Ժան Էկար

Ժան Էկար; ֆր.՝ Jean Aicard
Ծննդյան անուն	ֆր.՝ Jean François Victor Aicard
Ծնվել է	փետրվարի 4, 1848[…]
Ծննդավայր	Տուլոն
Վախճանվել է	մայիսի 13, 1921[…] (73 տարեկան)
Վախճանի վայր	Փարիզի 7-րդ շրջան, Փարիզ
Գերեզման	Cimetière central de Toulon
Մասնագիտություն	գրող, բանաստեղծ, դրամատուրգ և վիպասան
Լեզու	ֆրանսերեն
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա
Կրթություն	Պոլ Սեզանի համալսարան
Անդամակցություն	Ֆրանսիական ակադեմիա
Պարգևներ	և prix de poésie de l'Académie française?
	Jean Aicard Վիքիպահեստում

Ժան Ֆրանսուա Վիկտոր Էկար (ֆր.՝ Jean François Victor Aicard, փետրվարի 4, 1848(1848-02-04)^[2]^[3]^[4]^[…], Տուլոն^[3]^[5]^[1] - մայիսի 13, 1921(1921-05-13)^[2]^[3]^[4]^[…], Փարիզի 7-րդ շրջան, Փարիզ^[3]^[6]), ֆրանսիացի բանաստեղծ, վիպասան, թատերագիր, էսսեիստ. ռոմանտիզմ գրական ուղղության ներկայացուցիչ։ Ֆրանսիական ակադեմիայի անդամ (1901 թ.), Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ^[10]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ժան Էկարը ծնվել է 1848 թվականի փետրվարի 4-ին, Տուլոնում։ Հայրը, որ հանրապետական էր, սեն-սիմոնական և հուլիսյան միապետության տարիներին ընդդիմադիր թերթեր էր խմբագրում, մահացել է, երբ տղան եղել է հինգ տարեկան^[11]։ Ժանը լավ կրթություն է ստացել. սովորել է Մակոն քաղաքի Լամարթինի անվան լիցեյում, ապա՝ Նիմի լիցեյում, որից հետո իրավունք է ուսումնասիրել Էքս ան Պրովանսում։ 1868 թվականին եկել է Փարիզ, լույս է ընծայել իր բանաստեղծությունների առաջին ժողովածուն՝ Jeunes Croyances-ը («Պատանեկան հավատալիքներ»-ը), որտեղ իր հարգանքի տուրքն է մատուցել Լամարթինին^[12]։ Գիրքը ջերմորեն է ընդունվել ընթերցողների ու գրաքննադատության կողմից և հեղինակի առջև բացել դռները դեպի մայրաքաղաքի պառնասյան շրջանակներ։

1869 թվականին նա հրատարակել է իր բանաստեղծական երկրորդ ժողովածուն՝ Parnasse Contemporain խորագրով^[13]։ 1870 թվականին Մարսելի թատրոնում բեմադրվել է նրա հեղինակած թատերգությունը։ Ֆրանս-պրուսական պատերազմից հետո Էկարը մասնակցել է գրական-արվեստագիտական La Renaissance ամսագի հիմնադրմանը^[14]։ 1874 թվականին լույս է ընծայել Poèmes de Provence ժողովածուն, որի շնորհիվ հռչակվել է Ֆրանսիայի այդ պատմական երկրամասի՝ Պրովանսի երգիչ։ 1876-ին հրատարակել է Parnasse Contemporain խորագիրրը կրող երրորդ ժողովածուն։ Տաղանդավոր բանաստեղծի՝ նրա նվաճած համբավին 1908 թվականին գումարվել է ոչ պակաս շնորհալի արձակագրի հռչակը. լույս է տեսել Maurin des Maures վեպը։ Դրան հաջորդած L'illustre Maurin-ը ամրապնդել է նրա համբավը որպես վարպետ արձակագրի։ Ընդհանրացնելով՝ կարելի է եզրահանգել, որ Էկարի ստեղծագործական ներշնչանքի ակունքը մանկության հուշերն ու տպավորություններն են^[15]։ Paris-Parisian պարբերականը 1899 թվականին լույս տեսած մի գրախոսականում նրա ստեղծագործության առավել բնութագրական հատկանիշը համարել է «հարավային ռոմանտիզմը»^[16]։

