Ալեքսեյ Կալեդին

Ալեքսեյ Կալեդին
	ռուս.՝ Алексей Максимович Каледин
հոկտեմբերի 24, 1861 - փետրվարի 11, 1918 (56 տարեկան)
Ծննդավայր	Ուստ-Խոպյորսկայա (ստանիցա, Սերաֆիմովիչսկի շրջան), Դոնի զորքի մարզ, Ռուսական կայսրություն
Մահվան վայր	Նովոչերկասկ, ՌԽՖՍՀ
Գերեզման	Novocherkassk Old Cemetery
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն
Զորատեսակ	Հեծելազոր
Կոչում	General of the Cavalry?
Մարտեր/; պատերազմներ	Առաջին համաշխարհային պատերազմ
Կրթություն	Գենշտաբի ակադեմիա
Պարգևներ	, , , , , , , , , , և

Ալեքսեյ Մաքսիմովիչ Կալեդին (ռուս.՝ Алексе́й Макси́мович Каледи́н, հոկտեմբերի 24, 1861(1861-10-24), Ուստ-Խոպյորսկայա (ստանիցա, Սերաֆիմովիչսկի շրջան), Դոնի զորքի մարզ, Ռուսական կայսրություն - փետրվարի 11, 1918(1918-02-11), Նովոչերկասկ, ՌԽՖՍՀ^[1]), Դոնի կազակների հեծելազորի գեներալ, որ գլխավորել է Դոնի կազակների Սպիտակ շարժումը Ռուսաստանի քաղաքացիական պատերազմի սկզբում։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ալեքսեյ Կալենդինը ծնվել է 1861 թվականին Սարատովի նահանգի Ուստ Խոպյորսկայա բնակավայրում, Դոնի կազակի (սպա) ընտանիքում։ Նա ավարտել է Վորոնեժի ռազմական դպրոցը, Սանկ Պետերբուրգի Միխայլովսկոե հրետանային դպրոցը (1882 թվական) և Գլխավոր շտաբի Նիկոլաևյան ակադեմիան (1889 թվական)։ 1903 թվականից մինչև 1906 թվականը ծառայել է որպես տնօրեն Նովոչերկասկի ռազմական դպրոցում։ 1906 թվականից մինչև 1910 թվականը Կալեդինը եղել է Դոնի կորպուսի շտաբի պետի օգնական։

Առաջին համաշխարհային պատերազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Ալեքսեյ Կալեդինը եղել է 12-րդ հեծյալ դիվիզիոնի և հարավարևմտյան ճակատի 8-րդ բանակի հրամանատար։ Կալեդինը չի ընդունել 1917 թվականի Փետրվարյան հեղափոխությունը և հեռացվել պաշտոնից, քանի որ հրաժարվել է կատարել Ժամանակավոր կառավարության հրամանը բանակի դեմոկրատացման վերաբերյալ։ 1917 հունիսի 17-ին Կալեդինը նշանակվել է Դոնի կազակների զորքի ատաման կազակների համայնքի կողմից և Միտրոֆան Բոգաևսկու պնդմամբ դարձել է նոր հիմնադրված կազակական զինվորական կառավարության ղեկավար, որն առաջին անգամ վերականգնվել էր 1709 թվականից հետո։ 1917 թվականի օգոստոսին Մոսկվայում Կալեդինը ներկայացրել է իր ծրագիրը հեղափոխական շարժումը ճնշելու վերաբերյալ։

Օգոստոսի 29-ին Նովոչերկասկի տեղական իշխանությունները որոշել են դիմել Ալեքսանդր Կերենսկուն, որպեսզի նա պաշտոնից ազատի և ձերբակալել տա Կալեդինին Դոնի շրջանի կազակների մոտ Կոռնիլովի օգտին քարոզչություն անցկացնելու համար։ Օգոստոսի 31-ին Նովոչերկասկի դատարանի դատախազը հեռագիր է ստացել Կերենսկուց, որով նա հայտնում էր, որ Կալեդինը պետք է պաշտոնապես ազատվի պաշտոնից և անմիջապես ձերբակալվի ու դատվի որպես սադրիչ։

