Մարակայբո (լիճ)
 es/Lago de Maracaibo | ||
 | ||
| Կոորդինատներ | ||
| Երկիր |  Վենեսուելա
| |
| Վարչատարածքային բաժանում | Սուլիա/Տրուխիլո (Վենեսուելա նահանգ)/Մերիդա (Վենեսուելա նահանգ) | |
| Հայելու բացարձակ բարձրությունը | 0 մ | |
| Երկարություն | 159 կմ | |
| Լայնություն | 108 կմ | |
| Ավազանի մակերեսը | 13 512 կմ² | |
| Ծավալը | 280[1] կմ³ | |
| Ամենամեծ խորությունը | 250 մ | |
| Թափվող գետերը | Կատատումբո/Պալմար/Անոն (գետ) | |
Մարակայբո, խոշորագույն լիճ (աշխարհագրական առումով ծոց) Վենեսուելայում։ Գտնվում է տեկտոնական լեռների՝ Սիերա դե Պերիխա արևմտյան և Կոլդիլեռա դե Մերիդայի հարավային և արևելյան լեռնաշղթաների միջև։ Հյուսիսային մասում ծանծաղ է, հարավային մասում խորությունը հասնում է 250 մետրի[2] (հարկավոր է նշել, որ ըստ որոշ աղբյուրների` խորությունը չի անցնում 50 մետրը և նույնիսկ 35 մետրը[3])։ Ափերը ճահճակալած են։ Հյուսիսում լիճը միանում է Վենեսուելայի ծոցին փոքրիկ նեղուցով (2-4 մ խորությամբ) և սնվում է բազմաթիվ աղբյուրների և գետերի ջրերով, որոնցից ամենախոշորը Կատատումբո գետն է։ Մարակայբոն Հարավային Ամերիկայի ամենախոշոր լիճն է, նրա մակերեսը 13 210 կմ² է (սակայն նրա մակերեսը կրճատվում է գետերի առատ բերուկների պատճառով), նա հանդիսանում է նաև Երկրագնդի հնագույն լճերից մեկը (որոշ աղբյուրները երկրորդն է հնությամբ)։ Լճի ափերին ապրում է Վենեսուելայի բնակչության գրեթե մեկ չորրորդը։
Լիճն իր անվանումը ստացել է գաղութացման շրջանում տեղական առաջնորդ Մարայի և կայիբո՝ երկիր բառերից, և նշանակում է «Մարայի երկիր»։
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մարակայբո լճով անցնում է երկու ծովային ուղի, երկու նավահանգիստների համար՝ Մարակայբո և Կաբիմաս։ Մարակայբոյի ավազանում կան նավթի մեծ պաշարներ, որոնց շնորհիվ ավազանը հանդիսանում է Վենեսուելայի բարեկեցության աղբյուրը։ Լճի հատակում փորված հատուկ ջրանցքը հնարավորություն է տալիս, որ լիճ մտնեն օվկիանոսային նավերը։ 8 կիլոմետրանոց Գեներալ Ռաֆայել Ուրգանտի կամուրջը (շինարարությունն ավարտվել է 1962 թվականին), որը ձգվում է նեղուցի վրայով, հանդիսանում է աշխարհի ամենաերկար կամուրջներից մեկը։
Մարակայբոն հայտնի է յուրահատուկ բնական երևույթով, որը հայտնի է որպես «Կատատումբո կայծակ», կայծակ, որն անընդհատ առաջանում է այն հատվածում, որտեղ լիճ է թափվում Կատատումբո գետը։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1499 թվականին Մարակայբո լիճը հայտնաբերել է Ալոնսո դե Օխեդան և Վենեսուելա երկրին տվել է «Փոքրիկ Վենետիկ» անունը։ Լճի արևմտյան ափին 1529 թվականին կառուցվել է Մարակայբո նահավահանգիստը։
1823 թվականի հուլիսին այստեղ տեղի է ունեցել Մարակայբոյի ճակատամարտը, որը մեծ դեր է ունեցել Վենեսուելայի անկախացման գործում։
Մարակայբոյի ավազանում նավթի արդյունահանումն սկսվել է 1914 թվականին, հորատանցքերը հատվել են Bataafsche Petroleum Me ընկերության կողմից, որը հանդիսանում է «Ռոյալ Դաթչ Շել» ընկերության նախնին։
Բնակեցում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Լճի հարավային և հարավ-արևմտյան մասում մինչև հիմա գոյություն ունեն մի քանի գյուղեր։ Այս գյուղերը կտրված են ժամանականից քաղաքակրթությունից, այստեղի բնակչությունը տառապում և մահանում է բազմաթից հիվանդություններից, ինչպես նաև Հենտինգտոնի հիվանդությունից, որը առավել հայտնի է «սուրբ Վիտտոսի կայթ» անունով։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Маракайбо на LakeNet
- ↑ Латинская Америка. Энциклопедический справочник, 2 том, «Советская энциклопедия», Москва, 1982. − 656 с.
- ↑ Encyclopædia Britannica. Researcher’s Note
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Մարակայբո (լիճ) հոդվածը Սովետական մեծ հանրագիտարանում
- Lake Maracaibo — Encyclopædia Britannica
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մարակայբո (լիճ)» հոդվածին։ |
| ||||||||||