Ժան Էկարը 1894 թվականին ընտրվել է Գրչի մարդկանց ընկերության նախագահ, 1909 թվականին՝ Ֆրանսիական ակադեմիայի անդամ, 1920 թվականին՝ Solliès-ville-ի քաղաքապետ։

Վախճանվել է 1921 թվականի մայիսի 13-ին, Փարիզի 7-րդ շրջանի «Ուդինո» հիվանդանոցում^[17]։ Հուղարկավորվել է Տուլոնի քաղաքային գերեզմանատանը^[18]։

Ուշագրավ փաստեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լեոն Դոդեն վկայում է, որ Ժան Էկարն օժտված էր ասմունքելու զարմանալի տաղանդով և մինչև անգամ միջակ բանաստեղծությունն այնպես էր արտասանում, որ գլուխգործոցի տպավորություն էր թողնում^[19]։ Արտյուր Ռեմբոյին դա բոլորովին դուր չէր գալիս, և նա նման դեպքերում չէր վարանում ամեն անգամ արտահայտելու իր դժգոհությունը^[20]։ Չնայած դրան՝ Էկարը Ռեմբոյին է նվիրել իր լավագույն բանաստեղծություններից մեկը՝ Les Effarés-ը^[21]։
Տուլոնի երկաթուղային կայարանի մոտ գտնվող հին շենքը, որտեղ մի ժամանակ ապրել է Ժան Էկարը, վերածվել է նրան նվիրված թանգարանի^[22]

Բանաստեղծի տունը Տուլոնի մերձակայքում գտնվող Solliès-Ville-ում^[23]

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պոեզիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Jeanne d'Arc (Le rachat de la Tour)
Les Jeunes Croyances, Alphonse Lemerre, 1867
Au clair de la lune, 1870, Alphonse Lemerre
Rébellions et Apaisements, 1871, Alphonse Lemerre
Mascarille, 1873, Alphonse Lemerre
Pierre Puget, 1873, L. Laurent, Toulon (médaille d'or au concours de poésie de Toulon)
Poèmes de Provence, 1874, Alphonse Lemerre - couronné par l'Académie française
La Chanson de l'enfant, 1876, Fischbacher - couronné par l'Académie française
Le Petit Peuple, 1879, Cayer
Les Poèmes de Provence ; les cigales, 1878
Miette et Noré, idylle provençale, 1880, Charpentier
Lamartine, 1883, Ollendorff
Le Dieu dans l’homme, 1885, Ollendorff
L'Éternel Cantique, 1885, Fischbacher
Maternités, 1886
Le Livre des petits, 1886, Delagrave
Le Livre d’heures de l'amour, 1887, Alphonse Lemerre
Jésus, 1896, Flammarion
Sauveteurs, 1898, Mouillet
Italie et France (vers), 1903, Crété
Hollande, Algérie (poèmes et prose), 1913, Flammarion
Le Témoin, 1914 - 1916, Flammarion
Le Jardin des enfants, 1914, Flammarion
La Légende du Chevrier, (adaptation musicale de Emile Dens), 1914, J. Poulalion
Le Sang du sacrifice, 1917, Flammarion

