Միխայիլ Ալեքսանդրովիչ Դուդին (ռուս.՝ Михаил Александрович Дудин, նոյեմբերի 7 (20), 1916[1] կամ նոյեմբերի 20, 1916(1916-11-20)[2][1], Q20475009?, Nerekhtsky Uyezd, Կոստրոմայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - դեկտեմբերի 31, 1993(1993-12-31)[3][2][1], Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան), ռուս խորհրդային բանաստեղծ։ Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս (1977 թվական)։ ՌԽՖՍՀ Գերագույն խորհրդի 9-րդ գումարման դեպուտատ։ ԽՄԿԿ անդամ 1951 թվականից, տպագրվում է 1934 թվականից։ 1939-1945 թվականներին ծառայել է բանակում։ Գերմանա-խորհրդային պատերազմի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) տարիներին աշխատել է ռազմաճակատային թերթերում։ Հրատարակել է «Տափաշիշ» (1943 թվական), «Գվարդիայի ուղին» (1944 թվական) ժողովածուները։ Դուդինը գրել է առավելապես աշխատանքի, խաղաղության թեմաներով՝ «Համարեք ինձ կոմունիստ» (1950 թվական), «Ցպահանջ» (1963 թվական) և այլն։ Նրա պոեզիան հնչեղ է, հրապարակախոսական։ Դուդինը հանդես է եկել նաև որպես արձակագիր ու թարգմանիչ։ Հայ գրականության պրոպագանդման բնագավառում բազմամյա աշխատանքի համար նրան շնորհվել է Հայկական ԽՍՀ կուլտուրայի վաստակավոր գործչի կոչում (1975 թվական)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 459)։
Ռուսական կայսրություն, .svg){kind=small}
Խորհրդային Ռուսաստան, 
ԽՍՀՄ և 
Mikhail Dudin Վիքիպահեստում
