Կարապետ Աղաջանյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Աղաջանյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Կարապետ Աղաջանյան
Ծնվել է1876[1]
ԾննդավայրԹիֆլիս, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էդեկտեմբերի 15, 1955(1955-12-15)
Մահվան վայրՓարիզ
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  Ֆրանսիա
ԿրթությունԹիֆլիսի գիմնազիա և Ս. Մ. Կիրովի անվան ռազմական բժշկական ակադեմիա (1901)
Մասնագիտությունհոգեբույժ
Գիտական աստիճանբժշկության դոկտոր և բժշկական գիտությունների դոկտոր
ՈւսուցիչՎլադիմիր Բեխտերև
ԱշխատավայրՎարշավայի համալսարան
Ռազմական ծառայությունՌուսական կայսերական բանակ

Կարապետ Սարգսի Աղաջանյան (1876[1], Թիֆլիս, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - դեկտեմբերի 15, 1955(1955-12-15), Փարիզ), հայազգի բժիշկ, նյարդախտաբան, մանկավարժ։ Բժշկական գիտությունների դոկտոր (1904), պրոֆեսոր (1912

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կարապետ Աղաջանյանը ծնվել է Թիֆլիսում, հայ հոգևորականի ընտանիքում։ 1896 թվականին ավարտել է Թիֆլիսի 1-ին գիմնազիան։ 1901 թվականին ավարտել է Սանկտ Պետերբուրգի ռազմաբժշկական ակադեմիան։ 1901-1904 թվականներին աշխատել է Վ. Բեխտերևի նյարդահոգեբուժական, 1905-1909 թվականներին՝ Բեռլինի հոգեբուժական կլինիկաներում, 1909-1911 թվականներին աշխատել է Սանկտ Պետերբուրգի ռազմաբժշկական ակադեմիայում, 1911-1912 թվականներին՝ Նյարդահոգեբուժական ինստիտուտի ֆիզիոթերապևտիկական կլինիկայի տնօրեն, 1912- 1913 թվականներին դասավանդել է ռազմաբժշկական ակադեմիայի նյարդահոգեբուժական կլինիկայում, 1913-1916 թվականներին՝ Վարշավայի կայսերական համալսարանի բժշկական ֆակուլտետի նյարդահոգեբուժության ամբիոնի պրոֆեսոր, Առաջին համաշխարհային պատերազմի (1914-1918) տարիներին՝ Կովկասյան ռազմաճակատի գլխավոր բժիշկ։

1920-1922 թվականներին ապրել է Կոստանդնուպոլսում, դասավանդել է Կոստանդնուպոլսի համալսարանում[2]։

1924 թվականին տեղափոխվել է Փարիզ։ 1924-1929 թվականներին եղել է Ֆրանսիայում ռուս բժիշկների միության անդամ, 1937-1948 թվականներին՝ պատվավոր անդամ։ 1928 թվականին Փարիզի համալսարանում պաշտպանել է դոկտորական ատենախոսություն։ 1931-1934 թվականներին աշխատել է Փարիզի Կարմիր խաչի ռուսական ամբուլատորիայում, 1934 թվականից Տեմկինայի անվան ռուսական ամբուլատորիայում։

1933 թվականից եղել է Փարիզում Ռուս ակադեմիկների միավորման անդամ (Groupe Académique Russe)։ 1950 թվականին Ֆրանսիայում ընտրվել է ռուս-հայկական միության նախագահ։ 1930-ական թվականներին եղել է ռուս զինվորական հաշմանդամների կոմիտեի գլխավոր քարտուղար։ 1931 թվականին եղել է Փարիզի «Ազատ Ռուսաստան» մասոնական օթյակի հիմնադիր-անդամ[3], 1926-1934 թվականներին՝ «Հյուսիսային աստղ» օթյակի անդամ[4]։

Աշխատություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աշխատանքները վերաբերում են տեսողության կեղևային կենտրոնի, ուղեղիկի կորիզների ուսումնասիրմանը, փորձարար, հոգեբանության, նյարդ, հիվանդությունների ախտաբան. քիմիագիտության, եղեռնական հոգեբանության խնդիրներին։

  • О корковом зрительном центре: Тип. Н. Н. Клобукова, 1904.
  • Роль психотерапии в дерматологии: Сообщено на IX Пирог. съезде: тип. Я. Трей, 1904.
  • Über das kortikale Sehzentrum. Neurologisches Centralblatt 25, s. 1017, 1904
  • Ueber den Einfluss des Adrenalins auf das in Leber und Muskeln enthaltende Glykogen. Biochemische Zeitschrift 2, ss. 148-156, 1906
  • Об остро-протекающем паранояльном синдроме: Типо-лит. Имп. ун-та, 1908.
  • Über die Kerne des menschlichen Kleinhirns. Abhandlungen der Königlich Preussischen Akademie der Wissenschaft 5, ss. 1-15, 1911
  • Основные проблемы при изучении душевных явлений. - Пятигорск: Г. Д. Сукиасянца, 1912.
  • Über die Beziehung der Sprechfunktion zur Intonation, zum Ton und Rhytmus. Neurologisches Centralblatt 33, ss. 274-287, 1914.
  • Внушение, как терапевтический метод в связи с уценем о психологической сущности неврозов и психозов. Варшавские университетские известия 2, s. 1-18, 1915-->
  • Aphasie en rapport avec les phénomènes convulsifs et les troubles verbo-moteurs et verbosensoriels. Archives internationales de neurologie, des maladies héréditaires, de médecine mentale et psychosomatique 21, ss. 93-102, 1928.
  • Analyse physiologique et clinique des processus d’inhibition. Encéphale 26: 689-700, 1931.
  • Le But et la technique des recherches expérimentales des fauses (sic) images.
  • Introduction à l’étude expérimentale du problème de l’hallucination. Archives internationales de neurologie, des maladies héréditaires, de médecine mentale et psychosomatique 58, ss. 176; 199; 223, 1940.
  • Le rôle des troubles neuro-végétatifs dans la pathologie de la vie affective et dans l’origine des variations des fonctions perceptivo-associatives. Archives internationales de neurologie, des maladies héréditaires, de médecine mentale et psychosomatique 64/65, ss. 96-108, 1945/46
  • Le mécanisme des troubles perceptivo-associatifs en rapport avec l’origine de l’hallucination et du délire (étude physiopathologique). - Peyronnet, 1946.
  • Les hallucinations au cours des maladies mentales et les perceptions extremêment fines de la réalité. Archives internationales de neurologie, des maladies héréditaires, de médecine mentale et psychosomatique 67(5), ss. 107-109, 1948.
  • Клинические и экспериментально-психологические исследования над больными, леченными препаратом E (в соавт. со Срезневским В. В.) и др.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Հայաստանի գրադարանների համահավաք գրացուցակ
  2. Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.
  3. ДЛ Свободная Россия, ВВФ
  4. ДЛ Северная звезда, ВВФ

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Венгеров С. А. Критико-биографический словарь русских писателей и учёных (от начала русской образованности до наших дней). - Изд. 2-е. - Т. I. - Пг., 1915. - С. 5.