Ալեքսանդր Պիլցին

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ալեքսանդր Պիլցին
Ծնվել էնոյեմբերի 18, 1923(1923-11-18)
ԾննդավայրԽաբարովսկի երկրամաս, ԽՍՀՄ
Վախճանվել էմարտի 29, 2018(2018-03-29) (94 տարեկան)
Վախճանի վայրՍանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան
ԳերեզմանՍմոլենսկի ուղղափառ գերեզմանատուն
Մասնագիտությունգրող
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
ԿրթությունԱ. Վ. Խրուլյովի անվան նյութատեխնիկական ապահովման ռազմական ակադեմիա
ԿուսակցությունԽՄԿԿ
Պարգևներ
Կարմիր դրոշի շքանշան Հայրենական պատերազմի շքանշան «Հայրենական պատերազմի» I աստիճանի շքանշան Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան Կարմիր Աստղի շքանշան Ժուկովի մեդալ «Խիզախության համար» մեդալ (ԽՍՀՄ) «Մարտական ծառայությունների» մեդալ «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 50-ամյակ» հոբելյանական շքանշան Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 60-ամյակ» հոբելյանական շքանշան Վլադիմիր Իլյիչ Լենինի ծննդյան 100-ամյակի հոբելյանական մեդալ Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 65-ամյակ» հոբելյանական շքանշան «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 70-ամյակ» հոբելյանական մեդալ «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ «1941-1945 թթ Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 20-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ «1941-1945 թթ Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 30-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ «1941-1945 թթ Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 40-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ «Բեռլինի գրավման համար» մեդալ «Վարշավայի ազատագրման համար» մեդալ «ԽՍՀՄ զինված ուժերի վետերան» մեդալ «Խորհրդային բանակի և նավատորմի 30-ամյակի» հոբելյանական մեդալ «ԽՍՀՄ Զինված ուժերի 40-ամյակ» հոբելյանական մեդալ «ԽՍՀՄ Զինված ուժերի 50-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ «ԽՍՀՄ Զինված ուժերի 60-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ «ԽՍՀՄ Զինված ուժերի 70-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ և Մեդալ «անբասիր ծառայության համար»

Ալեքսանդր Պիլցին (անգլ.՝ Alexander Pylcyn, նոյեմբերի 18, 1923(1923-11-18), Խաբարովսկի երկրամաս, ԽՍՀՄ - մարտի 29, 2018(2018-03-29), Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան), ռուս խորհրդային գրող, պատմաբան։ Երկու անգամ պարգևատրվել է Կարմիր աստղ շքանշանով, Հայրենական պատերազմի երկրորդ աստիճանի շքանշանով, Կարմիր դրոշի շքանշանով և «Խիզախության համար» մեդալով։ ԽՍՀՄ զինված ուժերի գեներալ մայոր, ռազմական պատմական գիտությունների ակադեմիայի լիիրավ անդամ, Խորհրդային Միության մարշալ Գովորովի անվան գրական մրցանակի դափնեկիր, Բելառուսի Ռոգաչով քաղաքի պատվավոր քաղաքացի։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ալեքսանդր Պիլցինը ծնվել է 1923 թվականին Հեռավոր Արևելքի տարածաշրջանի Ամուրսկ նահանգի Զավիտինսկ շրջանի Իզվետկով գյուղում երկաթուղային աշխատողի ընտանիքում (այժմ գյուղ է Հրեական Ինքնավար Մարզի Օբլուչենսկի շրջանում)։ Նրա ընտանիքը մի քանի տարի ապրել է երկաթուղային զորանոցներում, որը գտնվում էր Իզվեստկով և Բիրական քաղաքատիպ ավանների միջև։ 1931 թվականին տեղափոխվել է Կիմկան գյուղ, որտեղ էլ 1938 թվականին ավարտել է յոթամյա դպրոցը, իսկ 1941 թվականին՝ Աբլուչև քաղաքի տասնամյա գիշերօթիկ դպրոցը։

