Աղտք

Գյուղ
Աղտք
Վարչական տարածք	Արևմտյան Հայաստան
Վիլայեթ	Սեբաստիայի վիլայեթՍեբաստիայի վիլայեթ
Գավառակ	Քոչհիսարի գավառակ
Այլ անվանումներ	Ազդ, Աղդ, Աղտեղ, Աղտու, Աղտքն, Դուզասար, Դուզհիսար, Կաղթ, Հաղթ, Յաղթ, Տեր Վասիլ, Տուզասրա, Տուզլասար, Տուզհիսար, Փոքր Եգիպտոս
Պաշտոնական լեզու	Հայերեն
Բնակչություն	3200 մարդ (1914)
Ազգային կազմ	Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)
Կրոնական կազմ	Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)
Տեղաբնականուն	աղտքեցի
Ժամային գոտի	UTC+3

Աղտք, գյուղ պամական Փոքր Հայքում, իսկ ապա Արևմտյան Հայաստանում, Սեբաստիայի վիլայեթի Քոչհիսարի գավառակում, սակավաջուր սարահարթում։ Գտնվում է Սեբաստիա քաղաքից 25-28 կմ արևելք, սակավաջուր սարահարթում։

Պատմություն

Աղտքի բնակիչները Մեծ եղեռնի տարիներին տեղահանվեցին, մեծ մասը զոհվեց, փրկվածները գաղթեցին օտար երկրներ։

Բնակչություն

1850-ական թվականներին ուներ 1631, իսկ 1914 թվականին՝ 3200 հայ բնակիչ։

Տնտեսություն

Բնակիչները զբաղվում էին երկրագործությամբ, անասնապահությամբ և այգեգործությամբ։

Պատմամշակութային կառույցներ

Աղտքն ուներ 1253 թվականին կառուցված Ս. Կարապետ անունով եկեղեցի։ Գյուղի մոտակայքում գտնվում էր Ս. Հրեշտակապետաց վանքը և Դանուշման բերդի ավերակները։

Կրթություն

Գյուղում գործում էր Հրեշտակապետյան վարժարանը, ուր սովորում էր 200 աշակերտ։

Աղբյուրներ

• «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
• Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն

Տես նաև

• Սեբաստիայի նահանգի հայաբնակ բնակավայրեր

Ծանոթագրություններ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 266)։