Վասիլի Զվոնցով

Վասիլի Զվոնցով
Ծնվել է	ապրիլի 13, 1917(1917-04-13)
Ծննդավայր	Vakhonkino, Q4307491?, Կադույսկի շրջան, Վոլոգդայի մարզ
Մահացել է	նոյեմբերի 20, 1994(1994-11-20) (77 տարեկան)
Մահվան վայր	Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Կրթություն	Ի. Ե. Ռեպինի անվան գեղանկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության ինստիտուտ
Մասնագիտություն	նկարիչ, գծանկարիչ և նկարչության ուսուցիչ
Աշխատավայր	Ի. Ե. Ռեպինի անվան գեղանկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության ինստիտուտ
Պարգևներ և մրցանակներ	և

Վասիլի Զվոնցով (ռուս.՝ Василий Михайлович Звонцов, ապրիլի 13, 1917(1917-04-13), Vakhonkino, Q4307491?, Կադույսկի շրջան, Վոլոգդայի մարզ - նոյեմբերի 20, 1994(1994-11-20), Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան), խորհրդային նկարիչ-գրաֆիկ, օֆորտիստ, մանկավարժ, տեսական հետազոտությունների հեղինակ։

Կենսագրություն

Վասիլի Զվոնցովը ծնվել է Նովգորոդի նահանգի Չերեպովեցի վարչաշրջանի Վախոնկինո գյուղում (այժմ Վոլոգդայի մարզի Կադույսկի շրջան)՝ գյուղական ուսուցիչ Միխայիլ Լոգինովիչ Զվոնցովի ընտանիքում։

Չերեպովեցում Վասիլի Զվոնցովի նկարչությամբ հետևողականորեն զբաղվելը սկսվել է Լենինգրադի բարձրագույն գեղարվեստատեխնիկական ինստիտուտի նախկին շրջանավարտ Ա․ Ա․ Ալեքսեևի ղեկավարությամբ։ 1935 թվականին ընդունվել է Լենինգրադի գեղարվեստի ուսումնարանը։ Ապագա նկարչի վրա հատուկ ազդեցություն է ունեցել ուսումնարանում դասավանդող նկարիչ և օֆորտիստ Ալեքսանդր Գրոմովը։ «Հենց Գրոմովն է առաջինը մեզ պատմել օֆորտի մասին․․․ Դրանից հետո ես որոշեցի անպայման դառնալ օֆորտիստ»,- հիշում էր Զվոնցովը։ 1939 թվականին ընդունվել է Լենինգրադի Ռեպինի անվան գեղանկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության ինստիտուտ, բայց շուտով զորակոչվել է բանակ։ Մասնակցել է ամբողջ պատերազմին (ավարտել է որպես փոխգնդապետ և հինգ մարտական շքանշանի ասպետ)։ 1946 թվականին զորացրվել և վերականգնվել է ինստիտուտի առաջին կուրսում, շուտով ընդունվել է գրաֆիկայի ֆակուլտետը (1948)։ Նրա ուսուցիչները այնպիսի վարպետներ էին, ինչպիսիք են Կոնստանտին Իվանովիչ Ռուդակովը, Ալեքսեյ Ֆյոդորովիչ Պախամովը, Լեոնիդ Ֆյոդորովիչ Օվսյաննիկովը և Գենադի Դմիտրիևիչ Եպիֆանովը։ 1952 թվականին ավարտել է Ի. Ե. Ռեպինի անվան գեղանկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության ինստիտուտը և մնացել է դասավանդելու գրաֆիկայի ֆակուլտետում (1953-1971)։

Աշխատել է էստամպի ոլորտում և հաստոցային գրաֆիկայում (մատիտ, ածուխ, չինական տուշ)։ Հատուկ ուշադրություն է դարձվել իր ստեղծագործությունների տեխնիկական կողմին։ Տիրապետել է օֆորտի բոլոր հայտնի հնարքներին։ Շատ բան է արել այս տեխնիկայում։ Սիրել է ասեղով օֆորտը և չոր գրաֆիտով փորագրելը։ Բոլոր ժանրերից նախընտրել է բնանկարը։ Հայտնի է Միխայլովսկում գտնվող Պուշկինի արգելոցին նվիրված նրա օֆորտների շարքը։ Ըստ նկարչի՝ «իրական բնապատկերն ավելի նուրբ զգացմունքներ է առաջացնում, պատկերացումներն ավելի զգալի են և մարդկանց մեջ զարգացնում է գեղեցիկը տեսնելու և գնահատելու ունակությունը»։

Ինչպես գրել է բանաստեղծ և նկարչի ընկեր Միխայիլ Դուդինը․ «Պուշկինի արգելոցին նվիրված նրա թերթերում հնչում է երկրի այս բլրածածկ տարածությունների, այս կեչու և սոճու անտառակների՝ ամռվա բոլոր ծայրերում վազվզող, դեպի լճերի լուռ հայելիների մեջ, ինչպես անմահ սիրո և կրքի աչքերի մեջ նայող հավերժական երաժշտությունը»։

ՌԽՖՍՀ ժողովրդական վաստակավոր նկարիչը մասնակցել է Հայրենական մեծ պատերազմին։

Աշխատանքներ

Վասիլի Զվոնցովը օֆորտի և ականավոր ժամանակակից գրաֆիկաների մասին մի քանի հոդվածների և մի շարք գրքերի հեղինակ է։

• Звонцов В., Шистко В. Офорт. Техника. История. СПб: Аврора, 2004 ISBN 5-7300-0717-5
• О культуре экспонирования // Творчество. — 1975. — № 11. — С. 13-14.
• Наследие Д. И. Митрохина // Искусство. — 1974. — № 8. — С. 33-38.
• Основы понимания графики. — М., 1971.
• Техника офорта. — Л., 1959.

Մատենագրություն (ընտրված)

• Василий Михайлович Звонцов. Графика. Альбом / Автор вступ. статьи М. А. Дудин. — Л., 1983.
• Биобиблиографический словарь. Художники народов СССР. — Т. 4. — Кн. 1. — М., 1983. — С. 272—273.
• Василий Михайлович Звонцов. Выставка произведений. Каталог. — Л., 1987.
• А у нас, в Михайловском, или Домашняя история Пушкинского заповедника в письмах Семёна Степановича Гейченко Василию Михайловичу Звонцову. — Псков, 2002.

Հավաքածուներ, որոնցում գտնվում են նկարչի աշխատանքները

• Ռուսական պետական թանգարան (Սանկտ Պետերբեւրգ)
• Ռուսաստանի ազգային գրադարան (Սանկտ Պետերբեւրգ)

Մրցանակներ

• Մարտական ծառայության մեդալ (30.11.1942)
• Հայրենական պատերազմի II աստիճանի երկու շքանշան (12.10.1943), 6.4.1985
• Հայրենական պատերազմի I աստիճանի երկու շքանշան (2.8.1944), 19.5.1945
• Կարմիր դրոշի շքանշան (12.3.1945)