Անատոլի Բարանովսկի

	Անատոլի Բարանովսկի
Կուսակցություն՝	ԽՄԿԿ
Գիտական աստիճան՝	տնտեսագիտական գիտությունների թեկնածու
Մասնագիտություն՝	դիվանագետ, տնտեսագետ և քաղաքական գործիչ
Ծննդյան օր	փետրվարի 7, 1906
Ծննդավայր	Կիև, Ռուսական կայսրություն
Վախճանի օր	փետրվարի 1, 1987 (80 տարեկան)
Վախճանի վայր	Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Թաղված	Բայկովո գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	Ուկրաինական ԽՍՀ
Պարգևներ	և
Anatolii Baranovsky

Անատոլի Մաքսիմի Բարանովսկի (ուկրաիներեն՝ Анатолій Максимович Барановський, փետրվարի 7, 1906(1906-02-07), Կիև, Ռուսական կայսրություն - փետրվարի 1, 1987(1987-02-01), Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), պետական գործիչ և դիվանագետ, Ուկրաինայի ԽՍՀ արտաքին գործերի նախարար (1952-1954), Ուկրաինայի ԽՍՀ ֆինանսների նախարար (1961-1979)։

Կենսագրություն

Բարանովսկին ծնվել է Կիևում։ 1920֊1930֊ական թվականներին աշխատել է Ժիտոմիրշինյան կոմերիտական օրգանների հարկային տեսչությունում։ Ավարտել է Ուկրաինայի ԽՍՀ Խարկովի պլանային ինստիտուտը (1933)։

1933-1940 թվականներին եղել է ավագ տնտեսագետ, ոլորտի ղեկավար, բաժնի վարիչ, նախագահի տեղակալ, Ուկրաինայի ԽՍՀ Պետական պլանավորման հանձնաժողովի նախագահ։ 1941 թվականին եղել է Ուկրաինայի ԽՍՀ ժողովրդական կոմիսարների խորհրդի նախագահի տեղակալ։ Հայրենական մեծ պատերազմի սկզբում Ուկրանիայում հիտլերյան զորքերի ներխուժման պայմաններում էական աշխատանք է կատարել կարևոր ձեռնարկություններն արևելքում վերահաստատելու ուղղությամբ՝ ուղղված ռազմամթերքի զանգվածային արտադրության իրականացմանը։ 1941-1942 թվականներին եղել է Հարավային ռազմաճակատի ռազմական խորհրդի արդյունաբերության ոլորտի աշխատանքային խմբի ղեկավար։

1942-1944 թվականներին Բարանովսկին եղել է ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարարի տնտեսական հարցերով փորձագետ և ակտիվ մասնակցություն է ունեցել Երկրորդ աշխարհամարտում Գերմանիայի դաշնակիցների հետ զինադադարի մասին տնտեսական հոդվածների պատրաստմանը։ 1944-1952 թվականներին եղել է Ուկրաինայի ԽՍՀ ժողովրդական կոմիսարների խորհրդի նախագահի տեղակալ, 1946 թվականի փետրվարի 15-ից՝ Ուկրաինական ԽՍՀ Նախարարների խորհրդի անդամ։ 1945 թվականի դեկտեմբերի 18-ին Ուկրաինայի ԽՍՀ կառավարության անունից Բարանովսկին Վաշինգտոնում ստորագրել է համաձայնագիր՝ Պատերազմից տուժածներին աջակցող միջազգային կազմակերպության (UNRRA)՝ Ուկրաինային օգնելու մասին։ «UNRRA»-ի չորրորդ նստաշրջանում (1946 թվականի մարտից մայիս ամիսներին) եղել է Ուկրաինայի պատվիրակության ղեկավարը։ Նա ակտիվ մասնակցել է 1946 թվականի Փարիզի խաղաղության վեհաժողովին։ Որպես Ուկրաինայի ներկայացուցիչ՝ նա նախագահել է Ռումինիայի քաղաքական և տարածքային հարցերի հանձնաժողովը, որտեղ ոչ միայն պաշտպանել է Ուկրաինայի շահերը, այլև մերժել Ռումինիայի վերաբերյալ որոշ պետությունների անհատական պահանջները։ Բարանովսկին գլխավորել է հատուկ ստեղծված ենթահանձնաժողովը՝ Բրատիսլավայի մարզում (Սլովակիա) չեխոսլովակ-հունգարական սահմանը որոշելու համար։ 1948 թվականի Բելգրադյան համաժողովում եղել է Ուկրաինայի ԽՍՀ պատվիրակության ղեկավար, որը մշակել է Դանուբ գետում նավարկելու ռեժիմի մասին կոնվենցիան։

1952 թվականի հունիս 10-ից 1954 թվականի մայիսի 10-ը Բարանովսկին եղել է Ուկրանիայի ԽՍՀ արտաքին գործերի նախարար^[1]։ 1950-1954 թվականներին ղեկավարել է Ուկրաինայի պատվիրակությունը ՄԱԿ-ի Գլխավոր Ասամբլեայի 5-8-րդ նստաշրջաններում^[2]։ ԽՍՀՄ պատվիրակության հարկադրանքի պայմաններում, դրսևորելով սկզբունքայնություն, հակադրվել է դրա ղեկաբար Ա․ Վիշինսկուն։

1954-1957 թվականներին եղել է Ուկրաինայի ԽՍՀ պետական պլանավորման հանձնաժողովի նախագահ, Ուկրաինայի ԽՍՀ նախարարների խորհրդի նախագահի տեղակալ, 1957-1961 թվականներին՝ պետական պլանավորման հանձնաժողովի նախագահի առաջին տեղակալ, Ուկրաինայի ԽՍՀ նախարար, 1961-1979 թվականներին՝ Ուկրաինայի ԽՍՀ ֆինանսների նախարար, 1952-1981 թվականներին՝ Ուկրաինայի Կոմկուսի կենտկոմի անդամ, 1946-1980 թվականներին՝ Ուկրաինայի ԽՍՀ Գերագույն Խորհրդի պատգամավոր։

Պարգևներ

Ծանոթագրություններ

↑ Foreign ministers S-Z — Rulers
↑ «Ukraine's U.N. Mission celebrates 40th anniversary». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 29-ին.

Գրականություն

Д. В. Табачник. Барановський Анатолій Максимович // Українська дипломатична енциклопедія։ У 2-х т./Редкол.։Л. В. Губерський (голова) та ін. — К։ Знання України, 2004 — Т.1 — 760с. ISBN 966-316-039-X
Депутати Верховної Ради УРСР. 9-е скликання — 1975 р.

[1] Foreign ministers S-Z — Rulers

[2] «Ukraine's U.N. Mission celebrates 40th anniversary». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 29-ին.

[1]

[2]