Էկարի հեքիաթներից մեկի նկարազարդումներից

Վեպեր և վիպակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Roi de Camargue, 1890, Testard
Le Pavé d'amour, 1892, Ollendorff
L'Ibis Bleu, 1893, Flammarion
Fleur d'abîme, 1894, Flammarion
L'Été à l'ombre (nouvelles), 1895, Flammarion
Diamant noir (roman), 1895, Flammarion
Notre-Dame-d'Amour, 1896, Flammarion - texte en ligne
L'Âme d'un enfant, 1898, Flammarion
Mélita (roman bohème), 1898, Flammarion
Tata, 1901, Flammarion
Benjamine, 1906, Flammarion
Maurin des Maures, 1908, Flammarion
L'Illustre Maurin, 1908, Flammarion
Arlette des Mayons (roman de la terre et de l'école), 1917, Flammarion
Gaspard de Besse։ un bandit à la française, 1918, Flammarion
Le Fameux Chevalier Gaspard, 1908, Flammarion
Des cris dans la mêlée, (prose), 1916, Flammarion
Le Rire de Maurin, 1923, Flammarion
La Gueuse des Marais, 1928, Flammarion

Թատերգություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Au clair de la lune, comédie en un acte en vers, Alphonse Lemerre, 1870
Pygmalion, poème dramatique en un acte, Alphonse Lemerre, 1872
Othello ou le More de Venise, drame en 5 actes en vers, Charpentier, 1881
Smilis, drame en 4 actes en prose, Ollendorff
Mascarille, à-propos en vers pour l'anniversaire de Molière, Alphonse Lemerre,
La Comédie française à Londres, Jouaust
La Comédie française à Alex. Dumas, Ollendorff
Smilis, drame en quatre actes et en prose, 1884, Ollendorff
Le Père Lebonnard, 1889 ; pièce produite pour la première fois au Théâtre-Libre. et tournée au cinéma en 1939
La Légende du Cœur, Théâtre antique d'Orange, Flammarion
Le Manteau du Roi, Théâtre de la Porte-Saint-Martin, Flammarion
Don Juan ou la Comédie du siècle, 1889, poème dramatique en 5 actes
Forbin de Solliès, pièce en 2 actes, 1920, Flammarion
La Milésienne, 1924, Flammarion

Էսսեներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

La Vénus de Milo։ recherches sur l'histoire de la découverte, d'après des documents inédits, 1874, Sandez
Leconte de Lisle, librairie Fischbacher, 1887, texte sur Gallica.
Alfred de Vigny, conférence de la Revue Hebdomadaire, Flammarion
Comment rénover la France (prose), 1918, Flammarion

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^3,00 ^3,01 ^3,02 ^3,03 ^3,04 ^3,05 ^3,06 ^3,07 ^3,08 ^3,09 ^3,10 ^3,11 Roux P. d. Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays (ֆր.) — 2 — Éditions Robert Laffont, 1994. — Vol. 1. — P. 27. — ISBN 978-2-221-06888-5
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 Encyclopædia Britannica
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 Aicard, Jean François Victor // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 1. — P. 434.
↑ ^6,0 ^6,1 ^6,2 Aicard, Jean François Victor // The Enciclopædia Britannica: New Volumes — 12 — London, NYC: 1922.
↑ Ֆրանսիական ակադեմիա (ֆր.) — 1635.
↑ Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.
↑ Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.
↑ Beleg in der Datenbank der Ehrenlegion, abgerufen am 25. März 2013
↑ Victor Duclos, Jean Aicard : Simple notice sur sa vie et ses écrits, éditions L. Duc, 1894.
↑ Constantin Lecigne, Jean Aicard, Éditions Sueur-Charruey, 1901.
↑ Violette Bouyer-Karr, Jean Aicard, Éditions du Var, 1921.
↑ Tony Marmottans, Jean Aicard, du poème au roman, éditions Université de Toulon et du Var, 2000.
↑ |langue=|auteur1=|prénom1=Nieres-Chevrel, Isabelle, 1941-|nom1=...|prénom2=Perrot, Jean, 1937-|nom2=...|titre=Dictionnaire du livre de jeunesse : la littérature d'enfance et de jeunesse en France|passage=12|lieu=|éditeur=Electre-Ed. du Cercle de la Librairie|date=DL 2013|pages totales=|isbn=9782765414018|isbn2=2765414017|oclc=862208705|lire en ligne=https://www.worldcat.org/oclc/862208705%7Cconsulté le=2019-02-05}}
↑ |titre=Paris-Parisien|éditeur=Ollendorff|année=1899|passage=48}}
↑ Archives de Paris 7e, acte de décès Կաղապար:Numéro, année 1921 (page 22/31)
↑ Tombeaux des Immortels, Où sont inhumés les académiciens français ?
↑ «Léon Daudet - Souvenirs des milieux littéraires, politiques, artistiques». https://fr.wikisource.org/wiki/. Վերցված է 4 février 2019-ին. {{cite web}}: External link in |website= (օգնություն)
↑ Cet épisode est discuté par Daniel A. De Graaf dans Arthur Rimbaud : sa vie, son œuvre, publié par L'Harmattan en 2005, 2-7475-8303-1, p. 93-94. Voir ici.
↑ «rimbaud lettre à aicard». abardel.free.fr. Վերցված է 4 février 2019-ին.
↑ Musée Jean Aicard Paulin Bertrand
↑ «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 3-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժան Էկար» հոդվածին։

