Անդրե Ֆրենո
Ծնվել է | հուլիսի 26, 1907[2][1] |
---|---|
Ծննդավայր | Montceau-les-Mines, Սոն-է-Լուար, Ֆրանսիա[1] |
Վախճանվել է | հունիսի 21, 1993[2][1] (85 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Փարիզի 7-րդ շրջան, Իլ-դը-Ֆրանս, Ֆրանսիա[1] |
Մասնագիտություն | բանաստեղծ և գրող |
Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա |
Աշխատավայր | Լվովի համալսարան |
Պարգևներ | |
Անդրե Ֆրենո (ֆր.՝ André Frénaud, հուլիսի 26, 1907[2][1], Montceau-les-Mines, Սոն-է-Լուար, Ֆրանսիա[1] - հունիսի 21, 1993[2][1], Փարիզի 7-րդ շրջան, Իլ-դը-Ֆրանս, Ֆրանսիա[1]), ֆրանսիացի բանաստեղծ։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆրենոն սովորել է Դիժոնում։ Նա ուսումնասիրել է փիլիսոփայություն և իրավունք։ Լվովի համալսարանում (նախկինում՝ Պոլշա) դասավանդել է ֆրանսերեն։ Ճանապարհորդել է ԽՍՀՄ-ում, Իսպանիայում, Իտալիայում, 1937-1967 թվականներին՝ հանրային վարչության տարբեր պահակակետերում։
1939 թվականին Ֆրենոն մոբիլիզացվել է, գերի ընկել գերմանացիների մոտ։ Երկու տարի Բրանդենբուրգում բանտարկված մնալուց հետո փախել է և կեղծ փաստաթղթերով վերադարձել Ֆրանսիա։ Նա մասնակցել է հակաֆաշիստական գաղտնի հրապարակումներին, մասնակցել է նաև Բանաստեղծների պատիվը հայտնի անթոլոգիային (1943): Ֆրենոն ընկերություն է արել գեղանկարիչներ Ռաուլ Յուբակի և Ժան Բազենի հետ, գրել է արվեստի մասին։ Նրա գրքերը լույս են տեսել հայտնի վարպետների նկարազարդումներով (Խոան Միրո, Ֆերնան Լեժե, Անդրե Մասոն, Ժան Դյուբյուֆե, Մարիա Էլենա Վիեյրա դա Սիլվա, Էդուարդո Չիլիդա և ուրիշներ)։
Ընտրված հրապարակումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Les Rois mages. Villeneuve-les-Avignon: Seghers, 1943 (շտկվ. և լր. հր. 1966, 1977)
- Poèmes de dessous le plancher suivi de La Noce noire. Gallimard, 1949
- Il n’y a pas de paradis. Gallimard, 1962 (վերահր. 1967)
- L'Étape dans la clairière. Gallimard, 1966
- La Sainte face. Gallimard, 1968 (վերահր. 1985)
- Depuis toujours déjà. Gallimard, 1970.
- Notre inhabileté fatale. Gallimard, 1972 (հարցազրույց)
- La Sorcière de Rome. Gallimard, 1973.
- Haeres. Gallimard, 1982 (վերահր. 2006)
- Raoul Ubac et les fondements de son art. Éditions Adrien Maeght, 1984 (շարադրություն Ռ. Յուբակի մասին)
- Nul ne s'égare. Gallimard, 1986 (վերահր. 2006)
- Glose à la sorcière. Gallimard, 1995
Ճանաչում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆրենոյին իրենց հարգանքի տուրքն են մատուցել նրա հասակակիցներից շատերը (Կենո, Տարդյո) և հաջորդ սերունդների վարպետները (Իվ Բոնֆուա, Ժակ Ռեդա)։ Նրան շնորհվել է Ֆրանսիական ակադեմիայի մեծ մրցանակ (1973), Ազգային պոեզիայի մեծ մրցանակ (1985): Նրա բանաստեղծությունները թարգմանվել են բազմաթիվ լեզուներով, ներառյալ ռուսերեն։
Ժառանգություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1999 թվականին բանաստեղծի այրին իրենց ընտանիքի անձնական հավաքածուից Օտյոն (Սոն է Լուար) քաղաքին նվիրաբերել է 95 գեղանկար, գծանկար, քանդակ։ Ներկայումս Ռոլենի թանգարանը հատուկ սենյակ ունի այդ հավաքածուի համար։ Այնտեղ, ի թիվս այլոց, ցուցադրված են նաև Ժակ Վիյոնի, Դյուբյուֆեի, Էսթևի, Յուբակի ստեղծագործությունները։
Հրապարակումներ ռուսերենով
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ֆրենո. Գիլվիկ՝ Ֆրանսիական պոեզիայից։ Մ.՝ Առաջընթաց, 1969
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Clancier G.-E. André Frénaud. Paris: Seghers, 1953 (collection Poètes d’aujourd’hui, переизд.1963)
- André Frénaud. Paris: Maison de la Culture d’Amiens; Centre national d’art et de culture Georges-Pompidou, Paris, 1977
- André Frénaud. Marseille: Sud, 1981
- André Frénaud et Jean Tardieu. Marseille: Sud, 1983
- Lire Frénaud. Éditions P. U. L., 1984
- Pour André Frénaud/ Sous la direction de François Boddaert. Obsidiane; Le Temps qu’il fait, 1993
- Великовский С. И. В поисках утраченного смысла: очерки литературы трагического гуманизма во Франции. — Москва: Художественная литература, 1979
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Жизнь и творчество Արխիվացված 2013-05-12 Wayback Machine(ֆր.)
- Некролог Արխիվացված 2019-10-12 Wayback Machine(անգլ.)