Ռազմական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պիլցինը պատերազմը սկսելուց հետո զորակոչվել Է Հեռավոր Արևելյան ճակատի 2-րդ Կարմիր բանակ[1]։ 1942 թվականի հուլիսին ավարտել է Ամուրի Կոմսոմոլսկում Վլադիվոստոկի անվան ռազմական հետևակային դպրոցը։ Պիլցինը ծառայել է Հեռավոր Արևելյան ճակատում, իսկ 1943 թվականից՝ Հարավային Ուրալի ռազմական շրջանում։ 1943 թվականի դեկտեմբերից նա կռվել է Բելառուսական առաջին ճակատի 8-րդ առանձին քրեակատարողական գումարտակում։ Բելոռուսիայից անցել է Բեռլին, եղել է դասակի և վաշտի հրամանատար, երեք անգամ վիրավորվել է[2]։ Պատերազմի ավարտից հետո ավարտել է Լոգիստիկայի և տրանսպորտի ռազմական ակադեմիան, ծառայել է օդային զորքերում, եղել է Ուսուրիյսկի ռազմական դպրոցի տնօրենի տեղակալ, Խարկովի ճանապարհային ինստիտուտի ռազմական վարչության պետ։ 1981 թվականին բանակում գեներալ-մայորի կոչում է ստացել։ Նա հիվանդության պատճառով ժամանակից շուտ անցել է թոշակի։

Մահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ալեքսանդր Պիլցինը մահացել է 2018 թվականի մարտի 30-ին Սանկտ Պետերբուրգում։ Թաղվել է Սմոլենսկի գերեզմանատանը[3]։

Մրցանակներ
Շքանշաններ Մեդալներ
Order of the Red Banner Կարմիր դրոշի շքանշան «Խիզախության համար» մեդալ
Հայրենական պատերազմի 1-ին աստիճանի շքանշան Ռազմական ծառայության համար մեդալ
Order Of The Patriotic War (2nd Class)Հայրենական պատերազմի 2-րդ աստիճանի շքանշան[4] ԽՍՀՄ և Ռուսաստանի մեդալներ[5]
Order of the Red Star Կարմիր աստղի երկու շքանշան

Գրքեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2015 թվական Պիլցին Տուգանք[6]- պատիժ, քավություն, ռազմական պատմություն
  • 2012 թվական Պիլցին Տուգանք ճակատամարտում[7] Ստալինգրադից Բեռլին առանց ջոկատների
  • 2010 թվական Առաջին բելառուսական ճակատի 8-րդ քրեակատարողական գումարտակի պատմության էջեր[8]
  • 2009 թվական Պիլցին Ընդհանուր գիրք քրեակատարողական գումարտակների մասին[9]
  • 2007 թվական Պիլցին Տուգանային հարված կամ ինչպես սպաների քրեական գումարտակը հասավ Բեռլին[9][10]
  • 2005 թվական Պիլցին Տուգանային հարված կամ ինչպես սպաների քրեական գումարտակը հասավ Բեռլին[11]
  • 2003 թվական Պիլցին Տուգանային հարված կամ ինչպես սպաների քրեական գումարտակը հասավ Բեռլին[12][13]

Հրապարակումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2011 թվական Պիլցին Ռուսաստանի պատմության և նրա «շինարարների» կեղծարարների շարքերը չեն նոսրանում[14], Եվ փրկված աշխարհը հիշում է, Համառուսաստանյան գիտական և գործնական գիտաժողովի նյութեր «Հայրենիքի պաշտպանների մարտական սխրանքները և նրանց դերը մատաղ սերնդի հայրենասիրական դաստիարակության գործում, որը տեղի է ունեցել 2011 թվականի փետրվարի 18-ին։
  • 2013 թվական Պիլցին Ճշմարտությունը Ստալինի քրեակատարողական գումարտակների մասին[12], Պրավդա ամսագիր