[_3afb19ca30ff1eab-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.

[_0b6d26a53fa35a23-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_b991e8efd983cf44-3] 3,00 ^3,01 ^3,02 ^3,03 ^3,04 ^3,05 ^3,06 ^3,07 ^3,08 ^3,09 ^3,10 ^3,11 Roux P. d. Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays (ֆր.) — 2 — Éditions Robert Laffont, 1994. — Vol. 1. — P. 27. — ISBN 978-2-221-06888-5

[_7967ae50e770efb7-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 Encyclopædia Britannica

[_04a61f2835b6dd20-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 Aicard, Jean François Victor // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 1. — P. 434.

[_c8476457c8815291-6] 6,0 ^6,1 ^6,2 Aicard, Jean François Victor // The Enciclopædia Britannica: New Volumes — 12 — London, NYC: 1922.

[_425fc8a6ddcc4482-7] Ֆրանսիական ակադեմիա (ֆր.) — 1635.

[_6ac17120b2e2a8c9-8] Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.

[_8c9b2ee22cf559cf-9] Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.

[10] Beleg in der Datenbank der Ehrenlegion, abgerufen am 25. März 2013

[11] Victor Duclos, Jean Aicard : Simple notice sur sa vie et ses écrits, éditions L. Duc, 1894.

[12] Constantin Lecigne, Jean Aicard, Éditions Sueur-Charruey, 1901.

[13] Violette Bouyer-Karr, Jean Aicard, Éditions du Var, 1921.

[14] Tony Marmottans, Jean Aicard, du poème au roman, éditions Université de Toulon et du Var, 2000.

[15] |langue=|auteur1=|prénom1=Nieres-Chevrel, Isabelle, 1941-|nom1=...|prénom2=Perrot, Jean, 1937-|nom2=...|titre=Dictionnaire du livre de jeunesse : la littérature d'enfance et de jeunesse en France|passage=12|lieu=|éditeur=Electre-Ed. du Cercle de la Librairie|date=DL 2013|pages totales=|isbn=9782765414018|isbn2=2765414017|oclc=862208705|lire en ligne=https://www.worldcat.org/oclc/862208705%7Cconsulté le=2019-02-05}}

[16] |titre=Paris-Parisien|éditeur=Ollendorff|année=1899|passage=48}}

[17] Archives de Paris 7e, acte de décès Կաղապար:Numéro, année 1921 (page 22/31)

[18] Tombeaux des Immortels, Où sont inhumés les académiciens français ?

[19] «Léon Daudet - Souvenirs des milieux littéraires, politiques, artistiques». https://fr.wikisource.org/wiki/. Վերցված է 4 février 2019-ին. {{cite web}}: External link in |website= (օգնություն)

[20] Cet épisode est discuté par Daniel A. De Graaf dans Arthur Rimbaud : sa vie, son œuvre, publié par L'Harmattan en 2005, 2-7475-8303-1, p. 93-94. Voir ici.

[21] «rimbaud lettre à aicard». abardel.free.fr. Վերցված է 4 février 2019-ին.

[22] Musée Jean Aicard Paulin Bertrand

[23] «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 3-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]