Մասնակցել է ճապոնական կայսրության դեմ Մանջուրիայում կազմակերպված պարտիզանական շարժմանը։ 1946–1947 թվականներին եղել է Հյուսիսային Կորեայի ժամանակավոր ժողովրդական կոմիտեի ոստիկանական դեպարտամենտի պետ։ 1948–1957 թվականներին՝ ԿԺԴՀ Ազգային պաշտպանության մինիստր, միաժամանակ, 1953 թվականից՝ մինիստրների կաբինետի նախագահի տեղակալ։ 1948 թվականից՝ ԿԺԴՀ Գերագույն ժողովրդական ժողովի (ԳԺԺ) դեպուտատ, իսկ 1957–1972 թվականներին՝ ԳԺԺ նախագահության նախագահ։ 1972 թվականից՝ ԿԺԴՀ Կենտրոնական ժողովրդական կոմիտեի անդամ, ԿԺԴՀ փոխնախագահ։ 1946–1955 թվականներին եղել է Հյուսիսային Կորեայի Դեմոկրատական կուսակցության ԿԿ–ի նախագահ։ 1955 թվականից՝ Կորեայի աշխատանքային կուսակցության ԿԿ–ի և ԿԿ–ի քաղաքական կոմիտեի անդամ և (մինչև 1966 թվական) կուսակցության ԿԿ–ի նախագահի տեղակալ։ 1966 թվականից՝ ԿԱԿ ԿԿ–ի քարտուղար։ 1953 թվականին Ցոյ Են Գենին շնորհվել է ԿԺԴՀ փոխմարշալի, իսկ 1960 թվականին՝ Աշխատանքի հերոսի կոչում։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 12, էջ 167)։
Կորեայի Ժողովրդա-Դեմոկրատական Հանրապետություն
և 
Choe Yong-gon Վիքիպահեստում
