Ցոլակ Համբարյան

Ցոլակ Համբարյան;
Ծնվել է	1911
Ծննդավայր	Մեղրաշեն, Հայաստան
Մահացել է	անհայտ
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ
Կրթություն	Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան (1941)
Մասնագիտություն	մանկավարժ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	և

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Համբարյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Ցոլակ Բեգոյի Համբարյան (1911, Մեղրաշեն, Հայաստան - անհայտ), հայ մանկավարժ։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) մասնակից։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ցոլակ Համբարյանը ծնվել է 1911 թվականին, Արթիկի շրջանի Մեղրաշեն գյուղում։ 1933 թվականին ավարտել է Լենինականի մանկավարժական տեխնիկումը և անցել աշխատանքի Կիրովականի շրջանի Սարահարթ գյուղի յոթնամյա դպրոցում, որպես տնօրեն։ Դասավանդել է հայոց լեզու և պատմություն։ Այնուհետև եղել է Սպիտակի շրջժողկրթբաժնի դպրոցական տեսուչ։ 1941 թվականին ավարտել է Երևանի պետական հեռակա մանկավարժական ինստիտուտի լեզվագրական ֆակուլտետը և օգոստոսին զորակոչվել կարմիր բանակ^[1]։

Համբարյանը եղել է 408-րդ Հայկական հրաձգային դիվիզիայի 68-րդ առանձին սակրավորային գումարտակում վաշտի քաղղեկի տեղակալ, այնուհետև՝ գումարտակի կուսկազմակերպիչ։ 1942 թվականի սեպտեմբերին 408-րդ դիվիզիայի կազմում տեղափոխվել է Գելենջիկ և մասնակցել Նովոռոսիյսկի ուղղությամբ մղված մարտերին։ 1943 թվականին կրտսեր լեյտենանտների դասընթացներն ավարտելուց հետո ուղարկվել է 156-րդ հրաձգային դիվիզիայի 562-րդ գունդը՝ որպես գնդացրային դասակի հրամանատար։ Լեհաստանի ազատագրման մարտերում ցուցաբերած խիզախության համար Համբարյանը պարգևատրվել է Կարմիր աստղի շքանշանով^[1]։

Մարտերից մեկում Ցոլակը ծանր վիրավորվել է և տեղափոխվել դաշտային հոսպիտալ։ Ապաքինվելուց հետո, 1945 թվականին զորացրվել է բանակից և անցել մանկավարժական աշխատանքի։ Եղել է Մարտունու շրջանային ժողկրթբաժնի վարիչ։ Այնուհետև գործուղվել է Ղուկասյանի շրջան, նշանակվել Ղազանչի գյուղի միջնակարգ դպրոցի տնօրեն, հայոց լեզվի և գրականության ուսուցիչ։ 1977 թվականին Համբարյանն անցել է կենսաթոշակի։ Համբարյանը լավագույն աշխատանքի համար պարգևատրվել է «Աշխատանքային գերազանցության համար», «Աշխատանքային արիության համար», «Աշխատանքի վետերան» մեդալներով ու մի շարք պատվոգրերով^[1]։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կարմիր աստղի շքանշան
«Աշխատանքային գերազանցության համար» մեդալ
«Աշխատանքային արիության համար» մեդալ
«Աշխատանքի վետերան» մեդալ

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Հայաստանի ուսուցիչները մեծ հայրենականում (Ա. Հ. Հարությունյան, Լ. Ս. Մելքումյան, Ա. Ղ. Սուքիասայան), «Լույս» հրատարակչություն, Երևան, 1982:

[books-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Հայաստանի ուսուցիչները մեծ հայրենականում (Ա. Հ. Հարությունյան, Լ. Ս. Մելքումյան, Ա. Ղ. Սուքիասայան), «Լույս» հրատարակչություն, Երևան, 1982:

[1]