«Մասնակից:Էրիկ Պեպանյան/Ավազարկղ6»–ի խմբագրումների տարբերություն
Տող 2. | Տող 2. | ||
== Կենսագրություն == |
== Կենսագրություն == |
||
Լուի Էտյեն ֆրանկոկանադացի Ժան Բատիստ Մոիսի և իռալանդական ծագում ունեցող Մերիան Բրոդերիկի ընտանիքում։ 1902 թվականին [[Շերբրուկ|Շերբրուկում]] ավարտել է Սենտ Չարլզի ճեմարանը , իսկ 1905 թվականին՝ [[Լավալի համալսարան]]<nowiki/>ը։ 1908 թվականին ամուսնացել է Ժանե Ռենոյի հետ (1886-1966), որի հետ համատեղ կյանքում ծնվել է երկու որդի և երեք դուստր։ 1914 թվականին դարձել է Լավալի համալսարանի իրավունքի պրոֆեսոր։ |
|||
=== Քաղաքական գործունեություն === |
=== Քաղաքական գործունեություն === |
||
Տող 12. | Տող 12. | ||
* 1949 թվականին Կանադային է միացրել [[Նյուֆաունդլենդ և Լաբրադոր]]։ |
* 1949 թվականին Կանադային է միացրել [[Նյուֆաունդլենդ և Լաբրադոր]]։ |
||
* 1949 թվականին կառուցել է Տրանսկանադյան մայրուղին։ |
* 1949 թվականին կառուցել է Տրանսկանադյան մայրուղին։ |
||
* Աջակցել է ՄԱԿ-ի դիրքորոշմանը [[Կորեական պատերազմ]] |
* Աջակցել է ՄԱԿ-ի դիրքորոշմանը [[Կորեական պատերազմ]]ի ժամանակ։ |
||
* 1954 թվականին կառուցել է Սուրբ Լավրենտիոսի ծովային ճանապարհը (անգլ. ''Saint Lawrence Seaway'')։ |
* 1954 թվականին կառուցել է Սուրբ Լավրենտիոսի ծովային ճանապարհը (անգլ. ''Saint Lawrence Seaway'')։ |
||
* 1954 թվականին կառուցել է Տրանսկանադական խողովակաշարը (անգլ․ ''TransCanada pipeline'') [[Ալբերտա]], [[Սասկաչևան (նահանգ)|Սասկաչևան]], [[Մանիտոբա (նահանգ)|Մանիտոբա]], [[Օնտարիո (նահանգ)|Օնտարիո]] և [[Քվեբեկ]] նահանգներում։ |
* 1954 թվականին կառուցել է Տրանսկանադական խողովակաշարը (անգլ․ ''TransCanada pipeline'') [[Ալբերտա]], [[Սասկաչևան (նահանգ)|Սասկաչևան]], [[Մանիտոբա (նահանգ)|Մանիտոբա]], [[Օնտարիո (նահանգ)|Օնտարիո]] և [[Քվեբեկ]] նահանգներում։ |
||
* Ցուցաբերել է դիվանագիտական օգնություն [[1956]] թվականին [[Սուեզի ճգնաժամ]] |
* Ցուցաբերել է դիվանագիտական օգնություն [[1956]] թվականին [[Սուեզի ճգնաժամ]]ի ժամանակ։ |
||
* ''Կանադայի Հյուպատոսների Խորհուրդ'' (անգլ. ''Canada Council for the Arts'') |
* ''Կանադայի Հյուպատոսների Խորհուրդ'' (անգլ. ''Canada Council for the Arts'') |
||
* Սոցիալական ծախսերի բարձրացում |
* Սոցիալական ծախսերի բարձրացում |
14:55, 26 Հոկտեմբերի 2020-ի տարբերակ
Լույ Ստեֆան Սեն Լորան, մկրտվել է որպես Լուի Էտյեն (ֆր.՝ Louis Stephen Saint-Laurent, Louis-Étienne, ), Կանադայի 12-րդ վարչապետ, փաստաբան։
Կենսագրություն
Լուի Էտյեն ֆրանկոկանադացի Ժան Բատիստ Մոիսի և իռալանդական ծագում ունեցող Մերիան Բրոդերիկի ընտանիքում։ 1902 թվականին Շերբրուկում ավարտել է Սենտ Չարլզի ճեմարանը , իսկ 1905 թվականին՝ Լավալի համալսարանը։ 1908 թվականին ամուսնացել է Ժանե Ռենոյի հետ (1886-1966), որի հետ համատեղ կյանքում ծնվել է երկու որդի և երեք դուստր։ 1914 թվականին դարձել է Լավալի համալսարանի իրավունքի պրոֆեսոր։
Քաղաքական գործունեություն
1942 թվականին Սեն Լորանն ընտրվել է Կանադայի Լիբերալ կուսակցության կողմից, 1941 թվականից մինչև 1946 թվականները եղել է արդարադատության նախարար, իսկ 1946 թվականից մինչև 1948 թվականը՝ արտաքին գործերի նախարար։ Ներկայացրել է Կանադան 1944 թվականին Դումբարտոն Օքսի կոնֆերանսի, իսկ 1945 թվականին Սան Ֆրանցիսկոյի կոնֆերանսի ժամանակ։ Մասնակցել է Միավորված Ազգերի Կազմակերպության կանոնադրության մշակմանը։
1948 թվականին զբաղեցրել է վարչապետի պաշտոնը։ 1949 թվականին Լիբերալ կուսակցությունը Սեն Լորանի գլխավորությամբ հաղթել է դաշնային ընտրություններում։
- Աջակցել է 1949 թվականին ՆԱՏՕ-ի ստեղծմանը։
- 1949 թվականին Կանադային է միացրել Նյուֆաունդլենդ և Լաբրադոր։
- 1949 թվականին կառուցել է Տրանսկանադյան մայրուղին։
- Աջակցել է ՄԱԿ-ի դիրքորոշմանը Կորեական պատերազմի ժամանակ։
- 1954 թվականին կառուցել է Սուրբ Լավրենտիոսի ծովային ճանապարհը (անգլ. Saint Lawrence Seaway)։
- 1954 թվականին կառուցել է Տրանսկանադական խողովակաշարը (անգլ․ TransCanada pipeline) Ալբերտա, Սասկաչևան, Մանիտոբա, Օնտարիո և Քվեբեկ նահանգներում։
- Ցուցաբերել է դիվանագիտական օգնություն 1956 թվականին Սուեզի ճգնաժամի ժամանակ։
- Կանադայի Հյուպատոսների Խորհուրդ (անգլ. Canada Council for the Arts)
- Սոցիալական ծախսերի բարձրացում
- Հավասարողական հաշիվ (անգլ. Equalization payments), դաշնային բյուջեից «համահարթեցման վճարումների» համակարգ է՝ հօգուտ աղքատ մարզերի։ Ստեղծվել է համազգային եկամուտների մակարդակը պահպանելու նպատակով։
1957 թվականի դաշնային ընտրություններում Լիբերալ կուսակցության պարտությունից հետո լքել է վարչապետի պաշտոնը։ 1958 թվականին հեռացել է կուսակցության առաջնորդի պաշտոնից և վերադարձել փաստաբանական փորձաշրջանի։