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2012 թվականին Անդրեյ Զայցեվը նկարահանել է ֆիլմ «Ալեքսանդր Պիլցին»[15] «Իմ մեծ պատերազմը» վավերագրական շարքի շրջանակներում։ Ալեքսանդր Վասիլևիչ Պիլցինը ֆիլմում հիշում է պատերզմի տարիները։ Ֆիլմը ցուցադրվել է 2012 և 2013 թվականներին[16] «Մշակույթ» հեռուստաընկերության կողմից։ «Հաղթանակի զոհասեղան» փաստագրական ցիկլը լույս է տեսել Հաղթանակի 65-ամյակի առթիվ, «Տուգանային գումարտակի» 20 սերիաներում մասնակցություն է ունեցել Ալեքսանդր Վասիլևիչը։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ goblin@oper.ru), Goblin (Дмитрий Пучков (2020 թ․ հոկտեմբերի 27). «Александр Васильевич Пыльцын про штрафбат». Tynu40k Goblina (ռուսերեն). Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.
  2. ↑ «Литературная газета, о газете, Сайт "Литературной газеты", Издательский дом "Литературная газета", СМИ, статья, репортаж, обзор, новость, новости, интервью, пресса, периодика, политика, экономика, культура, реклама, интернет, война, проекты, погода, подписка, выборы, Москва, регионы, рефераты, материалы для рефератов, экзамены, новости, аналитика, финансы, последние события, газета, газеты, пресса, ежедневные новости, президент, правительство, министерства, закон, документ, законодательство, федеральный закон, постановление, указ, приказ, законопроект, суд, судебная практика, юрист, нормативный акт, юридическая консультация, конституция, конституционный, партии, федерация, регионы, бюджет, кодексы, комментарии, политика, экономика, бизнес, недвижимость, валюта, прогнозы, макроэкономика, таможня, гражданство, мировые новости, происшествия, события, культура, кино, музыка, театр, наука, образование, религия, эксперт, экспертиза, колонка, репортаж, аналитика, подписка». old.lgz.ru. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 28-ին.
  3. ↑ «Памяти солдата!». www.cprfspb.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ ապրիլի 6-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.
  4. ↑ «Орден Отечественной войны II степени - это... Что такое Орден Отечественной войны II степени?». Словари и энциклопедии на Академике (ռուսերեն). Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.
  5. ↑ http://www.slova.by/wp-content/uploads/2012/06/0191.jpg
  6. ↑ 9785904681166
  7. ↑ Pylʹt︠s︡yn, A. V. (Aleksandr Vasilʹevich), 1923-2018.; Пыльцын, А. В. (Александр Васильевич), 1923- (2012). «Shtrafbat v boi︠u︡ : ot Stalingrada do Berlina bez zagradotri︠a︡dov». Veche. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  8. ↑ Pylʹt︠s︡yn, A. V. (Aleksandr Vasilʹevich), 1923-2018.; Пыльцын, А. В. (Александр Васильевич), 1923-2018. «Stranit︠s︡y istorii 8-go shtrafnogo batalʹona Pervogo Belorusskogo fronta». Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  9. ↑ 9,0 9,1 Pylʹt︠s︡yn, Aleksandr. (2009). «Glavnai︠a︡ kniga o shtrafbatakh». I︠A︡uza. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.
  10. ↑ «Пыльцын, Александр Васильевич - Главная книга о штрафбатах - Search RSL». search.rsl.ru. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.
  11. ↑ Pylʹt︠s︡yn, A. V. (Aleksandr Vasilʹevich), 1923-2018.; Пыльцын, А. В. (Александр Васильевич), 1923- (2005). «Shtrafnoĭ udar, ili kak ofit︠s︡erskiĭ shtrafbat doshel do Berlina». Znanie. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  12. ↑ 12,0 12,1 «А.В.Пыльцын. Штрафной удар, или Как офицерский штрафбат дошел до Берлина». lib.ru. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.
  13. ↑ Pylʹt︠s︡yn, A. V. (Aleksandr Vasilʹevich), 1923-2018. (2003). «Shtrafnoĭ udar, ili kak ofit︠s︡erskiĭ shtrafbat doshel do Berlina». Znanie. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  14. ↑ pyhalov (2011 թ․ փետրվարի 18). «Как Никита Михалков служил на флоте». Игорь Пыхалов. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.
  15. ↑ «Александр Пыльцын / Телеканал «Россия – Культура»». tvkultura.ru (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 30-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.
  16. ↑ «Российские телеканалы покажут лучшие фильмы о войне». Российская газета (ռուսերեն). Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

 ⛭ 
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ալեքսանդր_Պիլցին&oldid=9738185» էջից