1223 – բնակավայրը հիշատակվել է Կալկա գետի մոտ մոնղոլների դեմ մղված ճակատամարտի կապակցությամբ
1445 թ. սեպտեմբերի 17 – Կազիմեժ IV Յագելոնչիկ արքան Նեսվիժը հանձնել է լիտվական բոյար Միկոլայ Նեմիրովիչին, որը մեծ ներդրում էր ունեցել գահին նրա բարձրանալու գործում[5][6]։ Ընդունված է այս թվականը համարել Նեսվիժի հիմնադրման տարի, որը վկայված է պատմական աղբյուրներում[7]։
Միկոլայ Նեմիրովիչը եկեղեցի է հիմնել Նեսվիժում։ 1492 թվականի մի փաստաթղթում արքան հավանության է արժանացրել եկեղեցու համար նրա սահմանած վարձաչափը[8]։
Միկոլայ Նեմիրովիչի մահվանից հետո բնակավայրը վերստին դարձել է արքայի սեփականությունը[9]։
1492 նոյեմբերի 10-ին Ալեքսանդր Յագելոնչիկը Նեսվիժը հանձնել է Տրակայի վոևոդա Պյոտր Մոնտիգերդովիչին[10]։
1533 – բնակավայրի տերը դարձած Միկոլայ Քշիշտոֆ Ռաձիվիլ Սիրոտկան (1549–1616)՝ Լիտվայի մեծ իշխանության մարշալը, պարսպապատել է Նեսվիժը, կառուցել ամրոցը, ճիզվիտական եկեղեցին։
1561-1562 - Մացեյ Կավենչինսկին Նեսվիժում հիմնադրել է «Լեհ եղբայրների» հրատարակչական տունը, որոնք հետագայում իրենց եկեղեցին են կառուցել քաղաքում[11]։
1906 դեկտեմբերի 21 – լեհական կրթական ընկերությունը գրանցվել է Նեսվիժում և եռանդուն գործունեություն ծավալել լեհերեն ուսուցումն առաջ մղելու ուղղությամբ։ 1909 թվականին ցարական կառավարությունն արգելել է ընկերության գործունեությունը[12]։
1909 – տեղական ընտրությունների արդյունքում քաղաքային խորհրդում տեղեր են զբաղեցրել 11 լեհ, 3 ռուս և 1 հրեա[13]։
1918 – Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին քաղաքը գտնվել է գերմանացիների տիրապետության տակ։
1918 թ. դեկտեմբեր – գերմանացիների հեռանալուց հետո բոլշևիկներն առանց կռվի տիրել են քաղաքին[14]։
1919 թ. մարտի 14 – ապստամբած քաղաքացիները քշել են բոլշևիկներին, սակայն 5 օր անց ապստամբությունը ճնշվել է, կազմակերպիչները գնդակահարվել են[15]։
1945–1991 – քաղաքը գտնվել է Բելոռուսական ԽՍՀ-ի, այնուհետև՝ Բելառուսի Հանրապետության կազմում։
Dariusz Tarasiuk - Między nadzieją a niepokojem. Działalność społeczno-kulturalna i polityczna Polaków na wschodniej Białorusi w latach 1905–1918, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Լյուբլին, 2007, 211 էջ, isbn = 978-83-227-2629-7}}
↑Wanda Rewieńska, Miasta i miasteczka magdeburskie w woj. wileńskim i nowogródzkim, Lida 1938, s. 12.
↑T. Jaszczołt, Ród Niemiry z Wsielubia – Niemirowiczowie i Szczytowie herbu Jastrzębiec do połowy XVI wieku, [w:] Unia w Horodle na tle stosunków polsko-litewskich, S.Górzynski (red.), Wydawnictwo DiG, Warszawa 2015, s. 195
↑W. Semkowicz, O litewskich rodach bojarskich zbratanych ze szlachtą polską w Horodle roku 1413, w: Lithuano-Slavica Posnaniensia. Studia Historia, t. III, Poznań 1989, s. 51
↑T. Jaszczołt, Ród Niemiry z Wsielubia – Niemirowiczowie i Szczytowie herbu Jastrzębiec do połowy XVI wieku, [w:] Unia w Horodle na tle stosunków polsko-litewskich, S.Górzynski (red.), Wydawnictwo DiG, Warszawa 2015, s. 195-196
↑T. Jaszczołt, Ród Niemiry z Wsielubia – Niemirowiczowie i Szczytowie herbu Jastrzębiec do połowy XVI wieku, [w:] Unia w Horodle na tle stosunków polsko-litewskich, S.Górzynski (red.), Wydawnictwo DiG, Warszawa 2015, s. 198
↑T. Jaszczołt, Ród Niemiry z Wsielubia – Niemirowiczowie i Szczytowie herbu Jastrzębiec do połowy XVI wieku, [w:] Unia w Horodle na tle stosunków polsko-litewskich, S.Górzynski (red.), Wydawnictwo DiG, Warszawa 2015, s. 196
↑Józef Łukaszewicz Dzieje kościołów wyznania helweckiego w Litwie, Poznań 1822, t. 2, s. 180, 181.
↑| tytuł = Między nadzieją…| strony = 37–38| rozdział = Życie społeczno-kulturalne. Oświata}}
↑| tytuł = Między nadzieją…| strony = 169| rozdział = W walce o prymat w kraju. Samorząd lokalny}}
↑| tytuł = Wojna polsko-rosyjska 1919–1920| strony = 44| rozdział = Wstępna faza walk}}
↑| tytuł = Miescy pamiaci achwiarau kamunizmu u Biełarusi| strony = 211–213| rozdział = Centralnaja Biełaruś. Minskaja wobłasć| autor r = Ronny Heidenreich}}
↑«Города-партнёры». nesvizh.gov.by (ռուսերեն). Nyasvizh. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հունիսի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 14-ին.