Տիտոսի հաղթակամար

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Տիտոսի հաղթակամար
Քարտեզ
Քարտեզ
Տեսակհաղթակամար և հնագիտական հուշարձան
Քանդակագործանհայտ[1]
Ստեղծում82[1]
Երկիր Իտալիա[2]
ՔաղաքՀռոմի ֆորում
ԲնակավայրՀռոմի ֆորում[2]
Գտնվելու վայրArch of Titus (Rome) - Reliefs?
Շինության ձևհաղթակամար
կայք
 Arch of Titus (Rome) Վիքիպահեստում

Տիտոսի հաղթակամար (իտալ.՝ Arco di Tito), միաթռիչք կամար[3], որը գտնվում է Հռոմի Սուրբ Ճանապարհի վրա (Via Sacra), Հռոմի ֆորումից հարավ-արևելք։ Կառուցվել է Դոմիցիանոս կայսեր հրամանով, 81 թվականին (Տիտոս Ֆլավիոս Վեսպասիանոսի մահվանից հետո)` ի պատիվ Երուսաղեմի` 70 թվականի գրավմանը։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լինելով Հռոմի ամենահին հաղթակամարը՝ այն որպես նախատիպ է ծառայել նոր ժամանակների շատ այլ կամարների կառուցման համար։ Հուշակոթողի բարձրությունը 15,4 մետր է, լայնությունը՝ 13,5 մետր։

Հաղթակամարի նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Շինարարության մեջ օգտագործված հիմնական հումքը Ատտիկեից բերված հատուկ տեսակի մարմարն էր։ Հաղթակամարի անկյուններում փորագրված է հաղթանակի աստվածուհի Վիկտորյայի չորս պատկեր։ Կամարի ներս ընկած հատվածի գլխավոր զարդարանքները երկու խորաքանդակներն են։ Առաջինը պատկերում է Երուսաղեմից բերած ռազմավարներով երթը, երկրորդը՝ Տիտոս կայսերը քառաձի մարտակառքով։ Նմանատիպ պատկերով զարդարված է եղել հաղթակամարի նաև վերին մասը, սակայն. դժբախտաբար, այն չի պահպանվել մինչև մեր օրերը։

Միջնադարում Տիտոսի հաղթակամարը կործանման վտանգի տակ էր, Ֆրագիպանի ընտանիքը այն վերափոխելով վերածում է քառաթև աշտարակի[4]։ Հռոմի պապ Պիոս VII-ի նախաձեռնությամբ՝ 1821 թվականին հուշակոթողի վերականգնողական աշխատանքներ են տարվում։ Կամարի վերակառուցված հատվածն արդեն ոչ թե մարմարից էր, այլ տրավերտինից։ Վերակագնողական այս գործունեությունից հետո կամարի վրա ևս մեկ մակագրություն է հայտնվում՝ ի պատիվ Պիոս VII-ի ու նրա հիանալի նախաձեռնության[4][5]։

Երուսաղեմի գրավումից հետո ստրուկի կարգավիճակով ավելի քան 50 000 հրեա է բերվել Հռոմ։ Այս հրեաների մեծ մասը մասնակցել է Տիտոսի հաղթակամարի կառուցման աշխատանքներին։ Հին հռոմեացիների համար կամարը երկնքի խորհրդանիշ էր, իսկ կամարի վրա պատկերված հրամանատարը կամ առաջնորդը խորհրդանշում էր կյանքի հաղթանակը մահվան հանդեպ։

Տիտոսի հաղթակամարը հիշատակվում է միջնադարյան հռոմեացի պատմիչ Միրաբիլա Ուրբիսի ձեռագրերում[6][7]։

Արձանագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հռոմեական գլխատառերով արձանագրությունում գրված է.

SENATVS
POPVLVSQVE·ROMANVS
DIVO·TITO·DIVI·VESPASIANI·F(ILIO)
VESPASIANO·AVGVSTO

(Senatus Populusque Romanus divo Tito divi Vespasiani filio Vespasiano Augusto)[8]

«Հռոմեական Սենատը և ժողովուրդը (նվիրում է սա) աստվածային Տիտոս Վեսպասիանոս Օգոստոսին, աստվածային Վեսպասիանոսի որդուն»

1821 թվականին հուշակոթողի վերականգնողական աշխատանքների արդյունքում Տիտոսի կամարի հակառակ կողմում հայտնաբերված արձանագրությունում նշված է

INSIGNE · RELIGIONIS · ATQVE · ARTIS · MONVMENTVM

VETVSTATE · FATISCENS
PIVS · SEPTIMVS · PONTIFEX · MAX(IMVS)
NOVIS · OPERIBVS · PRISCVM · EXEMPLAR · IMITANTIBVS
FVLCIRI · SERVARIQVE · IVSSIT

ANNO · SACRI · PRINCIPATVS · EIVS · XXIIII

(Insigne religionis atque artis, monumentum, vetustate fatiscens: Pius Septimus, Pontifex Maximus, novis operibus priscum exemplar imitantibus fulciri servarique iussit. Anno sacri principatus eius XXIV)

«Այս հուշարձանը, որ նշանավոր է թե հավատքի և թե արվեստի մեջ, խամրել է ժամանակի ընթացքում։ Պիոս VII Նորին Սրբազնություն պոնտացի։ Վերականգնված է հնագույն նմուշի վրա, որը պահպանվել է և ամրացվել Նորին Սրբազնության կառավարման 24-րդ տարում»

Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հաղթական կամարը արվեստում
Ջիովանի Պաոլո Պանինի, 1740 թ.
Ջիովանի Պաոլո Պանինի, 1740 թ.  
Ջովաննի Անտոնիո Կանալետտո, 1744 թ.
Ջովաննի Բատիստա Պիրանեզի, 1748-74 թթ.
Կոնստանտին Հանսեն, 1839 թ.
Կոնստանտին Հանսեն, 1839 թ.  

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • R. Ross Holloway. “Some Remarks on the Arch of Titus,” L’antiquité classique 56 (1987) pp. 183–191.
  • M. Pfanner. Der Titusbogen. Mainz: P. von Zabern, 1983.
  • L. Roman. "Martial and the City of Rome." The Journal of Roman Studies 100 (2010) pp. 1–30.
  • Jewish Telegraph agency.[9]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Կազմեք ցանկեր, ոչ թե պատերազմ — 2013.
  2. 2,0 2,1 archINFORM (գերմ.) — 1994.
  3. Դա չի եղել հաղթական կամարը, հաղթական կամարը եղել է Մեծ Կրկեսում
  4. 4,0 4,1 A Let's Go City Guide: Rome, p. 76, Vedran Lekić, 2004; ISBN 1-4050-3329-0.
  5. The Buildings of Europe: Rome, page 33, Christopher Woodward, 1995; ISBN 0-7190-4032-9.
  6. [1] (անգլ.), "Arcus septem lucernarum Titi et Vespasiani, ubi est candelabrum Moysi cum arca habens septem brachia in piede turris cartulariae" (լատ.), Mirabilia Urbis Romae, page 4
  7. For a review of historical references to the Arch of Titus, see: Élisabeth Chevallier, Raymond Chevallier, Iter Italicum: les voyageurs français à la découverte de l'Italie ancienne, Les Belles Lettres, 1984, ISBN 9782251333106, pages 274-91
  8. Corpus Inscriptionum Latinarum 6.945
  9. http://www.jta.org/?s=%22arch+of+titus%22&orderby=date&order=desc

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Տիտոսի հաղթակամար» հոդվածին։