիծաղելի»[8], «դժվարին և զարմանալիորեն լավ»[9]։ Ֆիլմի մեջ Գուֆիի կերպարը բնութագրվել է որպես «շարժուն և ծիծաղելի ինչպես միշտ»[10]։ Rotten Tomatoes-ի գնահատման համակարգում ֆիլմը ստացել է 63% հավանության վարկանիշ՝ հիմնված ութ ակնարկների վրա, միջին գնահատականով՝ 5.4/10, ինչը այն դարձրել է մի քանի Դիսնեյի շարունակություններից մեկը, որը գնահատվել է ավելի բարձր, քան նախորդող ֆիլմը[11]։ Հյուսթոնի քրոնիկոնի Բրյուս Ուեսթբրուքը գովել է ֆիլմի «հոսող» անիմացիան[12], «համահունչորեն մանրամասնված» ֆոները և Բերետ աղջկա հետ «հմայիչ» տեսարանները[13]։ Contra Costa Times-ի Ռենդի Մայերսը դրական էր գնահատել հայր և որդի հարաբերության դրական տեսանկյունը՝ համեմատած մյուս ֆիլմերի հետ[14], որոնք այն բացասական են ներկայացնում։ Շատ մանրամասներ դրականորեն են նշվել[15], ինչպիսիք են 1970-ականների մշակույթի տարրերը, սաունդթրեքը (հատկապես՝ 1970-ականների երգերը և նորից ձայնագրված շապիկները), ֆիլմերի պարոդիաները (օրինակ՝ The Gooffather, The Goofinator և Pup Fiction Too), և մի տող, որը ծաղրում է Դիսնեյի տիեզերքում մշտապես ձեռնոցներ կրող կերպարներին։ Կողմնային սյուժեները, ինչպիսիք են սքեյթբորդի մրցաշարը և Գուֆիի ու Սիլվիայի «քաղցր» հարաբերությունները, նույնպես ընդգծվել են[16]։

An Extremely Goofy Movie-ի ավելի պակաս բարենպաստ արձագանքները ֆիլմը բնութագրել են որպես Ռոդնի Դենջերֆիլդի Back to School-ի ավելի թույլ տարբերակը, և Լոս Անջելես Թայմսի Սյուզան Քինգը գրել է, որ չնայած «որոշ ծիծաղելի տողեր և տեսարաններ» կան, այն զգացմունքային առումով քիչ է՝ Գուֆիի կերպարի զարգացման բացակայության պատճառով[17][18]։ Common Sense Media-ի Մայքլ Շայնֆելդը գովել է ֆիլմի բարոյականությունը՝ «կրթության կարևորությունը, չխաբելը և նպատակներին կենտրոնացած մնալը»[19], բայց չի հավանել ֆիլմի փորձերը «հիպ» լինել և «ոչ այնքան օրինակելի կերպարների գծերը», որոնք տալիս են քոլեջի ուսանողների անճշտված պատկերը։ Naples Daily News-ի Բարբարա Բովան նույնպես մերժել է ֆիլմը՝ քոլեջի ուսանողների անչափահաս վարքագծի, ինչպես նաև Մաքսի և Գուֆիի դիսֆունկցիոնալ հարաբերության և «ընկճող», առանց հումորի սյուժեի համար, որտեղ «մեծահասակները ոչ ավելի խելացի են, քան երեխաները», և «Գուֆին էական անմեղն է, որը հիմար է մեծատառ Ս-ով»[20]։ Շայնֆելդը նաև նշել է, որ անիմացիան «ավելի քիչ նրբաճաշակ է, քան Դիսնեյի թատերական ֆիլմերը, բայց ունի որոշ զվարճալի և ոճային հպումներ, ինչպիսիք են դեղին սուզանավի ոճով հոգեդելիկ երազային տեսարանը և դպրոցական պարը, որը Գուֆին վերածում է դիսկո դժոխքի»։

Polygon-ի Պետրանա Ռադուլովիչը 2019 թվականին An Extremely Goofy Movie-ը դասակարգել է որպես վեցերորդ լավագույն Դիսնեյի շարունակությունը՝ այն անվանելով «բոլորովին հաճելի խելառ» և հայտարարելով, որ ֆիլմի լավագույն կողմերն են Բերետ աղջիկը և Բոբիի ծաղրը Դիսնեյի կերպարների ձեռնոցներ կրելու մասին։ Սակայն նա նաև քննադատել է որոշ բովանդակություն՝ այն համարելով «կապված 90-ականների վերջի ծանր վիճակում»[21]։