Կազակների հրամանատարությունը որոշել է նախ լսել, թե ինչ կասի Կալեդինը, ապա նրան ուղարկել Մոգիլյով, որպեսզի նա այնտեղ բացատրություն տա գերագույն գլխավոր հրամանատարին, ինչպես պահանջել էր Կերենսկին։ Սեպտեմբերի 6-ին Կալեդինը փորձել է Կոռնիլովին պաշտպանել կազակական բանակի հրամանատարության հարձակումներից։ Հոկտեմբերի 25-ին (Հոկտեմբերյան հեղափոխության սկիզբ) Կալեդինը հայտարարել է, թե մինչև Ռուսաստանում ժամանակավոր կառավարության իշխանության լիակատար վերականգնումը Դոնի կազակների բանակը իր վրա կվերցնի Դոնի շրջանի վերահսկողությունը։

Քաղաքացիական պատերազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այդ հայտարարությամբ սկիզբ է դրել Կալեդինշչինային՝ հակահեղափոխական շարժմանը Դոնի շրջանում։ Դոնի Ռոստովը կորցնելուց ու դրան հաջորդած Սառցային երթից հետո Կալեդինին ստիպված է եղել հավատալ, որ իրավիճակն անհույս է։ 1918 թվականի հունվարի 29-ին նա հեռացել է պաշտոնից և ինքնասպանություն գործել 1918 թվականի փետրվարի 11-ին^[2]^[3]։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սուրբ Աննայի 3-րդ աստիճանի շքանշան (1897)
Սուրբ Ստանիսլավի 2-րդ աստիճանի շքանշան (1902)
Սուրբ Գեորգիի 4-րդ աստիճանի շքանշան, Ռուդա գյուղի մետ՝ Գնիլա Լիպա գետի վրա տեղի ունեցած ճակատամարտի համար, հոկտեմբերի 12, 1914
Սուրբ Գեորգիի 3-րդ աստիճանի շքանշան Կալուշի ճակատամարտի համար, սեպտեմբեր 12, 1915
Սուրբ Գեորգիի շքանշան

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Deutsche Nationalbibliothek, Staatsbibliothek zu Berlin, Bayerische Staatsbibliothek, Österreichische Nationalbibliothek Record #120572044 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
↑ First World War.com - a multimedia history of world war one
↑ Bourne J. M. (2001)։ Who's who in World War One։ Routledge։ էջ 150։ ISBN 978-0-415-14179-6։ Վերցված է June 17, 2009

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Смирнов А. А. Вожди белого казачества. Атаман Каледин. — СПб.: Издательский дом «Нева», 2003. — 320 с.
Залесский К. А. Кто был кто в Первой мировой войне. — М.: АСТ; Астрель, 2003. — 896 с. — 5000 экз. — ISBN 5-17-019670-9 (ACT); ISBN 5-271-06895-1 (Астрель).
Генерал А. М. Каледин. Фронтовые письма 1915−1917 гг. / Составитель С. П. Чибисова. — Ростов-на-Дону: Издательство «Альтаир», 2011. — 288с.: ил.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Каледин Алексей Максимович: литература, воспоминания современников, исследования военных историков, память, образ в поэзии, искусстве, фотогалерея // Донской временник / Донская государственная публичная библиотека. Ростов-на-Дону, 1993—2014.
ф. Валь Э. Г. Кавалерийские обходы ген. Каледина.
Спектакль «Последний день Атамана Каледина». (Е.Корнилов)
Мельников Н. М. А. М. Каледин: Герой Луцкого прорыва и Донской атаман — Мадрид: Родимый край, 1968. — Гл. 5. Поездка атамана А. М. Каледина по Донской области летом 1917.
Константин Михайлович Оберучев. «В дни революции. Поездки на фронт. — Беседы с войсками. — Генерал Брусилов. — Генерал Каледин.»
Каледин, Алексей Максимович. // Проект «Русская армия в Великой войне». (Ստուգված է 8 փետրվարի 2013)
Сайт Xронос. Окружение Николая II

[_26f98ee92ed733c9-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Deutsche Nationalbibliothek, Staatsbibliothek zu Berlin, Bayerische Staatsbibliothek, Österreichische Nationalbibliothek Record #120572044 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

[2] First World War.com - a multimedia history of world war one

[3] Bourne J. M. (2001)։ Who's who in World War One։ Routledge։ էջ 150։ ISBN 978-0-415-14179-6։ Վերցված է June 17, 2009

[1]

[2]

[3]