An Extremely Goofy Movie-ը շահել է «Լավագույն անիմացիոն տնային վիդեո արտադրություն» մրցանակը և Բիլ Ֆարմերը առաջադրվել է «Լավագույն տղամարդ կատարողի ձայնային խաղ» մրցանակին 28-րդ Annie Awards-ում 2000 թվականին[22]։

Գրաքննություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2001 թվականի սեպտեմբերի 11-ի հարձակումներից հետո այն տեսարանը, երբ Գուֆին փրկում է Մաքսին և Տանկին Համաշխարհային էքստրեմալ խաղերի լոգոտիպի տակից, հանվել է ֆիլմի հեռուստատեսային հեռարձակումներից։ Այս տեսարանը պահպանվել է ֆիլմի մյուս բոլոր տարբերակներում, բայց հեռարձակվող տարբերակում այս տեսարանն ամբողջությամբ բաց է թողնվել՝ ցույց տալու համար, թե ինչպես են նրանք չմուշկներով դուրս գալիս բեկորների տակից[23]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ http://www.adorocinema.com/filmes/filme-170970/
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 http://www.d-zine.se/filmer/extremelygoofymovie.htm
  3. ↑ «An Extremely Goofy Movie Blu-ray». Վերցված է June 6, 2019-ին.
  4. ↑ the last few lines of the movie
  5. ↑ «Disney's An Extremely Goofy Movie Dance Party! (2000, CD)», Discogs (անգլերեն), Վերցված է 2022-01-15-ին
  6. ↑ An Extremely Goofy Movie Dance Party - Disney | Songs, Reviews, Credits | AllMusic (անգլերեն), Վերցված է 2022-01-15-ին
  7. ↑ Ross, Bob (March 10, 2000). «Kubrick's last film a feast for the eyes». The Tampa Tribune (Final ed.). էջ 36.
  8. ↑ Longsdorf, Amy (March 3, 2000). «Pickings Slim, Harrison Ford's 'Random Heart' Notwithstanding». The Morning Call. Վերցված է February 8, 2021-ին.
  9. ↑ Janusonis, Michael (March 3, 2000). «Video – Goofy gets an encore». The Providence Journal (All ed.). էջ E-05.
  10. ↑ «On Video». St. Petersburg Times. March 10, 2000. էջ 14W.
  11. ↑ «An Extremely Goofy Movie (2005)». Rotten Tomatoes. Արխիվացված օրիգինալից 28 August 2007-ին. Վերցված է 2016-03-01-ին.
  12. ↑ Westbrook, Bruce (March 2, 2000). «Video Notes». Houston Chronicle (2 Star ed.). էջ 24.
  13. ↑ Myers, Randy (March 31, 2000). «Video Capsules». Contra Costa Times (Final ed.). էջ TO19.
  14. ↑ Goode, Gretchen-Marie (March 23, 2000). «The Extremely Goofy Movie». Hartford Courant. Վերցված է February 8, 2021-ին.
  15. ↑ «Video Reviews». New York Daily News (Sports Final ed.). March 3, 2000. էջ 49.
  16. ↑ Churnin, Nancy (February 25, 2000). «Enjoy some Goofy fun». The Dallas Morning News (Third ed.). էջ 13J.
  17. ↑ Clark, Mike (March 10, 2000). «New on Video». USA Today. էջ 9E.
  18. ↑ Scheinfeld, Michael (December 17, 2019). «An Extremely Goofy Movie». Common Sense Media. Վերցված է February 8, 2021-ին.
  19. ↑ King, Susan (March 2, 2000). «DVD Adds 'Song' to 'Out of Africa'». Los Angeles Times. Վերցված է February 5, 2021-ին.
  20. ↑ Bova, Barbara (March 27, 2000). «Extremely poor taste: Don't let the Disney name fool you in Goofy video». Naples Daily News (Final ed.). էջ B01.
  21. ↑ Radulovic, Petrana (March 28, 2019). «Every Disney direct-to-video sequel, prequel, and mid-quel, ranked». Polygon. Վերցված է February 6, 2021-ին.
  22. ↑ «Legacy: 28th Annual Annie Award Nominees and Winners (2000)». Annie Awards. Արխիվացված է օրիգինալից April 24, 2008-ին. Վերցված է 2007-09-09-ին.
  23. ↑ Greenman, J. D. (2016-11-07). «Liberal Ideology, 9/11, and Oedipus as Subconscious Influences on An Extremely Goofy Movie». Medium (անգլերեն). Վերցված է 2022-01-15-ին.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Անուղղելի_Գուֆին&oldid=10031387» էջից